Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
10-04-2011
Palestijns Kind
Palestijns Kind
Heel eenzaam en verlaten Zittend op een overgebleven steen Starend voor zich uit Want nu is ze voor altijd alleen
Vragende ogen, met een trieste blik Tranen rollend over haar wang Al de mannen in het groen Heel de omgeving maakt haar bang
Papa, mama, broer en zus Waar is iedereen gebleven? Zitten jullie soms verstopt onder het puin? Moet ik hier in mijn eentje leven?
Waarom is de grond zo rood? En waar zijn de huizen die er oren te staan? Waarom zit ik hier zo verlaten? Hoe komt het dat het zo is gegaan?
Bang en onzeker Haar leven en hart leeg geroofd Geen reden om nog te blijven leven Met zoveel vragen in haar hoofd
Een kind doelloos en verlaten Leeft nu in haar eentje voort Gevoelig, beschadigd en verwaarloosd En heeft nog nooit van Vrede gehoord
Nog steeds zittend op de steen Denkend hoe ze nu verder moet gaan Zoveel onbeantwoorde vragen in haar hoofd Starend naar de plek waar ooit haar huis heeft gestaan.
Waar zou ik mee beginnen om U te danken, Er zit zoveel in mijn gedachten, U heeft mij zoveel gegeven, En U zegent mij ontelbare keren.
Als ik het Fadjr gebed heb gebeden, Dan dank ik U voor het eten dat ik van U heb gekregen, En voor het leven van deze dag, Voor mijn gezondheid en mijn kracht.
Voor de vele goede vrienden, Die mij helpen en bedienen, Als ik ziek ben en verzwakt, Ja Allah, dank U dat U ze bij mij bracht,
Ik dank u, dat ik mijn gebeden voor U kan doen, Soms staand en soms zittend op een stoel, Mijn kennis kan vergroten voor U mijn Heer, Als ik de Qoraan lees, met aandacht, en ween.
Er is zoveel, waarvoor ik U danken kan, Ben U dankbaar Allah dat ik leven mag, En U als moslim te mogen dienen, Dank u Allah dat U mij laat verdienen.
Ik dank U mijn hele leven lang, Het is nooit genoeg, maar Allah ik ben bang, Bang dat ik U te weinig dank in mijn leven, Voor alles wat U mij met zoveel liefde hebt gegeven.
Tuimelend op de afgrond, staar ik naar de horizon Een schimmig reflectie van mijn spiegelbeeld, staart mij terug in de stromende rivier.
Mijn spiegelbeeld openbaart mij, een reeks aan geheimen, mijn gelaatstrekken spreken boekdelen, en vertellen mij verhalen aan emoties.
Ze onthult ze aan mij, en verhuld ze voor de buitenwereld. Koestering van emoties, kostbaar als juwelen.
Verhullend voor de wereld, en openbarend aan Allaah. Hij is de kenner van alle geheimen, al zijn ze verstopt in de diepte van de zee. Of in de diepe uithoeken van de harten.
Mijn geheimen, zijn al geen geheimen meer. Mijn Heer kent ze, waardoor schaamte en spijt mijn ziel belaadt. Verberg ze voor mij en vergeef mij, O kenner van alle geheimen.
Zoals Hem is er niemand. Aan Hem behoren al mijn geheimen toe.
Beseffen wij wel dat wij in Zijn huis leven Beseffen wij wel dat Hij ons de ruimte heeft gegeven Het heelal gevuld met sterren en planeten De aarde waarop wij leven en van kunnen eten
Beseffen wij de goedheid van hem voor deze aarde Waarderen wij deze planeet wel op zijn waarde Hij gaf ons de maan om de zee te regeren Wie zijn wij om deze giften te negeren
Hij gaf ons de sterren om de hemel te verlichten De sterren gaven vele dichters reden tot dichten Hij gaf ons de zon om ons te laten groeien en verwarmen Door de zon kunnen wij de prachtige natuur omarmen
De ruimte en t heelal zijn t Huis van Allah voor de mens Hij woont daar dag en nacht en dat is Zijn wens Zeven hemelen heeft Hij gemaakt onzichtbaar voor ons De wolken verbergen deze pracht met hun zachte dons
Wij proberen ons een voorstelling te maken van die pracht Wij verbazen ons over Allah Zijn grote kracht Hij bouwt en vernietigt in een ademtocht Verheugd is hij die een plekje in de hemel kocht
Kopen door daden van goedheid in Allah zijn huis Door te leven rein en goed en kuis Door de mensheid te dienen en te geven Door Hem te eren en alles af te geven
Allah houdt de aarde in Zijn grote vuist Hij weet wie er op Zijn aarde leeft en huist Hij weet wat voor gedruis en gespuis er is Hij weet dat er daar is lijden en gemis
De mens die de aarde naar zijn waarde kent Dat is de mens die naar de wijsheid rent De mens die de boeken leest en herleest Dat is de mens met een zeer heldere geest
De mens die weet wat er op deze aarde leeft Dat is de mens waar Allah t meest om geeft De mens die de ander omarmt ondanks zijn viesheid De mens die vergeeft de ander zijn zondigheid
De mens die weet wat t heelal is en de waarde ervan De mens die beseft wat Hij allemaal is en kan Ze zon gaat op in al haar glorie en gaat weer onder De bliksem schiet door de hemel en wij horen de donder
Wij zien de regen vallen in al haar heerlijkheid Wij voelen de druppels en ruiken de maagdelijkheid De natuur is zo prachtig fel en kleurig De bloemen fris en dauwvol zo fleurig
Ja t heelal en de aarde zijn zo waardevol Toch maken elke dag de mensen een warboel op de aardbol Rotzooi in de zee en stoffen in de lucht Men weet t maar t doet het toch met een diepe zucht
Och de Noordpool smelt wat een ramp Oh jee we zien elkaar niet meer door de damp Wanneer zal men stoppen met de aarde verpesten Wanneer zal men ophouden met Allah testen
Zijn geduld raakt op met de minuut Op een dag is t over heel acuut Ik ben er niet bang voor en bereidt me voor Ik had de reden van hier op aarde zijn al gelukkig door
Besef in hemelsnaam de waarde van dit heelal Deze aarde is geen speeltje of een speelbal Allah heeft dit voor ons gemaakt om op te leven Hij heeft ons deze aarde als beproeving gegeven.
Geschreven door zuster Hafida Klik op Hafida om op haar hyves te komen Inshallah
Vleugels van wilskracht om bij Allah saw te komen,
Mijn geest is helder en open en puur Oh wat was mijn ziel donker en guur Hemels licht verlicht mij van binnen Ik ben weer helemaal bij mijn zinnen
Gegroeid ben ik deze jaren van pijn Ik was ver weg maar wou bij Allah zijn Kruipend op mijn knieën de berg op Allah saw hoorde gelukkig mijn wanhopig geklop
de poorten van mijn ziel gingen open kruipen hoefde niet meer ik kon lopen zwevend ging ik door de poorten heen en zag achter mij de dikke muren van steen
daar waar ik jaren lang vast had gezeten daar waar ik mijn krachten had gemeten de hemelpoorten bestaan uit zuivel kristal schitterend puur en zuiver erachter een heerlijk dal
engelen kwamen uit t opengebroken wolkendek de zonnestralen gaven een hemels licht, t maakt me gek ik hoorde hun vleugels ruisen en hun stemmen zingen ik was in t midden en hun vormde om heen dichte kringen
hun vleugels beschermend om me heen geslagen want ik had de duivel zelf verslagen ze namen me in hun midden en vlogen omhoog oh oh ik zag de hemel en de regenboog
verlangend keek ik naar die kleuren en dacht ik ga sterven oh waarom wist ik dit niet eerder, ik had mijn leven laten bederven maar Allah saw is zo barmhartig en zo vergevingsgezind door de engelen stuurde Hij me een lieve hint
wou me vertellen dat ik nog tijd had om me te bekeren om bij Hem en de Koran en Mohammed saw terug te keren Na de lessen bij de engelen brachten ze me terug naar aarde Met nieuwe inzichten en pure wetenschap en eigenwaarde
Vleugels had ik gekregen om te vliegen op wilskracht Mijn leven en mijn geloof lag nu in mijn ziels macht
Hemels licht en engelen hadden me aangeraakt Allah saw had van mij een nieuwe persoon gemaakt
Mijn ziel uitgewrongen en schoongewassen van t vele leed Elke dag vraag ik Allah om mij te vergeven wat ik vroeger deed Mijn borst is verruimd en verlicht en mijn ziel zweeft naar boven De Islam en de Koran en Allah en Mohammed saw hebben me
tot zich genomen ( elhamdulilah)
Geschreven door zuster
Hafida Klik op Hafida om op haar hyves te komen Inshallah
Ik ben Said Mondria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam said_online.
Ik ben een man en woon in Hoogeveen (Nederland) en mijn beroep is Gedichten schrijven.
Ik ben geboren op 24/05/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Islaam .