|
Het leven zo als het moet
Een wolk woorden die zich binnen in mij vormt
als een tornado, die van klein naar groot stormt
Ze moeten eruit, vandaar dat ik ze nu schrijf
anders voel ik ze hard duwen tegen mijn lijf
Er zijn van die dagen dat je terneergeslagen bent
dat je diep over het pad in je eigen leven denkt
Dat je overpeinst wat je tot nu allemaal hebt bereikt
en dat je dan die vraag met tijdverdrijf weer ontwijkt
Nu is het tijd, om even diep na te denken, jij en ik
want de klok staat niet stil, nee de klok die tikt
Dit leven gaat voorbij terwijl jij het zelf vergeet
maar diep van binnen het toch onbewust weet
Jaren zijn voorbij, hoe zijn ze gevuld verstreken
al die daden die ik kon verrichten maar ben vergeten
Spijt heb ik van die talloze nutteloze momenten
waarin ik Allah veelvuldig had kunnen gedenken
Al heb ik het besef, hoe ontkom ik aan deze sleur
diep van binnen voel ik de leegte, dat is wat ik betreur
Want ik weet, ik kan meer van dit leven maken
ik moet ontsnappen, voordat ik aan de sleur blijf haken
Geschreven door zuster Karima Chaara
|
Ik ben Said Mondria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam said_online.
