|
En toen deze de knapenleeftijd bereikte, zeide hij: "O mijn lieve zoon,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
ik heb in een droom gezien, dat ik u heb te offeren. Zie, wat zegt gij
daarvan?" Deze antwoordde: "O mijn vader doe zoals u bevolen is,
gij zult mij, indien God het wil, zeker geduldig vinden." [ 37 - 102 ]
De beproeving van de Profeet Abraham,
De Profeet Abraham, offerde zijn vee voor God,
Uit dankbaarheid, voor dat, Hij ons het leven schonk,
Het volk verbaasde zich, over zijn gedrag,
Hij zei: mijn zoon zou ik offeren, als ik die had.
Zoveel hield hij van zijn edelmoedige Heer,
Samen met zijn vrouw Hagar, bad hij steeds,
Om een zoon te hebben in zijn huwelijk in zijn leven,
En enkele jaren later, verhoorde Allah zijn gebeden.
Zijn zoon Ismaël, was een zeer zachtmoedig, en een wijs kind,
En de Profeet Abraham, was met hem heel bemind,
Hij nam hem overal mee naar toe, waar hij ook ging,
En dankte Allah, elke dag, voor zijn volmaakte gezin.
Toen zijn zoon Ismaël, zeven jaren oud was,
Kreeg de Profeet, in zijn droom, een opdracht,
Hij werd herinnerd, aan wat hij vroeger had gezegd,
Dat hij zijn zoon moest offeren, het was zijn eigen wens.
Maar de Profeet Abraham, hield zoveel van zijn kind,
Dat hij zei: ik offer 100 kamelen, ik ben Allah gezind,
Maar dat herhaalde zich, nog twee maal achter elkaar,
En de Profeet, gaf toe aan Allah, en besloot toen maar.
Hij nam Ismaël mee, naar Mina, ver buiten de stad,
Sjeitan, sprak tot de Profeet: keer terug, nu het nog kan,
Maar hij zei: Ik heb dit bevel, van de Almachtige gekregen,
Allaah Soebh'anahoe wa Ta'aalaa, zal het zeker, beter weten.
De Profeet besloot, de waarheid te vertellen,
En Ismaël zei: O vader, volg het bevel van Allah,
En de Profeet bond zijn zoon, met een touw,
En omhelsde hem, en zwoor toen Gods trouw.
Hij zette het mes, op zijn zoon zijn keel,
Maar door een wonder, er kwam geen snee,
De Profeet Abraham, deed het een tweede keer,
Maar wederom, kwam er geen snee.
Hij gooide het mes, tegen de rotsen,
Die in stukken vloog, en brokkelde,
Het mes, begon tegen de Profeet te spreken,
Die zei, dat Allah, geen toestemming had gegeven.
Maar Ismaël zei: laten we Gods naam aanroepen,
Als u snijd, zullen wij, Allahu Akbar roepen,
Toen ze dat deden, weerklonk twee maal een stem,
Allahu Akbar, Allahu Akbar, het was Aartsengel, Gabriël.
Hij verscheen aan Abraham, met de woorden,
Ik breng u de vredesgroet, van Allah gekomen,
Hij schenkt u deze ram, om te offeren, in plaats van uw zoon,
Ze begrepen, aan hun beproeving, was een einde gekomen.
Ik wens jullie allen een gezegende en een fijne Eid toe!
Zie ook dit filmpje met dit gedicht Inshallah.
http://www.youtube.com/watch?v=HcwDmqX2BAQ
|
Ik ben Said Mondria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam said_online.
