Een kamerjas die open viel.

In Humo vertelt Chris:

“Ik heb het is uitgerekend in al die jaren ben ik bij 20.000 mensen thuis geweest. Twintig duizend verschillende mensen! In villa’s en mensen in krotten."

Ik wil wel een praatje maken maar langer dan een kop koffie kan ik niet blijven. Hoewel, het is al gebeurd dat ik een hele nacht gebleven ben.

Vrouwen van dertig veertig jaar, vrouwen pas gescheiden of die alleen zijn,, zien wel iets in de man die daar ineens in de huiskamer staat.

Het is al wat laat en je moet niet meer naar de volgende klant, je drinkt een kop koffie, en ja, wie ben ik, ik ben ook maar een man alleen. En vrouwen in een losse kamerjas die kom je tegen, hé en die laten ze dan even openvallen.

Onlangs bij een klant en om iets te zeggen, zeg ik “ een mooie sofa hebt u daar”.

Ja, zij ze en daar kan je een prima bed van maken (en lacht!). Een half uur later lag ik in dat bed.

Als je jaren de baan doet kom je ongewild dergelijke zaken tegen.

In het begin van de kleuren televisie, om Duitsland en Nederland ( Wendy van wanten) goed te kunnen ontvangen, was het nodig om antennes tot 30 m. hoog te plaatsen.
Normaal is een kleuren televisie het pronkstuk in de mooiste kamer, maar deze maal moest de KTV in de slaapkamer geplaatst worden. Een prachtig bed met daarboven één grote ronde spiegel in bloem motief. Aan de overzijde van het bed een kamerbrede ingebouwde kast met twee toegangen. Een voor de eigenaar van de slaapkamer en langs de achterzijde voor het huispersoneel, die zonder de bewoners te storen de kleerkasten konden aanvullen.

Wij moesten dus in deze ingebouwde kast een 66 cm grootscherm monteren.

De bediening gebeurde langs de slaapkamer, maar alle aansluitingen zijn langs de achterzijde. Met ons hand tussen de zijwand en het toestel probeerden wij blindelings de knoppen zoeken en het toestel aan te zetten.

Het lukte maar het geluid stond veel te hard, in onze haast om het geluid te dempen duwden wij ongewild de deur langs de slaapkamer open. In de spiegels konden wij meneer en mevrouw bezig zien met standjes uit de boekjes. De vrijpartij werd niet onderbroken omdat kastdeur open stond.

Enige dagen later moesten wij voor dezelfde klant in het schipperskwartier in een berucht ontuchthuis een KTV en antenne plaatsen voor de “Madame”. Als alles in orde was werden we in de achterkamer uitgenodigd op champagne. We dronken een glas en kregen er boven op een flinke fooi. Terug in de auto's en terwijl we onze fooi aan het verdelen waren, werd er op het uitstal raam van een ander bordeel geklopt. Ik vertelde de mannen: “ wij gaan ons zuur verdiende centen, toch niet verbrassen zeker.”

Aangezien wij niet reageerden op de uitnodigingen, kwamen twee schaars geklede dames naar de onze auto’s. Een van de dames zij “Zeg luister is, het is niet voor te zuipen en te poe… dat wij u binnen roepen, maar ons madame moet u spreken”. Op dergelijke uitnodiging ging ik alleen naar binnen en de mannen die reden naar huis.

De madame had gezien en gehoord van de overburen en moest ook een KTV en een antenne hebben in haar thuis nabij Gooreind.

Ik kreeg de sleutels van het huis en mocht alle dagen daar komen werken maar nooit in de voormiddag, kosten “carte blanche”als het maar goeds is.

Dus. volgens afspraak wij daar naartoe. Binnen vonden geen TV en ook geen antenne op het dak. dus maar alle kasten opengetrokken, na de zoveelste kast vonden wij een zwart wit televisie toestel, maar de kastopening was te klein voor het nieuwe toestel. Als er problemen waren was ons gezegd, moesten wij de buurvrouw maar aanspreken.

Terug buiten zagen ik een dame en de buur tuin en vroeg haar of zij ons kon helpen.

Blijkbaar werd het haar nooit gevraagd, maar iedereen die hier kwam werken kwam bij haar terecht ze was dat al gewoon.

“Is de kast te klein bel dan even naar de timmerman die komt dat wel oplossen, meneer”. ze wist zelfs waar de adresboekje lag en de telefoon numers, dus wij de timmerman opgebeld. Tien minuten later stond hij daar. Wij waren bezorgd of dat allemaal wel kon en mocht. De timmerman vroeg mij: ” heeft madame u dat gezegd?” Ja? Hewel, dan moet dat doen. Gelegd uw rekening van avond op de keukentafel en overmorgen hebt ge uw centen op de bank. Maar !!! Het werk moet goed gedaan zijn en dan blijft er werk komen. (daarom dat de timmerman zo snel ter plaatse was

, lopende rekeningen zijn goed voor de kassa. Na enige weken was het klaar, alle draden en kabels blind gelegd en het resultaat was prachtig. De buurvrouw bemoeide zich niet met andermans zaken maar ze moest en wilde Duitsland en Nederland eens zien. Diezelfde avond belde de buurvrouw: “ge moet is naar het kasteel komen in …en daar in alle kamers TV distributie leggen en twee van die toestellen meebrengen. Ene in de keuken en een in de voorkamer en in de slaapkamer.

Goede klanten daar moet ge voor zorgen dus ik er naar daar, een grote dreef en een kasteel, alles klopte maar ook hier niemand te zien. Dus draaide ik wat rond en hoorde iemand werken in een schuur. Ik legde mijn geval uit” de buurvrouw van mijn klant die ik niet bij naam kende had mij naar hier gestuurd voor een antenne en KTV’s te leveren.

“Als madame dat gezegd heeft, langs de keuken kunt ge binnen en zie maar”, vertelde de man.

“Een antenne op het dak van zo’n kasteel dat zal niet mogen zeker?” vroeg ik hem.

Dat denk ik ook niet was zijn antwoord. Mijn voorstel was een zelfdragende pyloon plaatsen maar die moet hier minstens boven de bomen uitkomen en dat wordt zeker 40 m. hoog en dan moet er minstens ene put van 6 kubieke meter gemaakt worden.

De man vertelde dat is geen probleem kroop op de tractor en start de motor, terwijl hij vroeg waar dat ding moest komen?

Na wat overleg begon de man een put te graven die was na twee scheppen al te groot.

In plaats van 6 is er 9 kubieke meter beton in de put gestort.

Ik had al menigmaal gevraagd aan de man: “zou de baron die wel goed vinden?”

Telkens antwoordde de man “ ik heb toch nog geen klachten gehoord, het zal wel goed zijn zeker en madame heeft ook niets gezegd”.

Ik heb in het kasteel meer dan 14 dagen gewerkt, pas dan kwam ik er achter, dat de man op de tractor de baron zelf was.

De baron had vrienden wonen in Meise en ik moest met zijn complimenten daar een antenne gaan monteren. Ook daar moest het een zelfdragende pyloon worden uiteindelijk moesten de buren ook zo’n antenne hebben maar telkens 6 m. hoger, groot groter tot de grootste.

De chauffeur van een van deze klanten in Meise kon niet achter blijven, dus moesten wij bij hem thuis komen en ook een antenne plaatsen.

In een vorig leven was de chauffeur, PARA geweest in Korea. Hij zou mij even komen helpen bij het plaatsen van de antenne. Als ge kunt psringen kunt ge ook klimmen was zijn ken spreuk.

Ik had al eerder gezien dat hij over andermans dak liep en ik had hem al verwittigd: “ het is daar hetzelfde weer als hier, blijf op uw dak, meneer. ik wil gen problemen met uw buren”

10 minuten later, met een hels gekraak, de para stak tot aan zijn broeksriem door het dak van de buren. Roepen en tieren van de pijn, hij kon niet terug naar boven omdat de panlatten in zijn benen staken en zijn edele delen afklemden.

Gelukkig was de buurman thuis en heb ik de panlatten langs binnen verder afgebroken zodat wij hem konden bevrijden en hem laten afvoeren naar het gasthuis.

De buurman wou de kosten aan het dak op mij verhalen en ik heb geweigerd te betalen

“ U bant toch verzekerd meneer?”

Ja antwoordde ik “ maar op uw dak had de “para” niets te zoeken ik had hem verwittigd, laat hem het maar regelen.”. De para chauffeur zal dat voorval niet snel vergeten.