LCD of Plasma

Je weet niet precies welk TV toestel nu voor jou bestemd is en je hebt met andere woorden wat problemen in het kiezen van het juiste toestel.

Daarom enkele bedenkingen bij de beslissing van een nieuwe aankoop.

Zoals in het verleden is vandaag de film industrie de bepaler van wat u gaat kopen.

Zij beslissen welke “drager” in het vakjargon zij hun producten aanbieden en de “vrije kritische koper” moet gewoon volgen.

Nemen we als voorbeeld de videorecorder. Destijds koos de film industrie voor het VHS systeem(drager) en de consument mocht verder kiezen een VHS recorder kopen of geen filmen kunnen huren.

De duidelijk betere systemen zoals Betamax bleef beperkt tot de professionele gebruikers, voor huwelijks reportages bvb, en het meest performante systeem VS 2000 kwam niet van de grond.

Vandaag zijn de dragers van beeld en geluid CD en DVD met al hun voor- en nadelen.

Het is duidelijk de gewone CRT beeldschermen gaan zowel bij computers als bij televisie verdwijnen. Nu is het kiezen tussen een LCD of Plasma. Tot voor kort was het relatief eenvoudig tot 56 cm diagonaal was het aanbod LCD en grotere formaten Plasma. Vandaag halen de LCD systemen reeds een diagonaal van 105 cm en zijn beduidend beterkoop dan plasma. De licht opbrengst, kijkhoek en levensduur is voor beide systemen gelijk opgaand. Plasma schermen moeten zeer omzichtig en liefst verticaal getransporteerd worden.

Je energie factuur gaat wel voor beide systemen fors duurder worden.

Onze Digitale TV leveranciers zadelen je vandaag op met een extra doosje naast je televisie toestel. In de toekomst zal deze technologie verdwijnen en in het televisietoestel ingebouwd worden en zul je een Digitale toegangskaartje moeten huren per toestel dat u in huis haalt.

De handigste politieker van ons Vlaanderen land heeft niet voor NIKS, het oncontroleerbaar kijk en luistergeld afgeschaft. Het is niet omdat je met de ene hand iets geeft, de gulle gever je moet zeggen, wat er in de andere hand steekt of zit aan te komen. Het geld rolt altijd terug naar vaderke staat en ditmaal via een gebrevetteerd systeem.

Je wil meer en meer home cinema beleven en met het ouder worden moeten de onderschriften groter worden, dus moet je daarmee rekening houden.

Het merken aanbod is sinds de eeuw wisseling fel geslonken de meeste traditionele merken en service stations zijn verdwenen. Het zijn de computer giganten die hun plaats innemen.

Zij voeren sinds jaren dezelfde politiek:

1) Steeds nieuwe producten lanceren en te koop aanbieden.

2) Bij defecten zijn er geen onderdelen beschikbaar of te duur dat je moet overgaan naar een nieuw toestel. (Zie uw huidige PC)

Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar de betere A merken zij zullen hun naam en reputatie verdedigen en een dienst na verkoop garanderen.

Van Europa zijn alle verkopers verplicht 3 jaar garantie te geven dit voor alle aankopen gedaan na 1 januari 2005 om aan de eindgebruikers.

08-12-2005, 13:36 geschreven door salora

De dame in kwestie kwam op een dag terug in de zaak en zag en kocht ene "pilip" Philips voor de mensen.
Stereo, teletekst en met een wit meubel alles erop en er aan.
Bij de levering bleek niemand thuis en een nogal corpulente buurvrouw vertelde mij dat ze zeker thuis komt, dus maar even wachten in de auto. Plots was ze daar. Ik moet toegeven als ik haar zag moest ik steeds denken aan het beroemde liedje vandaar de tittel.
Dus snel de TV toestel uit de verpakking gehaald en naar binnen.
De woning was een met een kelder bewoning dus bij het binnen komen eerst een halve verdieping naar beneden en dan een volledige trap naar boven voor de woonkamer.

Met een toestel van 40 Kg in uw armen is dat geen eenvoudige klus. Met de voeten op den tast moet ge de treden vinden.

Op elke trede stonden minstens TWEE paar schoenen, daar tussen moet ge uw voeten plaatsen en niet vallen.

In de woonkamer aangekomen, snel een plaats gezocht om dat toestel te kunnen neerzetten.

Een klein plaatske op de tafel gevonden en oef!!! Wat was dat hier!!!!

1)      zeker 30 graden binnen ( in onze Belgische zomer)

2)      Overal spullen kleren enz.

3)      Een Tv toestel stond te spelen met brandende kaarsen erbovenop ( mevrouw was gaan winkelen)!!!!

 Ons ebony houten schatje kwam de woonkamer binnen enkel gehuld in een bikini samen met de buurvrouw. “Het is hier warm He meneer” zij de buurvrouw “ U moet dat verstaan zij komt uit de Kongo en daar is het altijd warm…”

De oude TV die daar stond te spelen die kom je niet vastpakken van de warmte. Blijkbaar moest dat toestel dag en nacht spelen anders was ons ebony vrouwtje bang.

Het oude toestel moest in den hof geplaatst worden, want de buurvrouw mocht hem hebben.

Zo gezegd zo gedaan maar hiervoor moest ik dor de keuken. Een prachtige Amerikaanse keuken, met alle toestellen maar ook hier overal vet en etensresten. Inox toestellen waren bruin/zwart. Ik kwam voorbij de centrale verwarming de brander was met een lucifer geblokkeerd op 35 graden. En stand dus volle gas te branden. Dat ding maakte een hels lawaai. De buurvrouw die blijkbaar alles in het oog hielt zij ja ze moeten die komen repareren maar ze komen niet meer.

Een blik op de water drukmeter vertelde mij dat er een water tekort was, maar bij een heet toestel is het niet raadzaam om water bij te steken. Als goede Belg zou ik dat even regelen. De verwarming even afzetten en straks water bijsteken.

Het nieuwe toestel op zijn plaats gezet en aangesloten, wat bleek mijn nieuw toestel speelde niet goed, slecht beeld, strepen enz.

Dan maar even de distributie nagekeken. De kabel volgen tot aan de distributie kastje.

Dat stond boven in de slaapkamer, tussen de schoenen en de vuile was naar de tweede verdieping. Verrekt hier staat nog een toestel te spelen tussen de vuile en propere was de aansluiting gezocht. Uiteraard was de aansluiting niet goed uitgevoerd vandaar de storingen en strepen in het beeld.

Ons Ebony schatje tippelde me naar boven en beklaagde zich dat het hier altijd zo koud was in slaapkamer. Niet moeilijk de bovenste radiatoren kregen bijna geen warm water.

Een zijdelinkse blik in de badkamer een zelfde situatie overal dure kleren maar op een hoopje en daartussen de vuile was…

Het nieuwe toestel goed aangesloten prachtig beeld. De verwarming water opgestoken en deftig ingesteld. En nu afrekenen…..

Dat is jammer, ik ben juist gaan shoppen en heb nog maar 5.000 Bfr. U mag morgen komen ontvangen.

De buurvrouw had me verteld dat de man van ons Ebony schatje een blanke Belg was en dat zij een nogal dure levenswandel had maar dat geen probleem was.

Dus aanvaarde ik het voorschot en zou morgen terug komen.

Nog even bij de buurvrouw de oude TV aansluiten en weg wezen.

8 dagen later nog steeds geen centen, “ mon mari est partie etc” .

Thuis had ik al problemen met mijn vrouw “het is weeral hetzelfde een schoon negerineke die Frans spreekt en ze legt u zo in de doeken, denkt te gij dat ik dat niet zien”.

Vandaag moet ik mijn geld of er gaat wat gebeuren.

Onverwacht maakte ik haar opwachting. Zodra ons Ebony schatje thuis kwam liep ik op haar af, zette mijn voet tussen de deur en ging mee naar binnen. Geen geld dan neem ik het toestel mee terug tot er geld is.

In een handomdraai was het toestel afgekoppeld en stormde ik daarmee naar buiten. Eens het toestel in de auto vertelde ik ons schatje als hij betaald is zal ik hem terugbrengen.

Inmiddels was het toestel reeds beschadigd want ons Ebony schatje had er kaarsen laten opbranden met het gekende gevolg op een plastiek meubel.. De afstandsbediening was een en al een vette boel.

De volgende dag kwamen onze twee Ebony broeders langs, dat was gene service enz.

“Heren als gewild bel ik nu de politie en leg klacht neer voor poging tot diefstal en intimidatie hier in de winkel. Die 5.000 bfr; zijn voor schade vergoeding dit toestel is niet meer voor nieuw te verkomen.

Als ge het volledige bedrag betaald breng ik hem binnen de 10 minuten.

Enige weken later kwam ons Ebony houten schatje zonder blozen een nieuwe GSM kopen en betaalde vooruit het ganse bedrag voor den TV als eens tijd had om hem te komen leveren.

01-12-2005, 16:16 geschreven door salora

Een kamerjas die open viel.

In Humo vertelt Chris:

“Ik heb het is uitgerekend in al die jaren ben ik bij 20.000 mensen thuis geweest. Twintig duizend verschillende mensen! In villa’s en mensen in krotten."

Ik wil wel een praatje maken maar langer dan een kop koffie kan ik niet blijven. Hoewel, het is al gebeurd dat ik een hele nacht gebleven ben.

Vrouwen van dertig veertig jaar, vrouwen pas gescheiden of die alleen zijn,, zien wel iets in de man die daar ineens in de huiskamer staat.

Het is al wat laat en je moet niet meer naar de volgende klant, je drinkt een kop koffie, en ja, wie ben ik, ik ben ook maar een man alleen. En vrouwen in een losse kamerjas die kom je tegen, hé en die laten ze dan even openvallen.

Onlangs bij een klant en om iets te zeggen, zeg ik “ een mooie sofa hebt u daar”.

Ja, zij ze en daar kan je een prima bed van maken (en lacht!). Een half uur later lag ik in dat bed.

Als je jaren de baan doet kom je ongewild dergelijke zaken tegen.

In het begin van de kleuren televisie, om Duitsland en Nederland ( Wendy van wanten) goed te kunnen ontvangen, was het nodig om antennes tot 30 m. hoog te plaatsen.
Normaal is een kleuren televisie het pronkstuk in de mooiste kamer, maar deze maal moest de KTV in de slaapkamer geplaatst worden. Een prachtig bed met daarboven één grote ronde spiegel in bloem motief. Aan de overzijde van het bed een kamerbrede ingebouwde kast met twee toegangen. Een voor de eigenaar van de slaapkamer en langs de achterzijde voor het huispersoneel, die zonder de bewoners te storen de kleerkasten konden aanvullen.

Wij moesten dus in deze ingebouwde kast een 66 cm grootscherm monteren.

De bediening gebeurde langs de slaapkamer, maar alle aansluitingen zijn langs de achterzijde. Met ons hand tussen de zijwand en het toestel probeerden wij blindelings de knoppen zoeken en het toestel aan te zetten.

Het lukte maar het geluid stond veel te hard, in onze haast om het geluid te dempen duwden wij ongewild de deur langs de slaapkamer open. In de spiegels konden wij meneer en mevrouw bezig zien met standjes uit de boekjes. De vrijpartij werd niet onderbroken omdat kastdeur open stond.

Enige dagen later moesten wij voor dezelfde klant in het schipperskwartier in een berucht ontuchthuis een KTV en antenne plaatsen voor de “Madame”. Als alles in orde was werden we in de achterkamer uitgenodigd op champagne. We dronken een glas en kregen er boven op een flinke fooi. Terug in de auto's en terwijl we onze fooi aan het verdelen waren, werd er op het uitstal raam van een ander bordeel geklopt. Ik vertelde de mannen: “ wij gaan ons zuur verdiende centen, toch niet verbrassen zeker.”

Aangezien wij niet reageerden op de uitnodigingen, kwamen twee schaars geklede dames naar de onze auto’s. Een van de dames zij “Zeg luister is, het is niet voor te zuipen en te poe… dat wij u binnen roepen, maar ons madame moet u spreken”. Op dergelijke uitnodiging ging ik alleen naar binnen en de mannen die reden naar huis.

De madame had gezien en gehoord van de overburen en moest ook een KTV en een antenne hebben in haar thuis nabij Gooreind.

Ik kreeg de sleutels van het huis en mocht alle dagen daar komen werken maar nooit in de voormiddag, kosten “carte blanche”als het maar goeds is.

Dus. volgens afspraak wij daar naartoe. Binnen vonden geen TV en ook geen antenne op het dak. dus maar alle kasten opengetrokken, na de zoveelste kast vonden wij een zwart wit televisie toestel, maar de kastopening was te klein voor het nieuwe toestel. Als er problemen waren was ons gezegd, moesten wij de buurvrouw maar aanspreken.

Terug buiten zagen ik een dame en de buur tuin en vroeg haar of zij ons kon helpen.

Blijkbaar werd het haar nooit gevraagd, maar iedereen die hier kwam werken kwam bij haar terecht ze was dat al gewoon.

“Is de kast te klein bel dan even naar de timmerman die komt dat wel oplossen, meneer”. ze wist zelfs waar de adresboekje lag en de telefoon numers, dus wij de timmerman opgebeld. Tien minuten later stond hij daar. Wij waren bezorgd of dat allemaal wel kon en mocht. De timmerman vroeg mij: ” heeft madame u dat gezegd?” Ja? Hewel, dan moet dat doen. Gelegd uw rekening van avond op de keukentafel en overmorgen hebt ge uw centen op de bank. Maar !!! Het werk moet goed gedaan zijn en dan blijft er werk komen. (daarom dat de timmerman zo snel ter plaatse was

, lopende rekeningen zijn goed voor de kassa. Na enige weken was het klaar, alle draden en kabels blind gelegd en het resultaat was prachtig. De buurvrouw bemoeide zich niet met andermans zaken maar ze moest en wilde Duitsland en Nederland eens zien. Diezelfde avond belde de buurvrouw: “ge moet is naar het kasteel komen in …en daar in alle kamers TV distributie leggen en twee van die toestellen meebrengen. Ene in de keuken en een in de voorkamer en in de slaapkamer.

Goede klanten daar moet ge voor zorgen dus ik er naar daar, een grote dreef en een kasteel, alles klopte maar ook hier niemand te zien. Dus draaide ik wat rond en hoorde iemand werken in een schuur. Ik legde mijn geval uit” de buurvrouw van mijn klant die ik niet bij naam kende had mij naar hier gestuurd voor een antenne en KTV’s te leveren.

“Als madame dat gezegd heeft, langs de keuken kunt ge binnen en zie maar”, vertelde de man.

“Een antenne op het dak van zo’n kasteel dat zal niet mogen zeker?” vroeg ik hem.

Dat denk ik ook niet was zijn antwoord. Mijn voorstel was een zelfdragende pyloon plaatsen maar die moet hier minstens boven de bomen uitkomen en dat wordt zeker 40 m. hoog en dan moet er minstens ene put van 6 kubieke meter gemaakt worden.

De man vertelde dat is geen probleem kroop op de tractor en start de motor, terwijl hij vroeg waar dat ding moest komen?

Na wat overleg begon de man een put te graven die was na twee scheppen al te groot.

In plaats van 6 is er 9 kubieke meter beton in de put gestort.

Ik had al menigmaal gevraagd aan de man: “zou de baron die wel goed vinden?”

Telkens antwoordde de man “ ik heb toch nog geen klachten gehoord, het zal wel goed zijn zeker en madame heeft ook niets gezegd”.

Ik heb in het kasteel meer dan 14 dagen gewerkt, pas dan kwam ik er achter, dat de man op de tractor de baron zelf was.

De baron had vrienden wonen in Meise en ik moest met zijn complimenten daar een antenne gaan monteren. Ook daar moest het een zelfdragende pyloon worden uiteindelijk moesten de buren ook zo’n antenne hebben maar telkens 6 m. hoger, groot groter tot de grootste.

De chauffeur van een van deze klanten in Meise kon niet achter blijven, dus moesten wij bij hem thuis komen en ook een antenne plaatsen.

In een vorig leven was de chauffeur, PARA geweest in Korea. Hij zou mij even komen helpen bij het plaatsen van de antenne. Als ge kunt psringen kunt ge ook klimmen was zijn ken spreuk.

Ik had al eerder gezien dat hij over andermans dak liep en ik had hem al verwittigd: “ het is daar hetzelfde weer als hier, blijf op uw dak, meneer. ik wil gen problemen met uw buren”

10 minuten later, met een hels gekraak, de para stak tot aan zijn broeksriem door het dak van de buren. Roepen en tieren van de pijn, hij kon niet terug naar boven omdat de panlatten in zijn benen staken en zijn edele delen afklemden.

Gelukkig was de buurman thuis en heb ik de panlatten langs binnen verder afgebroken zodat wij hem konden bevrijden en hem laten afvoeren naar het gasthuis.

De buurman wou de kosten aan het dak op mij verhalen en ik heb geweigerd te betalen

“ U bant toch verzekerd meneer?”

Ja antwoordde ik “ maar op uw dak had de “para” niets te zoeken ik had hem verwittigd, laat hem het maar regelen.”. De para chauffeur zal dat voorval niet snel vergeten.

26-06-2005, 08:23 geschreven door salora

Waar is mijne TV?

Er was nog geen sprake van Teledistributie, elke eigenaar moest een antenne laten installeren om zenders uit het buitenland te kunnen ontvangen.

Niet alle televisie zenders stuurden gedurende de dag een testbeeld uit.

Het plaatsen van de antenne werd in de dag gedaan en 's avonds kon men het resultaat bekijken, geen dag uitzendingen, en dus afrekenen met de klant.

Wij hadden een opdracht voor een antenne met 4 Brussels, 2 Nederlanders en 2 Duitsers. Met het leveren van een KTV. De bewoners van huis waren gaan werken en zoals meermaals voorkwam hadden wij de sleutels van het huis.

Wat er met de oude TV moest gebeuren, er was daarover geen afspraak, dus lieten wij het toestel in de gang staan.

’s Avonds gingen wij aanbellen om de sleutels af te geven en ons geld te ontvangen.

Het was niet uitzonderlijk dat bij de installatie van zo’n antenne en KTV de familie en vrienden uitgenodigd waren om de beelden te komen bekijken.

In de woonkamer waren alle stoelen bezet. Familie en buren met kinderen enz.

Op de kast prijkte een oude TV, met zwart wit beelden, en de vrouw des huize vroeg of wij nu eindelijk den nieuwen TV met kleurtjes wilden installeren. Onze mond viel open, waar is onze nieuweKTV die wij daarstraks hadden geplaatst?

Alle aanwezigen beweerden, toen zij binnen kwamen er geen andere TV hadden gezien en dat er op den TV geen Hollanders of Duitsers te zien waren. Uiteraard deze oude TV kon deze zenders niet ontvangen...

De politie werd er bij geroepen, maar er waren zoveel getuigen tegen mijn beweringen, wij het niet konden halen en de politie betoogde dat: “ik dus slimmer had moeten zijn”.

Twee KTV leveren en maar één betalen er zat niets anders op een verlies van 50.000 Bfr te inkasseren.

Waar blijft mijne TV?

Op zekeren dag komt de politie met enkele mensen in burger onze zaak binnen gestapt.

Mensen die de zaak wilden betreden, werden kordaat door de arm der wet buiten gehouden. De zaak moest bleef en dicht en alle boeken getoond.

Blijkbaar klopte mijn boeken niet want er ontbrak minstens één adres of herstelfactuur en dat zag er niet goed uit. De boeten hingen al boven mijne kop.

Na lang gezoek wilden de mannen in burger eindelijk met mij praten.
Er was een klacht tegen mij ingediend: “Ik zou volgens de klacht bij mevrouw X, meer dan twee maand geleden haar nieuwen TV voor herstelling meegenomen hebben en hem nooit teruggebracht.”

Dat mevrouw X jaren klant was en zij bij ons een toestel had gekocht daar mee konden wij leven, maar dat wij het toestel voor herstelling in ons bezit hadden, daar waren wij formeel. "Toestel is niet bij ons in herstelling"

Ik stelde de politie voor: “OK. Jullie beweren dat, laat ons samen naar de klant mevrouw X gaan en we zullen wel zien”. Het hoofd van de gerechtelijke werd opgebeld of dat wel mocht enz.

Er werd met twee combi’s naar de klant gereden. Ik mocht slechts als laatste naar binnen gaan en werd er als laatste persoon voorgesteld aan deze mevrouw X.

Gelukkig reageerde ze en verklaarde : “wat komt hij hier doen, dat is hem niet, hij is hier niet binnen geweest.”

De vrouw was een periode opgenomen geweest in een gasthuis en één haar dochters hadden klacht neer gelegd bij de politie.

Opgelucht en in heel andere sfeer, vroeg ik aan aan de vrouw :
 “Als ik het niet ben, hebt ge geen bewijs of een briefje met het telefoonnummer waar ge naar gebeld hebt”.
 Dat werd tussen andere papieren gevonden.

Een deel van een Antwerps krantje met onze reclame bovenaan, maar daaronder in de rubriek herstellingen en karweien stond “TV herstellingen vlug en goedkoop”

Het telefoonnummer was aangestreept en dat had de mevrouw gebeld, denkende dat het van ons was.

De man van de aankondiging had de vergissing van mevrouw snel door en liet haar in de waan, dat hij van mijn bedrijf was.
 “ Als er iets is U weet ons wonen, dag madame” en met deze smoes was hij er met den nieuwe TV vandoor.

Op mijn voorstel werd gebeld met het kantoor van de uitgeverij van het krantje, toen bleek het een vals adres te zijn.
De reactie van de uitgever "Zoveel mensen komen een aankondiging plaatsen en betalen direct voor een aantal inlassingen, wij kunnen dat niet weten laat staan controleren".

Nu was ik helemaal in mijn wiek geschoten, Ik werd wel van diefstal beschuldigd en nu blijkt er een oplichter bezig te zijn dus stelde ik voor:

“Dat een van de politiemensen het telefoonnummer voor een herstelling zouden opbellen”.

Neen dat mocht niet, volgens de wet. Dat noemt men uitlokken van een misdrijf.???? begrijpen wie begrijpen kan.

Dus bleef er niets anders over dan mijn schoonmoeder als onschuldig slachtoffer aan te wijzen. Op het nummer een herstelling te vragen.

Een politie patrouille zou dat dan toevallig zien, dat er iemand met een TV uit het huis van mijn schoonmoeder komt en hem dan naar zijn huis/atelier volgen. Zodat ze het juiste adres zouden hebben.

Dan eerst kon een huiszoekingsbevel aangevraagd worden alvorens de politie de vermoedelijke dader kon aanspreken. Sic.

In mijn geval lag dat anders, ik was een handelaar, en dus daar kon de politie op basis van de wet op de handelspraktijken de zaak zomaar binnen komen, ze sluiten en onderste boven draaien. Sic

Gelukkig heeft inmiddels een politie hervorming plaats gehad en zou dit voorval niet meer kunnen gebeuren.

07-06-2005, 00:00 geschreven door salora

Een twee drie, test

Test aankoop.

In April 1990 publiceerde test aankoop een enquête over TV reparateurs.

Als test had men bij een gewoon tv toestel de kleurmodule ontregeld, een eenvoudige panne die nauwelijks een halfuur in beslag mocht nemen en hooguit 2.000 Bfr mocht kosten, aldus test aankoop.
Nadat het toestel in handen was gegeven van een 30 tal TV herstellers, bleef hij gemiddeld een week in herstelling. De snelste hersteller klaarde de klus in 20 minuten de traagste na 3 weken. De factuur liep van 800 tot 11.000 Bfr.

Conclusie van test aankoop: de klein handelaars zijn het snelst en goedkoopst winkelketens het traagst en spoedherstellers (op een uitzondering na) het duurst en onbetrouwbaar.

Onze repliek hierop is: Aangezien het om een populair toestel ging, speelt de ervaring ovan de technieker een grote rol,
 1- eentoestel dat het bedrijf niet heeft verkocht.
 2- De fout zich regelmatig voorkomt.
Soms is de "test aankoop fout" zo doorzichtig dat men kan spreken van sabotage in de plaats van een normale voorkomende fout.en wil men zich daarvoor ekstra laten vergoeden.

Als bedrijf hebben wij drie maal een betwisting gehad met test aankoop, klanten die meenden onrechtvaardig behandeld te zijn.
Na een degelijke uitleg, heeft test aankoop zijn klacht herroepen.

Zo was er een politieman die via zijn werk toegang had tot internet en zijn beklag maakte tot in de fabriek in Finland.

Zijn TV toestel is zelfs voor nazicht terug naar de fabriek gegaan. Steeds kwam dezelfde klacht boven.

Zelfs de kranten schreven erover. Uiteindelijk heeft een krant de man in een artikel zijn broek uitgeveegd en hem gemaand geen onkundige aansluitingen te maken voor meerdere TV toestellen in zijn woning.

Een andere zaak een klant meende recht te hebben op 3 jaar fabriekswaarborg en als bedrijf gaven wij hem slechts één jaar. De opgegeven fout is slechts na drie bezoeken vastgesteld en dus intermitterend.

Test aankoop kwam de zaak van de consument verdedigen, maar dit maal werd het niets.

Volgens de verkoopsvoorwaarden had de klant recht op 6 maand volledige waarborg en de volgende maanden, diende het toestel in originele verpakking en terug gezonden naar de invoerder te Brussel en waren de vervoerkosten ten laste van de klant.

a) de klant had geen verpakking

b) De klant de vervoerkosten te laten betalen heen en terug was duurder.

Wij hebben Test aankoop toen voorgerekend dat ons systeem 1 jaar volledige waarborg voor de klant voordeliger was dan de invoerders die 3 jaar waarborg geven maar alle transportkosten ten laste van de klant leggen vanaf zesde maand.

De enquêtrisses die voor Test aankoop de prijzen komen noteren moeten zich kenbaar maken.

Dus is het zaak plotse promoties voor te schotelen zodat je er als best koop of in de buurt uit komt.

Soms krijgt ge mensen in de zaak, met één test aankoop in de hand, dit toestel moet ik hebben en toch met een ander minder “gunstig toestel”,volgens test aankoop, zeer gelukkig van hun aankoop buiten wandelen.

Als verkoper moet je anticiperen en hem doen inzien dat niet de prijs het belangrijkste punt is in zijn beslissing maar enkel een informatieve leidraad.

U gaat toch ook niet werken bij die werkgever die u het minst betaalt voor uw werk?

31-05-2005, 17:00 geschreven door salora

U vraagt, wij draaien u een loer.

Een artikel uit Humo door JH.van de jaren ‘90

Op de algemene economische inspectie (nu heet het anders) een departement van economische zaken worden spoed-tv-herstellers als poenpakkers slechts op de vierde gerangschikt. In de top drie staan de spoedontstoppers spoedglazeniers en spoedslotenmakers.

Nu moet u weten dat men zomaar geen techniekers aan de kapstok heeft hangen die men kan inzetten op elk uur van de dag onmiddellijk na het telefoontje. Is dat wel het geval is er iets mis met het bedrijf. Zo’n spoeddienst heeft ophalers indienst meestal.mensen die niet veel afweten van TV’s en met een geleerde uitleg vertellen dat het toestel naar het atelier moet, maar toch al een flink voorschot vragen

Wij ook hebben gevallen gekend, van klanten die niet konden wachten, die bedrogen werden.

Zo was er een oudere man die ons vroeg of we konden komen om zijn toestel na te zien.

Wij antwoorden dat enkel het morgen zou kunnen, blijkbaar kon hij niet wachten en belde een spoeddienst. Enige tijd later moeten wij toch naar de bewuste klant en kwam het verhaal boven:

- De man had zijn toestel meegegeven en geen reserve toestel gekregen in afwachting van de herstelling.

- De klant was beloofd dat het toestel de volgende dag zou terug hebben.

- 14 dagen later belde de klant naar de spoedhersteller die vertelede dat het toestel af was maar geen transport had. Dus werd hem voorgesteld om het toestel te komen ophalen met een taxi omdat het kerstavond was stemde de man toe.

- Na het betalen van een gepeperde rekening werd het toestel in de taxi geplaatst en kon de man vertrekken.

- Aan de taximan moest een extra fooi betaald om het toestel binnen te dragen en aan te sluiten.

Nu bleek het toestel verknoeid te zijn en waren de kosten te hoog om het goed te herstellen.

Wij hebben meegewerkt om dat bedrijf aan te klagen maar dat kwam anders uit.

De klant had vooraf schriftelijk toegestemd in de kostenraming en in de herstelling.

31-05-2005, 16:06 geschreven door salora

Mijn eerste radio herstelling.

Mijn grootmoeder verscheen in mijn leven, althans zo herinner ik mij, toen ik 12 jaar werd.

Voor mijn plechtige communie kreeg ik een “gouden horloge”, dat alleen gedragen mocht op speciale gelegenheden.Van mijn Franstalige grootmoeder moest ik daar voor grote zorg dragen en veilig opbergen in de kast.

Als kind was ik gebeten om alles wat met techniek te maken had vooral auto’s en radio’s.

Blijkbaar had mijn vader, gedurende de oorlog, zijn autootje verstopt in een hooiwagen, ergens in een wei nabij de leeuw van Waterloo. Niet ver van de woning waar wij verbleven.

Telkens ik naar school ging zag ik de leeuw van Waterloo en die hooiwagen, die al eens verplaatst werd in de wei, maar had geen weet van die auto.
Op het eind van de oorlog, toen mijn ouders terug naar Antwerpen verhuisden, werd eerst het autootje uit de hooiwagen gehaald en in de verhuiswagen geladen.
Waarna de meubelen en huisraad. Eens terug in Antwerpen werd hij na de bevrijding terug in elkaar gezet, ik was er als de kippen bij om te zien hoe de wagen en paardensmid dit allemaal deed. Na weken werk reed dat autootje weer, een tweezitter van het merk Simca Fiat.

Mijn vader was, handelsvertegenwoordiger van beroep die ( transmissions sans files) of de radio verkocht aan bemiddelde mensen. Blijkbaar bezat mijn grootmoeder zo’n groot radio meubel maar daar kwam geen geluid meer uit.

In de technische school ging leerde ik oa.een kristal radio te bouwen. In allerlei boekjes kon je zelfbouw pakketten vinden om geluid te maken en allerlei schakelingen, om defecte toestellen te herstellen of ombouwen enz.

Mijn eerste en gelukte herstelling was de radio van mijn grootmoeder.

Een van de radiolampen werkte niet meer en diende vervangen maar die waren niet meer in de handel te verkrijgen. Gewapend met zo’n boekje en aan de hand van tabellen heb ik een vervang type gevonden, maar de lampvoet was helemaal anders van uitvoering.

Dus heb ik het glas van de oude lamp kapot gedaan aan elk lipje van de lampvoet een draad gesoldeerd en vervolgens deze verbonden met de nieuwe lampvoet, volgens het schema van het vervang type. De nieuwe en kleinere lamp bengelde enkele centimeters boven de andere lampen maar de radio werkte. Plots was ik de held maar dit duurde niet lang of ik werd het zwarte schaap van de familie.

31-05-2005, 14:44 geschreven door salora

Het moet maar eens van ons hart, al te dikwijls horen lezen en zien wij mensen die klagen over herstelkosten aan hun TV, video en radio.

Als gepensioneerde bedrijfsleider/eigenaar van een televisie handel en met eigen service station kunnen wij met recht en reden verklaren dat 99% van de gevallen de herstelkosten correct zijn. Inderdaad tussen alle koren zit er kaf en zijn er diensten die leven van het ongeduld van TV kijkers. Als een TV toestel het niet meer doet is het gelijk aan een sterfgeval.

Mogen wij alles eens op een rij zetten:

Een service station opzetten met één werknemer technieker en enkel de lopende kosten berekenen dan komen wij algauw aan een kosten plaatje van € 100.000.

Loonkosten, huur, verwarming, elektriciteit, auto, telefoon, onderhoud, verzekeringen allerhande taksen en belastingen ja zelfs belasting op het te werkgestelde personeel.

Met twee techniekers worden de vaste kosten  € 140.000 /jaar.

Volgens ons sociaal systeem en dat wil u en ik zo behouden:

Werkt deze man/vrouw werkt 200 werkdagen per jaar. = kostprijs € 500 per werkdag

Deze man/vrouw werkt 7 u per dag = kostprijs € 70,80 per uur.

Dan is er nog geen Euro winst gemaakt. En om het station bestaand te houden moet de man/vrouw minimum 7 à 8 toestellen per dag herstellen. Niemand betaald of rekent € 70,8 per uur aan.

De wetgever heeft er zelfs voor gezorgd dat geen forfaire uurlonen mogen aangerekend worden en dus moet de reële tijd genoteerd en deze moet verschillen van klant tot klant.

Nu de onderdelen.

Een onderdeel dat in de prijslijst van de fabrikant staat aan € 0,5 exclusief BTW kost aangeleverd in de werkplaats € 20,90 + BTW = € 25,29

De fabrikanten rekenen € 12,50 administratiekosten en € 7,50 transport kosten.

Dankzij de computer is het een fluitje van een cent om codes op onderdelen te wijzigen. Zodat niemand onderdelen die mogelijk gebruikt worden in bij andere merken kan gebruiken.

Zelfs als het om een onder merk van de fabriek zelf is. Kostprijs en bedrijfszekerheid.

Nemen wij als voorbeeld het duurste onderdeel de beeldbuis.

Zelfs in massa productie zijn onderdelen nooit gelijk elkaar dus gaat de fabrikant toleranties invoeren.

• De beste beeldbuizen met tolerantie van 99 à 95% worden het duurst verkocht aan die merken die deze kwaliteit laten betalen door de klant.
• De slechtste beeldbuizen met een tolerantie van 55 % of minder worden om milieu redenen niet vernietigd maar aan spotprijzen aangeboden aan die fabrikanten die de goedkoopste van de markt willen zijn.
• Fabrikanten berekenen een grotere winstmarge op hun onderdelen als zij het toestel goedkoop op de markt brengen. "after sales marges"

Het aankopen van een duur televisie toestel impliceert niet, nooit een herstelling, maar de kans is vele maal groter bij een goedkoop toestel.

De herstel werktijd blijft voor beiden typen toestel ongeveer gelijk, maar de verhouding nieuwprijs / herstelprijs, is vele malen ongunstiger bij dat goedkoop toestel.

In het verleden bleven mensen kijken naar hun programma, zelfs als er defecten duidelijk zichtbaar waren, met dodelijke afloop tot gevolg ( een oververhit toestel geeft een implosie van de beeldbuis met hevige ontploffing met brand tot gevolg.)

Nu de grootste ergernis.

Het is weer hetzelfde “ Hij speelt weer niet meer”

Inderdaad de huidige generatie TV toestellen, schakelen automatisch uit bij het geringste defect ( brand veiligheid heeft nu eenmaal een ander nadeel.)

Het toestel is niet meer aan te zetten tot het euvel verholpen is.

De klant schakelt zijn Tv toestel in en het weigert dienst dus, dus denkt de klant ten onrechte dat het dezelfde fout is.

Toestellen met een verlengde waarborg zijn steevast aan te raden, maar wel even de kleine lettertjes, voor de aankoop, eens goed lezen.

13-05-2005, 14:59 geschreven door salora

Een tijd geleden hadden wij een afspraak met de huisdokter voor algemeen nazicht zoals dat heet. Bloed afname voor het labo enz.

Toen er moest afgerekend worden kon de dokter het niet laten ons een bemerking te maken over de aangerekende kosten, bij de herstelling van zijn TV toestel, enige tijd geleden.

De dokter had er blijkbaar moeite mee dat wij als Niet universitair opgeleiden meer aanrekenden voor het herstellen van zijn TV toestel dan dat hij mocht aanrekenen voor zijn ziekenbezoek.

Wij konden het niet laten hem te repliceren:

“Mijnheer de dokter als u bij mij op huisbezoek komt voor zieke persoon.

Dan rekent u inderdaad uw honoraria maar zegt er wel bij dat u nog eens langs komt.

Erger nog, als het niet betert met de ziekte en uw voorschrift dan moeten wij u terug opbellen zodat u terug komt.” Dus dat is twee maal betalen in plaats van een rekening.

Als TV hersteller betaalt u schijnbaar meer, maar bij het verlaten van uw woning is uw televisie toetstel terug gezond en hoeft geen tweede bezoek, bovendien geven wij garantie op onze prestaties. Een universitair die veel langer gestudeerd heeft dan ik, geeft NOOIT garantie op zijn prestaties.

Bij het verlaten van de dokters praktijk hebben wij elkaar de hand gedrukt en ieder heeft eens over de zaak kunnen nadenken of de opmerking gepast was.

13-05-2005, 13:58 geschreven door salora

Plots kwam ze de winkel binnen gewandeld, beeld schoon in een elegant geel mantelpak gekleed met prachtig lang zwart haar en met massief goud getooid en bruin getaand, in een woord: een ebony gouden schatje, u weet wel het liedje van …. Maar dan in het echt.

De dame in kwestie had problemen met hare gsm en of ik dat kon regelen.

Uit de krokodillen tasje kwamen enkele losse delen te voorschijn.

Gebeld worden dat lukte nog net maar hem uitschakelen en iemand bellen dat was andere koek. Het scherm was stuk en het toetsenbord bleef niet op zijn plaats alles diende met een elastiekje bijeen gehouden. Gevolg van een vrije val!

In mijn beste Frans uitgelegd dat dit niet te herstellen was dat de onderdelen te duur zijn en mogelijk zelfs al niet meer leverbaar zijn. Uiteraard hadden wij prachtige toestellen die precies pasten bij haar. Een prijskaartje van 28.000 Bfr min een korting “omdat zij het was” deden haar beslissing versnellen. Even het toestel indienst stelt simkaartje overgestoken enz.

De schoonheid nam nog een kijkje in de zaak en haar oog viel op een speciale KTV van pilip.

«Oui, madame ce TV couleur est un Philips grand écran de 67 cm.»

Inmiddels was de GSM in orde en betaalde met grote bankbiljetten en bij het naar buiten gaan vroeg deze dame nog of ik den TV zelf bracht of personeel? »Au revoir et à bien tôt.»

De defecte GSM belande in de vuilnis mand onder den toog en de dag ging zijn gewone gang.

Mijn echtgenote die via de camera bewaking van de zaak mijn verkoopsargumenten had gevolgd vertelde mij later: “He jongen ge hebt uw beste beentje (Frans) voorgezet om die schoonheid de duurste GSM aan te smeren”. Wat ik niet kon en wilde ontkennen. Deze GSM paste perfect bij haar tailleur repliceerde ik.

Spijtig dat ze later op de avond tegen sluitingstijd niet gezien heeft hoe twee beren van zwarte mensen van meer dan 2 m de zaak binnen stormden.Uit alles bleek dat het twee basketbal spelers van Antwerp waren en zeer boos op de verkoper van de GSM aan zijn klein zusterke.

Na wat geroep werd het ons duidelijk: het ging er om dat wij die goeie GSM hadden achter gehouden? Is dat alles heren? Even de vuilbak boven gehaald en de stukken er uit gevist voilà, zaak opgelost. Alles netjes met tape aan een geplakt a.u.b. heren

Als je de spierballen en de koolscheppen van handen had gezien ben je blij dat de stukken nog kan teruggeven.

De heren gingen tevreden naar buiten, om even later terug binnen te komen.

“Ai daar gaan we weer” dacht ik.

Een van de heren probeerde naar zijn zusje de bellen en dat gaat niet…

“Meneer er zit geen simkaart in het toestel mevrouw gebruikt die kaart om te bellen.”

Inmiddels waren de heren afgekoeld “OK geeft u mij dan een tempo kaart”.

In een snelle reflex dacht ik “die verkoop ik niet” en vertelde de heren “hierover in de kranten winkel die hebben dat wel, wij hebben allen abonnementen.”

Wat zou er gebeuren als ze eerst moeten betalen voor een tempokaart en dan zouden vaststellen dat het niet gaat met dat toestel. Dus liever geen verkoop en dus geen heibel met deze jongens in de zaak zoals daar straks.

Oef de heren begrepen het en gaan de deur uit en naar de kranten winkel.

Enkele minuten later waren de heren terug in de winkel “dat marcheert niet”.

“Als ge niet kan lezen op het scherm kan moeilijk je pincode inbrengen” was ons antwoord.

Resultaat na driemaal proberen, juist de simkaart geblokkeerd. Weg 1000 Bfr. Tegen alle verwachtingen in, uiteindelijk kocht de man hetzelfde toestel als zijn zusje en een abonnement van Mobistar. Eind goed al goed het beste komt later.

04-05-2005, 12:17 geschreven door salora

03-05-2005, 21:36 geschreven door salora

03-05-2005, 21:21 geschreven door salora