Is een woord dat niet in een woordenboek voorkomt. Voor mij heeft het echter een reële bestaanswaarde. Het leven is een aaneenschakeling van ups en downs. Een “Palindroom” dat verder gaat in het zichtbare of onzichtbare oneindige.
Pasen is veel meer dan een feest dat is altijd al zo geweest de klokken vliegen naar Rome kinderen die daarvan dromen bij 't weer keren van de klokken met paaseieren, zonder brokken ze juist gepast laten nederdalen waar kindjes ze kunnen ophalen dat is altijd al zo geweest Pasen is al lang een groot feest.
Hoe het komt, weet ik niet wel iets wat men jaarlijks ziet als de lente komt in het land en na de volle maan, hand in hand weten paasbloemen, dat zij na die maan hun kelkjes moeten laten open gaan.
Wat brengt het leven een troost, voor hen die even ongekend in vele oorden geluk gewoon beantwoorden voor verschillende stonde hen duurt het maar een seconde die de klok vergeten goed of slecht afmeten beseffen hoe wankel het is watbezorgd, over een muizenis leven, dat zomaar verder gaat zonder dat het sporen nalaat pijn, als iets laatdunkend is voor hen iets onbekend.
Sami.
Dit gedicht is een "Acrostichon."
Het eerst woord van elke zin, van boven naar beneden gelezen, heeft ook een betekenis.
Lange nachten en korte dagen voorbij als planten meer licht vragen eindeloos durend, niet opklarend het werd verdreven, wel erg voortvarend
Nachten die onder het vriespunt dalen dit, volgens weerkundige schalen worden zeldzaam, niet uitgesloten zo word het winterweer afgefloten
Ochtend dauw, glinsterend in het licht waarvoor het schemeren is gezwicht wachtende op de eerste stralen voor hen, om warmte uit te halen
Wolken die langzaam overdrijven steeds op hetzelfde ritme blijven waar af en toe een klein gaatje zit blauwe lucht, blozend in het wolken wit.
Elke dag een minuutje meer zon dit vanaf, toen de lente begon zon die onwennig haar warmte schenkt natuur voorzichtig tot leven brengt
Aardbodem die nu opgewarmd word laat gedijen of er niets aan schort alle zaad dat was opgeslagen opschiet om mooie bloem te dragen
Paasbloemen die de lente schoren ons met hun pracht willen bekoren als tweede bloeien de mei klokjes 't gelijkt veel op een veld sneeuwvlokjes
De bomen die hun bloesem tonen wat is hen nu toch overkomen ik beloofde hen een grote fooi voor kleurenpracht onmenselijk mooi
Vogels vliegen schichtig heen en weer voor hun nest, op zoek naar stro of veer broedtijd is bijna aangebroken moet wel met de tijd van het jaar stroken
Aan alles zie je het nieuwe leven bekijk het goed het duurt maar even alles is nu nog frivool en zwak overgang winter naar lente brak.
Een ram is de heer van de schapen wil samen met t vrouwtje gaan slapen hij vond het een eer maar daar had je het weer bij het opstaan moest hij alsmaar gapen.
*Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site dan zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met de weg te verlichten voor hen die zoeken naar hun ware ik. Breng dit licht naar je eigen homepage zodat ze de weg naar liefde en genezing zal verlichten.*
Ik vond deze tekst zo mooi dat ik die overgenomen heb, en ik hoop dat er nog bezoekers zijn, die dit licht zullen doorgeven in bloggersland.
Voor mij is er steeds een probleem iets wat ik er zomaar bijneem hoe hard de zon ook schijnt mijn pijn daardoor niet verdwijnt maar als de zon schijnt in mijn hart is het net alsof er iets start iets dat je niet moet gaan zoeken want het staat nergens in de boeken iets dat je alleen vind in het leven je kan het enkel aan iemand door geven.
Er was eens een boer uit de Walen die mosterd bij Mozes ging halen hij reed met de fiets want dat kostte hem niets maar de mosterd die moest hij betalen.
