Is een woord dat niet in een woordenboek voorkomt. Voor mij heeft het echter een reële bestaanswaarde. Het leven is een aaneenschakeling van ups en downs. Een “Palindroom” dat verder gaat in het zichtbare of onzichtbare oneindige.
Lichtgewicht, als een donzig veertje gedragen door het woelen van de wind het pennetje, bezeerd bij het neerkomen stilletjes, wenen als een gekwetst kind.
Een koos kusje dat dan wonderen doet tijdens het spel, op regenboog jacht eerst ontroostbaar, zolang duurt de pijn wondteken, met waarde van een smaragd.
Vlug vergeten, hoe jong de wond ook is als een beeldschrift van smart wanneer het als een striemende teken ongewenst, in iemands hart is aangebracht.
Ieders hart, edel, net een bergkristal onherstelbaar, als een versleten deken onzichtbaar, zonder dat je het wilde voor eeuwig getekend, met het litteken.
