Is een woord dat niet in een woordenboek voorkomt. Voor mij heeft het echter een reële bestaanswaarde. Het leven is een aaneenschakeling van ups en downs. Een “Palindroom” dat verder gaat in het zichtbare of onzichtbare oneindige.
Een sneeuwman stond voor de deur
volledig in het wit, niet in kleur
vroeg of hij zich binnen mocht warmen
of, of ik hem eventjes wou omarmen.
Door de koude wind had hij het fris
omdat de sneeuw dan op zijn beste is
liever zag hij de zon vrolijk schijnen
maar de wolken lieten haar verdwijnen.
Binnen gekomen was er een probleem
de warmte pakte hem net onder zijn been
hij kon werkelijk niet meer blijven staan
is maar aanstonds terug naar buiten gegaan.
Daar staat hij nu terug op zijn vaste stek
met een warme omslagdoek om zijn nek
uitbundig genietend van het gure klimaat
wil er op wedden dat hij er morgen nog staat.
Stond
te pronken achter het raam
veel brandende lichtjes had hij aan
buiten zag hij de sneeuw neerkomen
daar kon hij alleen maar van dromen
dat eens de feestdagen voorbij zijn
hij terug buiten mocht,
en kerstboom te zijn, vond hij fijn.
