ik krijg maar geen volgorde in wat ik eigenlijk wil vertellen! er gebeuren zoveel dingen dat ik dat graag eerst wil vertellen. zoals ik vorige week al zei, mijn moeder zou voor een epidurale inspuiting naar het ziekenhuis gaan, maar kreeg uiteindelijk medicijnen. daar ze al een tranquilizer had en er nog eentje bijkreeg besloot ik op eigen houtje om die oude er uit te laten, ik was bang voor haar reactie, wel ,die is er dan ook gekomen! en hoe!dus ik begon zaterdag met de nieuwe medicatie, langzaamaan werd ze stiller, moeilijker te verstaan, ze zei dingen die nergens op sloegen, daarna kon ze niet meer staan, even daarna kon ze niet meer zelfstandig eten, maandag is ze in een onbewaakt ogenblik opgestaan om naar haar kamer te gaan en een zakdoek te halen terwijl ze er eentje had en is ze gevallen, mijn zus vond haar op de grond terwijl ik in de winkel was, gelukkig weten mijn zussen en broers de sleutel liggen; in paniek belde ze me op, ze kon haar niet tillen, dus ik naar huis alle verkeersregels overtredend, en samen hebben we haar weer op haar zetel gelegd. daarna werd ze onrustig, at bijna niets en 's nachts wou ze maar uit haar bed of moest ze naar de wc, een moeilijke klus want ze werkte niet mee, dus heb ik de hele nacht gewaakt. de volgende dag, dinsdag, ging het nog slechter, ' s nachts heeft ze haar nachtpon in stukken gescheurd, haar onderbroek in reepjes, haar bed afgebroken en ik kon haar niet stoppen, ze schopte haar wc stoel naar mij dus een flinke blauwe plek op mijn knie, daarna heeft ze me enkele blauwe plekken op mijn armen gegeven toen ik haar hielp om naar de wc te gaan, ze wou geen pamper, die gooide ze naar mij, ze sloeg en toen begon ze te praten en te praten en te praten, er was niet veel van te verstaan, ze wou naar scherpenheuvel, en haar moeder moest mee, en waar wij allemaal bleven, dat we niet op tiijd klaar waren etc. beangstigend hoeveel kracht dat mensje nog had. rond elf uur viel ze plots stil, ik had haar gewassen en op de zetel gelegd, en plots bewoog ze niet meer, ze lag met haar mond open en ze had een diepe adelmhaling, dus 's morgens de dokter gebeld, om halfelf nog eens en de dokter zei dat ik haar plat moest leggen, de dokteres zou komen, uiteindelijk was ze daar om zes uur!!!!!!! ik was razend en heb de dokter uitgemaakt voor al wat lelijk was, ze had al een kast vol met pijnstillers en iedereen moest zijn graantje meepikken en als ik twee keer op een voormiddag belde dat het dan wel ernstig zou zijn , dat ze me daarvoor al te lang kenden, en dat ik mijn eigen dossier wel naar een andere dokter zou overbrengen want dat hij er mer zijn pet naar gooide de laatste tijd, enfin , een hele boel verwijten waar de dokteres niks aan kon doen, maar ik kreeg het helemaal te kwaad toen ze zei dat op de duur zoiets voor iedereen te veel was en dat ik ook eens aan mezelf moest denken, jezus, toen werd ik helemaal woest, ik zei dat als ze beter aan mijn moeder gedacht hadden dat ik dan helemaal niet aan mezelf hoefde te denken! het einde van het liedje was dat ze per ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht naar spoed, en je kent dat wel, een boel onderzoeken en naar een kamer; om tien uur was ik thuis, mijn oudste broer was direkt naar het ziekenhuis gekomen , ze waren erg van streek, want overmorgen is het een jaar geleden dat hun zoon verongelukt is met de motor en dat brengt slechte herinneringen mee; ze hebben me naar huis gebracht want ik was meegegaan met de ambulance. nu zijn we drie dagen verder, van deze middag begrijpt mijn moeder dat ze in het ziekenhuis is, ik heb al een paar keer met de dokter gepraat, ze heeft een ernstig hartfalen en haar nieren werken niet goed, ze heeft ook tekenen van uitdroging. de laatste twee dagen heb ik de boel opgeruimd, gewassen etc. en nu ga ik elke dag vroeg naar het ziekenhuis om haar 's middags te helpen met eten, 's avonds doet dat één van mijn andere broers of zussen. hoelang ze moet blijven weten we niet, maar er is afgesproken dat ze naar huis komt als ze in levensgevaar mocht verkeren, haar wens was thuis te sterven en die wens wil ik respecteren. dus nu zit ik hier alleen en kan de slaap niet vatten, ben vanavond met broer en schoonzus iets gaan eten want zij hadden nog iets tegoed van mij. nu wachten we af, later vertel ik verder.
