eindelijk zijn de feestelijkheden voorbij, ik heb er van genoten, zowel het dineetje met mijn dochter en familie alsook met de vier dagen die ik kon doorbrengen met mijn zoon en schoondochter, daarna nog een feestje met mijn familie en vorige zondag afgesloten met een brunch met mijn vrienden, alhoewel ik vanavond weer uit geweest ben met mijn broer en zus met aanhang.je zou zeggen dat het leven een feest is, maar dat idee moet je weer vlug laten varen als je met je neus op de feiten gedrukt wordt.vanavond kreeg ik het vreselijke telefoontje van een vriendin die me meldde dat de man van een andere vriendin prostaatkanker heeft met uitzaaingen, hij is amper 50 jaar, zijn vrouw heeft jaren geleden borstkanker gehad en nu op het bot, en bovendien hebben ze ook nog het hoederecht over hun driejarig kleinzoontje! mijn haren gaan recht staan als ik daar aan denk, ik kan het niet uit mijn hoofd zetten, morgen ga ik hen bellen, ik ben nu te veel van streek en ga het daar nu maar bij laten, volgende keer vertel ik meer!
