ja, ik ben er weer even , deze morgen ben ik terug naar de huisarts geweest en het rare is dat ik deze week weinig of geen pijn heb gehad, en dat na het schrappen van de ledertrexate,ik moest het een weekje proberen zonder en het resultaat is prima, maar wat was het dan voor ik met die pillen begon? blijkbaar meer pijn door artrose dan door artritis. de huisarts heeft me geadviseert om nog een weekje erbij te doen en ik moet vrijdag weer terug komen.vandaag ben ik weer even babysit geweest, de kleinste hoest weer verschrikkelijk, de school doet er blijkbaar geen goed aan, hij gaar weer pas een week en het is weer van dat, maar ja, het kind gaat zo graag, en die kinderziekten moeten ze toch doorlopen he.mijn moeder stelt het redelijk wel, alhoewel ze op een avond, na de verdwijning van die twee kinderen in Luik , plots moest huilen; ze zei, ik wou dat ik morgenvroeg niet meer wakker werd, in wat voor een wereld leven wij? . maar ja, mijn moeder is de laatste jaren afgesloten geweest van het wereldnieuws, ik vertelde haar wel het voornaamste maar ze kan het allemaal niet meer verwerken, dit is haar wereld niet meer!en hoe meer ik haar vertel, hoe meer ze piekert, ik hoorde gisteren dat mijn broer erg achteruit gaat en ze een bed voor hem in de woonkamer hebben geplaatst, maar ik durf het niet tegen mijn moeder te zeggen, dat is nog tijd genoeg als ik er niet meer onderuit kan. vanavond is mijn dochter met de kinderen blijven eten, en de grootste is met me mee gekomen, zo heeft mijn dochter ook wat rust want ze staat met de vroege, er zijn een paar collegas ziek en ze moet meer invallen, maar werken met zieken en bejaarden is geen lachertje dus spring ik even bij. morgenvroeg ga ik de kleinste halen tot na zijn dutje en dan kunnen ze weer naar huis.'t is me wat als je steeds plannen moet maken voor je kinderen! maar ja, morgen gaat de zon weer op en zien we weer wel hoe het gaat. moet ook nog eens naar spanje bellen, ik denk dat hun telefoon niet werkt, het is al een week geleden dat ik van mijn zoon gehoord heb,maar geduld is een mooie deugd he, tot de volgende keer
