vandaag heb ik vrij, ik ben zowat uitgeput, deze morgen begon al met de verzorging van mijn moeder, ze had een vieze pamper aan en omdat het nog zo vroeg was heb ik het maar alleen gedaan. nu is mijn jongste zus bij haar en deze namiddag een broer, morgen na de middag komt mijn schoonzus, die is ook al een paar keer geweest, dat maakt het voor mij wat lichter.dit was ook de eerste nacht dat ze doorgeslapen heeft. een paar dagen geleden kwam haar petekind uit galmaarden op bezoek en ze kon geen woord uitspreken, en zie , twee dagen later kan ik haar weer verstaan. haar petekind was nog eens langsgekomen met haar man en toen kon ze het wel uitleggen.maar ondertussen is er heel wat gebeurd. ze bleek nl. allergisch voor morfine en die is nu verwijdert, daarna werd haar toestand wat beter, de temesta is ook afgebouwd, maar sinds gisteren weten we ook dat ze een uitgezette kransslagader heeft en dat maakt ons weer meer ongerust. de dokter zegt dat men dat kan opereren maar bij haar niet, ze is te zwak en te oud. gelukkig kent ze iedereen weer, maar ik vraag me af of dit niet naar de ergere gaat, en wat als ze weer huilt van de pijn? morfine gaat niet meer, dus..... afwachten weer, het is enerverend en je wordt er zo moe van, maar ja, het zal nog altijd haar tijd niet zijn zeker? tot de volgende keer hoor!
