ik ben deze morgen weer naar het ziekenhuis geweest en vond mijn moeder in de zetel, helemaal onderuitgeschoven en scheef, ze wou terug in haar bed maar ik kon ze niet de baas en heb hulp moeten halen.ze was weer zo moe, en die kortademigheid staat me niet aan, de verpleegsters zeggen dat ze vorige week een longfoto hebben gemaakt en dat er niets mis was,nu kan ik de gedachte niet van me afzetten dat er misschien iets mis is met haar hart, alhoewel ze daar nooit problemen mee gehad heeft. morgen gaat ze naar de G-dienst, ik heb deze avond een brief klaargemaakt met de medicijnen die ze thuis nam en wat haar gebreken zijn zodat ze daar ook rekening mee kunen houden.ze heeft in de drie uur dat ik daar zat geen tien woorden gesproken, ze heeft weinig gegeten en was daarna doodmoe. de buurvrouw die bij haar ligt heb ik ook een paar keer geholpen met sokjes aandoen, water geven en onderstoppen, er was nog niemand van haar familie, maar ik weet dat zij dat ook zouden doen voor mijn moeder, ik zat daar toch maar te niksen. ik heb haar nachtkastje leeggemaakt en de overtollige dingen meegenomen, de was gedaan, en die zit nu in de droogkast, dan kan ik die morgen weer proper meenemen. zo, dat was het weer voor vandaag
