rond halfdrie zat ik weer bij mijn moeder, ze ligt alleen op een kamer van vier, de gordijnen dicht en een bekertje water op haar nachtkastje. ze heeft de hele tijd gesimd ( gekreund) van de pijn, ik had ze een dolol gegeven en toen heeft ze een kwartiertje geslapen, en alles begon weer van voren af aan. mijn zus had me een potje tiramisu meegegeven, dar heeft ze vijf hapjes van op, daarna moest ze op de pot, de verpleegster was er niet voor, ze zei dat ze niet meer op haar benen kan staan, maar mijn moeder wil niet in de pamper doen, dus kwam er een tweede verpleegster en hebben haar op de pot gezet, die zeiden dat mijn moeder erg ziek is, de spuitjes voor haar longembolie slaan wel aan maar heel traag, de dokter wil geen verdere onderzoeken meer doen omdat ze dat niet aan kan. ondertussen halen ze haar ook niet meer uit bed en doen ze haar geen kleren meer aan,te vermoeiend, dus ik denk dat ze haar opgegeven hebben. haar voorhoofd, armen en rug zijn nat van het zweet, ze wil de dekens van haar bed maar ze voelt kou aan, dat is nog niks gebetert, en telkens zeggen de verpleegsters dat ze ook al zo oud is en wat ik dan wil. ik wil alleen dat ze geen pijn heeft, dus bij het eten gaven ze haar een dafalgan, maar het werkte niet, ik heb haar een tijdje op haar zij laten liggen en dan stopt het gejammer even, van eten kwam ook niet veel in huis, ze heeft twee keer van haar boterham gebeten, een slokje van een drankje en dat was het. ik vrees dat het zo niet lang zal duren, maar blijkbaar hebben mijn broers of zussen er geen erg in dat het zo slecht gaat. vandaag had ik een volle zak vuile was, die staat weer klaar om mee te nemen, morgenmiddag gaat mijn zus omdat ik de kleinkinderen hier heb, en morgenavond zou mijn dochter gaan, maar ik ga ook, ik wil zien hoe ze evolueert, dus tot morgen
|
