ja, het is al laat, maar toch wil ik nog iets toevoegen aan mijn blog.ik ga nog even terug naar mijn jeugd, toen ik vijftien was liet mijn moeder mij gaan dienen in de zomer, dan was het niet zo druk thuis want toen was er nog geen koeling, en zouden de kippen bederven, dus ik werd uitbesteed; ik moest gaan werken in een gezin met drie kinderen, pa vertrok 's morgens naar hasselt om zijn winkel open te doen en liet voor mij de zijdeur open, ik kwam een kwartiertje later; ik moest de hele week blijven, dus op maandagmorgen binnen en op zaterdagnamiddag naar huis. het eerste wat ik moest doen was de winkel kuisen zodat hij open kon om negen uur, maar madame lag dan nog in bed, dan de kindjes ophalen en eten geven, naar school brengen, bedden dekken, poetsen en de keuken, op woensdagnamiddag met de kindjes naar het stadspark, boven poetsen etc..... de hele week werk, ik vond het wel leuk tot op een maandagmorgen mijnheer weer vertrokken was, ik de winkel gepoetst en madame in de winkel stond! bleek er vijfduizend frank vermist uit de kassa, dat was het wisselgeld; dus madame naar mijnheer gebeld, die had wel degelijk dat geld in de kassa gelegd, dus moest uitgezocht worden waar het naartoe was, en wat denk je? ze kwamen bij mij terecht! heel mijn hebben en houden werd omgekeerd, door de politie gefouilleerd en hoe ik ook volhield dat ik daar niks van wist, ze bleven erbij dat ik dat gedaan had, maar omdat ze bij mij niks vonden stuurden ze me naar huis. thuis was het natuurlijk oorlog, ze geloofden me niet. na twee weken kwam mijnheer en madame bij ons thuis aan om zich te verontschuldigen, ze hadden de dader gevonden, iemand die door hun servituut moest om bij zijn huis te geraken, die had zeker gemerkt dat ik daar gewoon binnenstapte op maandagmorgen; en of ik terug wilde komen? war dacht je? hoe mijn ouders ook aandrongen, ik wilde niet! en dat heeft mijn hele verdere leven een stempel op me gedrukt, praat me niet van iets dat weg is of verloren of gestolen, want dan vlieg ik uit mijn krammen, het is nog altijd een zeer punt, en de deur ging helemaakl dicht toen ik na vele jaren vernam dat één van mijn broers steeds geld stal uit de portefeuille van mijn vader in de tijd dat ik het huishouden deed thuis. zeer vaak heb ik slaag gekregen met een stok omdat er regelmatig geld ontbrak , zijn portefeuille stak in een jasje in de woonkamer, als er iemand konijnen bracht of duiven of gelijk wat dan zei mijn vader altijd: ga binnen maar geld halen, dus ik moest altijd betalen. achteraf, jaren later, begreep ik hoe hij dat heeft kunnen doen, zoals ik al vertelde was de tuin zeer groot, en om naar de wasdraad te gaan of groenten te gaan halen moest ik steeds langs de slachterij passeren, zij zagen mij allemaal gaan, en dus moest die ene broer steeds naar de w.c. als ik niet binnen was en zag hij zijn kans schoon. dit ben ik maar te weten gekomen op het plechtige communiefeest van mijn zoon, dus vele jaren later! en hij was daar ook en vertelde dat koud weg! dus kan je begrijpen dat het me aangrijpt als hij zegt dat ik bij mijn moeder ben gaan wonen voor het geld en dat ik met alles weg ben! het is gewoon verschrikkelijk! het blijft me pijn doen, ook al weet ik dat ik recht in mijn schoenen sta, ik slaap er soms niet van, nog geen eurocent wil ik van mijn moeder, soms wil ze me wel eens iets extra toestoppen maar ik weiger het aan te nemen, en als ik dan uitleg waarom niet dan zegt ze dat ze dat nooit geweten heeft en waarom ik haar nooit iets vertelt heb, maar ik snap dan weer niet dat zij daar nooit iets van gemerkt heeft! mijn andere broers en zussen zeggen dat ik me niet zo druk moet maken, dat ze allemaal achter me staan, maar ik kan het niet helpen, het doet pijn. na dit avontuur mocht ik gaan werken in een vakantie tehuis waar gezinnen op vakantie kwamen. dat waren alleen de maanden juli en augustus, voor de rest van het jaar werden daar cursussen voor verloofden gegeven, het was ook de thuisbasis van de VKAJ waar ik later ook lid van ben geweest, maar dat is voor de volgende keer!
