Ik zag vlinders hoog in de lucht één van de vlinders is stiekem gevlucht hij heeft zich genesteld, diep in mijn buik en heeft daar nog steeds mijn lichaam in gebruik soms opeens, dan kan ik hem voelen, ik voel hem dan fladderen en door mij krioelen het vreemde is dat dit beestje ontwaakt, tekens jij mij aanraakt
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier zomaar drijven, na het vliegen in de wolken, drijf je hier met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste geuren die je hebt geweten alles kan je nu vergeten op het wat wieg je heen en weer zo te sterven op het water met je vleugels van papier
Een bloem die perfect weet hoe ze een vlinder moet lokken om zichzelf voort te planten. Iedere plant heeft elk zijn vernuft materiaal om het dier te lokken dat zorgt voor zijn voortplanting. Ik ben niet gelovig maar ik vraag mij toch af wie of wat dit bedacht heeft. De natuur en de dieren zijn zo verfijnd op mekaar ingespeeld dat het haast een wonder is. Konden wij als mensen hier maar wat meer bij stilstaan, luisteren en uit leren.
Het meisje symboliseert mij in al mijn kwetsbaarheid. Ik zit bovenop mijn levensverhaal, dichtgenageld omdat ik niet alles wil prijs geven. De nagel symboliseert mijn 'vader' die altijd schrijnwerker is geweest. Op de rug van het boek staan de geboortedatums van mijn 'twee kinderen'. 'Herman' wordt gesymboliseerd door de vlinder. Hij ziet mij maar ik hem niet. Ik zweef tussel hemel en 'moeder' aarde (op de horizon van de aarde is een draad breiwol geplakt omdat mijn moeder altijd breidde om een centje bij te verdienen (wij waren met 8 kinderen), De zon of krachtbron is datgene wat mij uit mijn groot verdriet trekt. Mijn vrienden, mijn werk,...Kortom al het positieve wat ik in mijn leven tegenkom
Mijn man Herman had de huidziekte EB Omdat bij deze mensen hun huid ook zo teer is als de vleugels van een vlinder worden ze de butterflychilderen genoemd.
Zeven jaar geleden overleed Herman aan kanker. Als verwerking bestudeerde ik het leven van een vlinder in al zijn facetten en kleuren. Het fascineert mij wat een kracht en doorzettingsvermogen er uit gaat van een klein diertje als de rups om uit te groeien tot een mooie kleurrijke vlinder. Een heel proces waar heel wat fout in kan gaan, maar wat een rijkdom als de vlinder eindelijk vrijkomt uit de cocon.
Het mooie is dat waar je ter wereld bent overal kan je een vlinder tegenkomen. Stel je je voor: ik zit op een terrasje in putje Hongarije en ineens uit het niets komt er een mooie vlinder op de leuning van de stoel langs me zitten; Dan voel ik Herman weer heel even heel kort bij.
