Vandaag vroeg opgestaan ik ga er eens flink tegenaan heb een lijstje van hier tot daar geen getreuzel, beginnen maar naar de post, naar de bank, langs de stomerij spring even bij men zusje binnen, kom daar toch voorbij bij de bakker en de slager, moet ik ook nog zijn dan vlug naar de supermarkt, voor een flesje wijn wat ik zeker niet mag vergeten zijn hondenbrokken en kippeneten rest nog de afspraak voor nazicht aan mijn ogen oeikes, mijn dag is alweer voorbij gevlogen...
Een goede naam hoe kom ik er aan haat en nijd waar kan ik het kwijt het vermogen tot denken wie mag ik dat schenken de volle laag ik krijg het niet graag werken tot je pensioen je moet het maar doen piekeren over de gekste dingen menselijke beslommeringen...
Doorheen je levenswegen kom je duizenden mensen tegen om telkens een andere reden ben je wel of niet tevreden soms komt iemand heel dichtbij maar gaar vervolgens toch voorbij dan krijg je plots het onvermijdelijke de eeuwigheid overwint het tijdelijke je zweert eeuwige trouw en zegt oprecht ik hou van jou...
Er zijn ballonnetjes in huis het is leuk geweest slingers, slingeren overal rond we hebben goed gefeest het eten is zo goed als op lege flessen geven aan dat op gebied van spijs en drank we ons best hebben gedaan ik klim over de resten heen en zet me even neer het opruimen komt later wel mijn hoofd doet nu zo zeer...
Haar verstand stond op nul zinnen werden geprikkeld de olie vloeide meer dan gul zij werd in genot gewikkeld geen geluid drong nog tot haar door gevoel kreeg de overhand zijn handen gleden van achter naar voor ze werd door liefde overmand ze liet zichzelf volledig gaan hij scoorde tien op tien nog nooit had een massage zo'n deugd gedaan ze had de hemel gezien...
Er bestaat ergens een plein in Rome waar heel veel mensen komen ze staan daar te wachten op een man met een hoed die hen met een kruisbeweging begroet hij heeft ook een heel mooi kleed aan woont in een kasteel, dat noemt Vaticaan naar het schijnt wil hij vrede geven aan alle mensen die op aarde leven vooral zij, die van een kasteel, alleen kunnen dromen wil hij met graagte tegemoet komen hoe hij dat doet, is voor mij een misterie op aarde heerst nog altijd, veel armoede en myserie eerlijk gezegd, sta ik toch wel versteld want volgens mij heeft dat Vaticaan echt heel veel geld...
Mijn benen wegen zwaar als lood mijn knoken doen zo'n zeer m'n keel is opgezwollen rood kracht heb ik niet meer stel vast dat ik niets meer ruik mijn stem alleen kan piepen ik denk dat ik mijn bed induik en even uit ga griepen....
De dagen werden afgeteld eindelijk was het daar beurzen zaten vol met geld valiezen stonden klaar ze kozen voor een tophotel met uitzicht op de zee animatie, sport en spel een massage voor hen twee de spanning die er maanden was zal wel in orde komen een goed gesprek komt wel van pas tijdens de vakantie van hun dromen...
Ik zou willen lopen, springen, rennen de hele buurt te voet verkennen de hoogste berg beklimmen mezelf een ongeluk trimmen Mijn benen en mijn armen strekken acrobatie doen aan de rekken de ronde van Frankrijk rijden voor een gouden médaille strijden maar mijn spieren willen niet mee mijn armen en benen zeggen nee ik zit gevangen in een lijf van een oud wijf....
Het wachten duurde eindeloos lang de spanning was te snijden iedereen was een beetje bang voor het fysieke lijden verpleegsters en doktoren liepen met versnelde pas ze konden in de verte horen dat de pijn ondraaglijk was net toen men dacht, nu gaat het mis kwam met een luide schreeuw een wonder over de laatste hindernis de mooiste baby van de eeuw...
