Zweetdruppels op mijn aangezicht een diepe scherpe pijn wat heb ik in godsnaam aangericht om zo verkrampt te zijn Ik roep zonder geluid geraak in ademsnood er is iemand die m'n ogen sluit Mijn god, ben ik nu dood ?!
Hij was op zoek naar vertier zij was op zoek naar liefde voor hem was een vrouw plezier zij zocht haar ware geliefde hij zag haar wel zitten zij zag hem wel staan na enkele uren samenklitten zijn ze ieder hun eigen weg gegaan...
Mag ik even binnen komen laat me even kijken vertel me zacht over je dromen het zal m'n ziel verrijken neem me even met je mee naar die plaats appart laat me zwemmen in jou zee sluit me in jou hart...
Er is een wisselstoring geweest alles staat op z'n kop als u de aankondigingen leest lost het zich vanzelf wel op... Spoorverandering ! Oh nee ! de trein komt op spoor acht in plaats van op spoor twee... Rennen als een gek met je tong op je tenen eindelijk ter plaatse is de trein verdwenen... Je bloed begint te koken alle geduld ben je kwijt de vriendelijke spoorbeambte zegt dat het hem spijt.... bijna geef je hem een draai om de oren maar zijn blik knaagt aan je geweten hij kan er ocharme ook niets aan doen en plots, is alles is vergeven en vergeten...
Je bent een vrouw van weinig woorden staat liever niet op de eerste rij blijft graag op de achtergrond en toch ben je er altijd bij je staat waar je wil staan zegt wat je wil zeggen gaat waar je wil gaan je mening zal je duidelijk uitleggen met jou geen gezever, maar klare taal geen overbodige kakafonie maar in alles staat de liefde centraal het is daarom dat ik je zo graag zie je schonk acht kinderen het leven, dat is een wonder ik ben je zo dankbaar lieve mama, je bent bijzonder !
Als kind begreep ik niet waarom we te biechten moesten gaan had nooit iets te vertellen ik had niets misdaan dan zoog ik maar wat uit mijn duim maakte er het beste van vertrouwde mijn verzinsels toe aan die vreemde man...
Hij stond steeds aan haar zijde was haar grote toeverlaat deed al wat haar verblijde was nooit of te nimmer kwaad je kon het zo gek niet bedenken niets was hem te veel hij zou z'n leven schenken het leek soms irreëel ze kon het nauwelijks geloven hij beloofde haar eeuwige trouw helemaal ondersteboven werd zij voor altijd zijn vrouw...
Over mijn lijk ! Riep de man heel erg boos. Ik haal je door "t slijk steek je dan in een doos ik breek je nek hak je kort en klein je maakt me gek daar is de deur ! Verdwijn !!
ze zochten hun geluk in een ver warm land niets kon er nog stuk ze woonden aan het strand het leven was een feest ze voelden zich zo vrij hij hield van haar het meest dat maakte haar zo blij ze sloten een verbond zij twee~en waren één toen kwamen ze met de voeten op de grond het geld was op en de liefde verdween ...
