Ford Fairlane Crown Victoria 1956 De Fairlane Crown Victoria Hardtop uit 1956 was geen echte Hardtop. De brede,over het dak lopende chroomband deed namelijk dienst als deurpost
Hudson Italia 1953 Van de Hudson Italia werden maar 26 exemplaren gebouwd hij verscheen precies op het moment dat Hudson door Nash werd overgenomen er werd niet echt door de nieuwe partner gewaardeerd De Italia sportwagen stond op het onderstel van de Jet en was een ontwerp van Hudsons designer Frank Spring De wagen werd op 14 januari 1953 gepresenteerd . Dit was dus op de dag dat Hudson een samenwerkingscontract tekende met Nash.
Nogal wat Amerikaanse soldaten die na WOII terugkeerden uit Europa, waren enthousiast over de talrijke Europese sportwagens en roadsters, waaronder natuurlijk de bekende MGs. Niet zelden kochten zij een dergelijke auto en lieten deze verschepen naar de USA. De populariteit van de vooral Britse roadsters in de USA doet General Motors en Ford besluiten, eveneens een compacte en sportieve open auto in het programma op te nemen. Het eerste resultaat daarvan is de Chevrolet Corvette, die met zijn te lichte zescilinder in het begin echter geen potten kan breken. Ford pakt het daarom anders aan en monteert van meet af aan een krachtige V8 in zijn eerste Thunderbird, modeljaar 1955. Met zijn 225 pk troeft de tweezits roadster concurrent Corvette qua prestaties af. Ford plande 10.000 exemplaren voor 1955; het worden er meer dan 16.000. De eerste 10 dagen na de introductie alleen worden er al 3.500 verkocht. Een stoffen kap is als optie leverbaar, standaard wordt de Thunderbird geleverd met een fiberglass hardtop. De naam is moeizaam tot stand gekomen: van de ruim vijfduizend suggesties was er niet één geschikt Ford belooft daarom een kostuum van 250 dollar aan degene, die met een pakkende naam komt. Uiteindelijk stelt één van de ontwerpers de naam Thunderbird voor. Hij claimt de volledige prijs niet een kostuum van 95 dollar vindt hij voldoende. In de daaropvolgende jaren wordt de Thunderbird licht gewijzigd, tot in 1958 de hoekige opvolger het ranke eerste model aflost.
TECHNISCHE GEGEVENS type bouwjaren 1955-1958 bouwwijze 8 cil.,V cilinderinhoud 5114 cc brandstof benzine aandrijving achter vermogen 225 pk/4600 tpm lengte 445 cm breedte 178 cm massa 1575 kg
Ford Falcon 1964 De Falcon had bij zijn introductie in 1960 een lengte van slechts 460cm. Het model was daarmee 75cm korter dan een echte Americaanse Ford. Onder de motorkap ronkte een zescilindermotor met 2356cc of 2781cc en 91pk of 102pk.
Chevrolet Chevelle 396..1968 Er werden in totaal van deze wagen 338.507 exemplaren verkocht. Van dit aantal hadden 142.034 exemplaren een 3185cc zescilindermotor en de rest een V8 motor met een inhoud van 4637cc. Ook bij de Chevelle groeide de motorinhoud en in 1970 kon men hem ook met een 7443cc V8 motor bestellen!!
Ford Escort Mk1 Van ..1968 In Groot-Brittannië werd de Escort geïntroduceerd als de opvolger van de Anglia. Het was een vrij conventionele auto voor die tijd, met een motor voorin die de achterwielen aandreef. Aanvankelijk werd de auto alleen verkocht als 2-deurs sedan, later kwam een stationwagen met drie deuren en een bestelwagen erbij. In 1969 werd een vierdeurs-versie voorgesteld. In die tijd waren er nog niet veel dieselmotoren in kleine gezinsauto's, en aanvankelijk was de Escort dan ook alleen maar in een 1,1 en een 1,3 liter versie verkrijgbaar. De Escort was een goede verkoper, zeker in Groot-Brittannië.
Ford Escort Mk1 RS2000 1969 Een speciale RS1600 en later zelfs RS2000-versie met een 100pk 2 liter motor werd geïntroduceerd en zorgde voor een flink aantal race- en rallyoverwinningen.
De Ford Escort is natuurlijk een auto met een grote (race)historie. Samen met de Opel Kadet misschien wel de best verkochte auto's ooit. Enkele wapenfeiten: Ford behaalde in 1968 en 1969 het kampioenschap in de WRC klasse. De Ford Escort was in eerste instantie voorzien van een 1.1 liter motor. Daarna ontwikkelde Ford een auto om mee te strijden in de rallysport, die was voorzien van een 1.6 liter motor. Dit model won in 1970 de Londen-Mexico rally, waardoor de auto later bekend werd als de Ford Escort "Mexico". Dit model had dus de kenmerkende ronde koplampen, verpakt in vierkante chromen lijsten.
In 1995 werd de Escort nogmaals onder handen genomen, nadat de Ford Mondeo in 1993 op de markt kwam. Een nieuwe motorkap en koplampen en een gerestylede achterbumper waren de veranderingen aan de buitenkant. In 1997 verscheen het laatste nieuwe model voor de Ford Focus, die de auto opvolgde. De Escort bleef in productie om klanten aan de nieuwe styling te laten wennen.
De GTR 95 kreeg opvolgers in 1996 en 1997. De laatste variant was de F1 GT waar er slechts drie van werden gemaakt. Deze F1 viel vooral op door afwijkend interieur.
Kenmerken Naast exclusiviteit en prijs, delen alle F1s een aantal bijzondere kenmerken. Het zijn driezitters: de bestuurder (lees: coureur) zit in het midden met ruimte voor een passagier links en rechts naast hem. Om de auto zo licht mogelijk te houden is er voor de bouw vooral gebruik gemaakt van carbon fiber, titanium, magnesium en goud. Onder de motorkap ligt een BMW V12. Het tweede prototype is speciaal gebouwd voor crashtests. Niet ongebruikelijk, wel pijnlijk voor de liefhebber. Net als de prijs is ook het aantal pks onbekend, maar geschat wordt dat het er 627 zijn
De 360 krijgt zijn naam van zijn 3,6 liter V8-motor die meer dan 400 pk produceert. De straatversie accelereert van 0-100 km/u in 4,3 seconden. De 360 werd in 2004 opgevolgd door de Ferrari F430.
Voorgesteld in 1999 als de opvolger van de Ferrari F355 en ontworpen door Pininfarina, was de 360 de eerste volledig uit aluminium gebouwde carrosserie van Ferrari. De 6-versnellingsbak was verkrijgbaar als handgeschakeld of als een sequentiële (Formule 1-achtige) versnellingsbak.
Specificaties:
Afmetingen Lengte: 4477 mm Breedte: 1922 mm Hoogte: 1214 mm Wielbasis: 2600 mm Spoorbreedte voor: 1669 mm Spoorbreedte achter: 1617 mm Droog Gewicht: 1290 kg Gewichtsverdeling: 43/57% voor/achter Tankgrootte: 95 L
Ferrari 360 Challenge. Motor: Cilinders: In 90° opgestelde V8 Boring X Slag: 85 X 79 mm inhoud: 3586 cc Maximum vermogen: 298 kW (400 pk) @ 8,500 t/m Maximum koppel: 373 Nm @ 4,750 t/m
Prestaties 0-100 km/u: 4.3 s 0-160 km/u: 9.0 s Top speed : 300 km/u
Met de DBR9 keert Aston Martin terug in de racerij. De DBR9 is gebaseerd op de nieuwe DB9 en is ontwikkeld in samenwerking met Prodrive, de racepartner van Aston Martin. Prodrive heeft het ontwerp, de ontwikkeling en het management uitgevoerd waardoor de DBR9 tot stand is gekomen.
De auto is, geen verrassing natuurlijk, ontwikkeld uit de Aston MArtin DB9 straatversie. In 2004 werd bekend dat Aston Martin met deze DBR9 vaanf 2005 terug zou keren in de wereld van de autosport. En dat hebben ze niet onverdienstelijk gedaan weten we inmiddels. De auto draagt daarom ook met recht en met trots het bekende British green als racekleuren
Low Drag Coupe Vlak na de introductie van de E-type wilde men bij Jaguar weten of een auto gebouwd kon worden die meer in de stijl van de Jaguar D-type raceauto, waarvan de E-type was afgeleid, lag. Enkel het prototype werd in de zomer van 1962 afgewerkt. De auto werd een jaar later aan Jaguar-racepiloot Dick Protheroe verkocht. Daarna is hij in het bezit van vele verzamelaars geweest waarvan de privécollectie van Viscount Cowdray geacht wordt de huidige te zijn.
De Low Drag Coupe werd als een coupe ontworpen met een koetswerk van aluminium en een stalen chassis. Daarop werd een gewijzigde versie van Jaguars 3,8 liter geïnstaleerd met experimentele cilinderkoppen die uit de Le Mans-racewagens afkomstig waren.
HONDA S 600 1962 De Honda S600 was vooral voor kleine mensen een prachtige sportwagen. Technisch was de Honda S600 interessant en je herkende direct dat hij door een motorfietsfabrikant was ontworpen De Honda had een viercilindermotor .
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (belgie) en mijn beroep is ( geen ) invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.