graag verwijs ik u door naar de blog site van luceens te kijken naar onze familie kalender. Dan kan je ook de site van mijn zus Bertine bekijken (verzameling Champagnecapsules.)en die van mijn andere zus Christine die het meer over atc kaartjes heeft.
Haar naam staat in Gods hand geschreven, Haar beeld staat in ons hand gegrift
Dankbaar aandenken aan
Mevrouw
Julia Meyfroidt
Geboren te Lendelede op 1 december 1917
Overledente Kortrijk op 30 oktober 2002
Weduwe van De Heer Georges Speybrouck ( +1991)
Hoe zouden we haar leven beschrijven, er zou een heel boek voor nodig zijn.Misschien is het wel het best uitgedrukt zoals iemand het zei : Ze heeft stilletjes ge leefd en is stilletjes van ons heengegaan.
Moeder viel inderdaad niet op, maar was er altijd voor iedereen die haar nodig had.Ze schonk ons het leven , haar hartebloed, haar adem, droeg ons als een lichte last.
Toen Pa heel vroeg ziek werd , viel een nog zwaardere taak op haar schouders.Hoelang en hoeveel nachtelijke uren ze achter haar naaimachine zat zullen we nooit
weten. Van twee versleten lakens maakte ze één nieuw. Als kind liepen we er met znvijven steeds netjes bij. Zelfs onze poppen- en cowboy kleertjes kwamen van
onder haar vingers vandaan. Niemand kon wafels bakken als zij. Wie van haar confituur proefde ,wilde er geen andere meer. Hoeveel uren , maanden , jaren heeft ze niet in menig huis,kerk en school met spons en zeemlap alles proper gemaakt tot in de kleinste hoekjes.
Toen ze in 1984 haar eerste hartinfarct kreeg moest ze t noodgedwongen kalmer aan gaan doen , maar thuis bleef ze voor Pa en ons leven , werken en zorgen. Ze telde
de uren niet. Samen zagen ze de gezinnen van hun kinderen en kleinkinderen groeien en bloeien.
De jaren komen en gaan, de hoge leeftijd komt als een stille bezinningstijd , een tijd van gebed. Met het alleen zijn en het ouder worden werd ma steedsbrozer en kleiner.Ze zag de details van het leed zoveel fijner. Er schoot nu nog veel eerder eenbrok door haar keel. Maar ze bleef tot de laatste dagen bezig en zorgen , ze wilde
nog zoveel doen , ze had nog zoveel plannen. Alles proper en netjes houden , maar haar krachten werden steeds minder en plots , dan kon het niet meer . .
Ma, wat is het nu leeg en stil in huis. Nu jij er niet meer bent gaat ons leven , ons denken en doen , onze dagelijkse planning er heel anders uitzien. Met je heengaan
is er , ondanks het verdriet ,een stille vreugde in ons hart omdat we zolang zon goede moeder mochten hebben. Bedankt voor alles . Je rust nu . Als een schelp
zo dof in t stof lig je nu in de aarde , maar je parel glanst en danst bij God in al zijn waarde!
klik op de juiste letter en je komt op mijn blog.Doen.thx.
