xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dom Janteje

Janneman heeft zich bezeerd

Hoor een hoe hij snikt

Ach, hij heeft zijn vingertje

Aan een speld geprikt

En nu roept hij Au, au, au

Moesje moesje, kom een gauw

Moeder bromt een beetje boos

“Stoute, stoute vent

Jij kwam aan de speldendoos

Domoor die je bent

Kom maar even op mijn schoot

Ja, je vingertjes zijn rood

Hier een kus er bovenop,

Nog niet over zeg?”

Dan een lapje er omheen

Zo. De pijn is weg

Nog een snikje, nog een traan

En ’t verdriet is weer gedaan