Bellen blazenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Op t hoge stoepje voor de deur
Zijn Janneke en Jetje
Aan t bellen blazen in de zon
Een dol gezellig pretje
Ze hebben elk een lange pijp
Zon echte Goudse, weet je
En zeepsop in een kommetje
Voor allebei een beetje
Het lijkt warempel toverij!
Ze blazen maar eens even
En daarna zie je door de licht
De mooiste bellen zweven
Twee, vier, zes, zeven
Almaar meer
De ene na de ander
Ze drijven met het windje mee
En spatten uit elkander.
Maar Janneke en Jetje gaan
Daar immers niet om treuren
Zij blazen wel weer een andere
Met nog veel mooier kleuren
Het zeepsop borrelt
Bruist en spat
Tot over hunne oren
Hun schortjes worden klets, kletsnat
Dat schijnt er bij te horen!
|