Op reis gaan voor plezier

’t Ging recht toe op Parijs aan

Wel twintig uur van hier

Hij droeg een keurig parkje

Zijn vest was blauw geruit

En achter uit zijn broekje

Daar stak zijn staartje uit

Hij zei ”k loop langs de wegen

Nu als een deftig heer

‘k Ben voor geen mens verlegen

Ik vrees geen jager meer”

Hij zag een veld met kolen

Toen heeft hij niet getoefd

En zich in ‘t groen verscholen

En van de kool geproefd

Daar liet de boer zich horen

Wat was dat voor gerucht

Heer  Langoor spitste de oren

En zette het op de vlucht

’t Ging recht door moddersloten

Och, och wat ongeluk

Heer Langoor brak twee poten

En ‘t broekje scheurde stuk.