Na vele opzoekingen kwam ik tot het besluit dat de naam Palingpot gegeven aan een woonwijk gelegen langs de Hoekestraat, voor het eerst opdook rond de jaren 1850. De Hoekseweg ( nu Oude Hoekestraat) vinden we al terug omstreeks de jaren 1170 en ze vormt zo samen met de Herenweg en de Oostkerkseweg de top drie van de oudste wegen van Westkapelle.
Voor de benaming Palingpot heb ik twee verklaringen gevonden. de naam zou afkomstig zijn van de herberg " In den Palingpot " een volkse kroeg waar de vele palingvissers uit de streek samenkwamen om er hun gevangen paling aan de man ( vrouw) te brengen. Deze herberg was gelegen op de hoek van het pleintje, tevens het centrum van de wijk, in de Hoekestraat (thans nr.71). In deze wijk waren er volgens enkele bejaarde Westkapellenaren tot omstreeks 1930 drie herbergen. In het huidige nr.56 hield Lodewijk Boone een herberg ( De zwarte Kat ). Van de derde herberg op het bewuste pleintje ontbreekt elk spoor van naam of plaats. Wie helpt mij ?
De tweede verklaring voor de naam Palingpot komt door het feit dat de palingen daar letterlijk uit de lucht kwamen gevallen. Hoe was dat mogelijk ? Voor de eerste wereldoorlog ( 1914-1918 ) stonden er langs de Hoekestraat zeer veel hoge bomen. Het waren Canadapopulieren zoals er nu nog staan langs de Damse vaart en in het kanalenlandschap. Naast de vroegere hofstede van Eugeen Braems, (rond 1970 afgebroken om plaats te maken voor de ringweg) stonden er zo vele tientallen  bomen. Het leek bijna een soort bosje. In de toppen van die bomen waren er veel reigernesten (reigerkolonie). Reigers zijn verzot op paling en die waren er voldoende in al de omliggende kreken en waterloopjes. Reigers stekken bij voorkeur grotere palingen zogezegde duimpalingen. Ze slaan ze op in hun krop en braken ze in hun nest uit als voedsel voor hun jongen. Zo gebeurde het nogal eens dat enkele nog levende palingen uit het hoge nest wisten te ontsnappen en op de baan vielen tot groot genoegen van de armere bevolking uit deze wijk die zo af en toe een ferme paling in hun potje konden stoven. Deze historie heb ik van een hoogbejaarde vroegere bewoonster uit deze wijk vernomen. De "Palingpot" altijd een kinderrijke en volkse wijk geweest was gekend voor zijn jaarlijkse " Palingpotkermis " en zijn vele beroemde , vaak beruchte bewoners.


                                   Guido