Het geheim van de dichter mag niemand zien. Hij schrijft met onzichtbare inkt. Maar als je goed leest dan ontdek je misschien dat er tussen de regels iets zingt.
Het geheim van de dichter is niet zo groot. Hij verstopt het gewoon waar hij wil. Hij vliegt als een vogel of vaart als een boot maar houdt zich verschrikkelijk stil.
Daarom schrijft hij het op in onzichtbare inkt. Stel je voor zeg dat iemand het vindt.
De V van vogels in de lucht gingen op wintervleugels heen komen met zomervleugels terug klapwieken zich zo een brug tussen seizoenen.
De V van vogels in de lucht met enkel één ding in hun kop willen wel heen, maar niet meer terug en in hun lijf de harteklop van nieuwe nesten.
Een V van vogels in de lucht waaiert vermoeid en afgemat, langs vreemde landen, kaap en kust al honderd jaar, al duizend keer en komt tenslotte hier tot rust.
