|
Lange dagen, moederziel alleen
het lijkt alsof echt niemand om je geeft
onbewogen, starend naar de klok
vragend aan jezelf waarvoor je leeft
Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan
Er is altijd een weg, altijd een licht
veeg die tranen dus uit je gezicht
want er komt een moment dat het geluk voor je staat
dus hou nog even vol als het niet gaat
het komt eraan
Niet geslapen, weer een lange nacht
waar is alles toch zo misgegaan?
Duizend vragen tollen in je hoofd
zoekend naar de zin van het bestaan
Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan
Want als het geluk je plots verrast
denk dan niet na, maar grijp het vast....
|
