Draaikolk.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
ooooooooo
Draaikolk, laat me niet verdwijnen, draaikolk.
Draaikolk, laat de zon nog wat schijnen, draaikolk.
Sleur mij niet naar het diepste,
met jouw eigen zinnen mee.
Want ik hou niet zo van jou,
nee ik hou niet van jouw zee.
Zee van onrust die jij opborrelen laat...
Die al draaiend naar het eindige toegaat ?
Draaikolk, laat me niet verdwijnen, draaikolk...
Draaikolk, laat mijn zon nog wat schijnen, draaikolk...
De maling van de stroom,
is me heel erg ongewoon.
De draaiing van de wind,
die zijn richting niet meer vindt.
De zwemmer is onzeker,
durft het echt niet meer te wagen.
De denker verliest t noorden,
stelt zich meer dan duizend vragen...
Een tornado die kruipt
die zijn prooi besluipt
plotseling in volle kracht
uitbarst tot een enge macht.
Doldraaiend tot het einde
grijpen waterklauwen
om genotvol zonder omzien
malend prooien te herkauwen.
Ik ben Luc , en gebruik soms ook wel de schuilnaam LUKDEMO.
