Ik ben Wim en gebruik soms ook wel de schuilnaam tennissenior. Ik ben een man en woon in Tilburg,mijn beroep was brandweerman en ben nu gepensioneerd. Ik ben geboren op 28/02/1931 . Mijn mijn hobby's zijn: tennissen-werken op de computer.-op vakantie gaan en fietsen. Hier is mijn vrouw Riky. .Hebben twee dochters en een zoon,zes kleinkinderen en een achterkleinkind.
Tijdens de jaarsvergadering van de tennisclub zijn enkele leden in het zonnetje gezet,omdat zij 25 jaar lid zijn van onze club, ook ik was daar ook bij .
Het verkiezingsprogramma is altijd perfect, en de promotors byzonder goed gebekt in de kamer hebben ze hun best gedaan om weer als kanidaat op de lijst te staan. Kent u de vereisten van een goed kamer lid? Acteertalent en een voorbeeldige zit" Ik ben te oud en heb mijn kansen gemist. was ik jonger geweest,had ik anders besist. Nu zit ik bij mijn vrouw in de kamer, met soms wat discussies,maar zonder hamer.
Het is CANAVAL
Op 22 Maart nog sneeuw,mijn nieuw auto in de kou, ik verlang naar de zon
maar werd zelden gewond,hij was een van de groten.
Hij vocht met leeuwen en dresseerde tijgers,
Rekende af op het witte doek met chanterende hijgers,
Doch voor het publiek,was de filmster de grote held,
het middelpunt van glamour voor hem ,was geld
Met het haar in de krul en de boord goed gestreken,
Het is de stuntman, die zorgt dat hij tot het eind blijf leven.
Voor de acteur is altijd dit happy end,
Dankzij de moet van deze stuntende vent.
Soms moet een sprong over, is realistisch, de regisseur vond hem dan een beetje statistisch. Weer waagt hij zijn leven voor die rottige centen, de acteur eet de pap en hij doet het voor de krenten.
Maar waarom heeft hij gekozen voor dit gevaarlijke vak? En niet voor wat zekerheid met wat gemak? Voor een stuntman word je geboren, dat zit in je bloed. je onderschat het gevaar niet, je weet wat je doet.
Maar toch kan het soms ook andes verlopen, dat de routine en overmoed zijn binnen geslopen, Te zelfbewust zijn, want er kan mij niets gebeuren, dan de fatele val, die men slechts kan betreuren.
Ook ik heb als kind met de gedachte gespeeld, om stuntman te worden en het heeft weinig gescheeld. Mijn eerste stunt was een sprong over een brede sloot, ik belandde precies in het midden, het was bijna mijn dood.
Mijn onverschrokkenheid was goed, maar mijn stunten fataal, nu blijf ik verstandig stunten,met de Nederlandse taal
Welkom op mijn blog
