Reizende tentoonstelling

Deze tentoonstelling van Linx+ in samenwerking met Viva-SVV en Ter Wijmen over de rol van vrouwen tijdens de Eerste Wereldoorlog opende op 22 januari 2014 in het stadhuis van Brussel en reist gedurende het hele jaar door Vlaanderen.

Aan de hand van persoonlijke verhalen van verzetsstrijders, verpleegsters, vluchtelingen, burgervrouwen, prostituees of liefdadigheidswerksters zien we een minder bekend beeld van de Eerste Wereldoorlog.

De situatie van de Belgische vrouwen tijdens de Eerste Wereldoorlog is uniek. In het deel achter de IJzer hadden vrouwen andere rollen dan in het bezette gebied. In de tentoonstelling zien we dat vrouwen niet alleen passieve slachtoffers waren tijdens de Eerste Wereldoorlog.

De Belgische vrouwen hielden zichzelf en hun familie in leven in zeer moeilijke omstandigheden. Ze stonden uren in wachtrijen voor de voedselbedeling, ze smokkelden voedsel of ze vluchtten naar de buurlanden om hun kinderen in veiligheid te brengen. Daarnaast begonnen vrouwen liefdadigheidsinitiatieven zoals soepbedelin en opvang van wezen. Sommige vrouwen zetten zich actief in voor het verzet, deden aan spionage, hielpen gewonde soldaten of gingen aan de slag als vrijwillige verpleegster.

Ida Dergent is een van de vele vluchtelingen die België ontvluchtten. Ze vertrekt met haar familie naar Nederland waar ongeveer 700 000 landgenoten heen gaan. Daar worden ze niet door iedereen met open armen ontvangen. Nadien trekken ze verder naar Groot-Brittannië. In een brief naar haar geliefde soldaat schrijft ze: “Ik ben blij dat ik u eindelijk kan schrijven vanuit dit schoon dorp in Engeland. We hebben een vermoeiende reis achter de rug. De treinen waren opgevorderd door het leger, we zijn meegereden met een vrachtwagen en het laatste stuk hebben we te voet afgelegd tot in Roosendaal. Daar vertrappelden de mensen elkaar bijna, zowel gedeserteerde soldaten als burgers … Elk huis zat vol vluchtelingen. Het was verschrikkelijk, en toch riepen een aantal boeren: ‘Heb je centen? Neen? Loop dan maar verder!’ … We zaten opeengepakt, de boot zat overvol. Ward, ge had dat moeten zien: duizenden en nog eens duizenden vluchtelingen kwamen aan in Folkestone in zowat alles wat kon drijven.” (Ida Anderland Dergent)