Het coronavirus blijft nog steeds ons leven bepalen.
Met deze dan toch nog even een teken van leven, nu ongeveer een jaar dat wij met dat Chinees beestje opgezadeld zitten en ervoor gezorgd heeft dat wij en alle andere verenigingen, alle geplande activiteiten moesten annuleren.
Dit was dan niet zo erg, maar wat erger was, was dat wij plotseling al het sociale contact kwijt waren.
Onze familie, onze vrienden moesten wij voor een tijdje missen door een lockdown. Een positief punt is dat ze dat er geruime tijd al volop gevaccineerd wordt.
Met de positieve zaken kijken wij al verlangend uit naar de komende maanden dat bv. de horeca terug aan de slag mag zodat wij mekaar terug kunnen ontmoeten, en voor een lange babbel gepaard met een frisse pint. Het zal deugd doen alle vrienden terug te kunnen ontmoeten en onze activiteiten terug te kunnen op starten. En wat wij nu al kunnen mededelen is, dat wij met onze vereniging de verloren gegane activiteiten dubbel en dik zullen inhalen.
En hiermee bedoelen wij dan dat extra inspanningen zullen gedaan worden om van iedere activiteit een knaller te maken. Wij hopen van ganser harte met deze dat al onze Ter Wijmen vrienden alsook hun familie nog steeds wel en gezond zijn, en hopen dat er na deze zeer moeilijke periode terug wat leven in de brouwerij komt, dat onze tentoonstellingen weer kunnen.
Een expo inrichten heeft momenteel geen enkele zin. Slechts een enkele bezoeker komt langs, meestal nog familie of vrienden van de kunstenaars.
De aquarellessen worden slechts in kleine groepjes van 3 gedaan gezien het lokaal niet beschikbaar is.
Laten we samen duimen dat deze pandemie snel aan zijn einde komt en onze leden en hun familie gezond blijven.
Corona heeft in 2020 een enorme impact gehad op onze werking. Tentoonstellingen vielen weg, lessen werden gestopt enz....
Ook nu weten we niet wat 2021 voor ons in petto heeft. Dit hangt vooral af van de evolutie van de coronacijfers.
Ook tijdens deze voorbije woelige periode konden wij nog steeds rekenen op onze vrijwilligers. Onze vrijwilligers en bestuursleden zijn van onschatbare waarde. Zij zetten zich belangeloos in voor onze kunstenaars.
Zij zijn onmisbaar voor onze vereniging!
Kunnen we binnenkort weer aan het aquarelschilderen; laten we hopen dat het vaccineren snel gaat en we weer vooruit kunnen
en het werk van onze leden kunnen tonen.
Een tentoonselling van Ludo van den Heuvel en vrienden was al gepland voor vorig jaar. We hopen dat het nu kan!
Opnieuw een fantastische tentoonstelling met stillevens, deze keer in olieverf verwerkt volgens de zeventiende-eeuwse tradities. De vernissage genoot een enorme belangstelling en inleider Dhr. Harry Tupan, onderdirecteur van het Drent Museum zorgde voor een uitstekende uiteenzetting aangaande de gebrachte werken.
Jef werd geboren te Antwerpen op 31 oktober 1952 en studeerde tussen 1970 en 1975 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. Bij de vermaarde schilder Jan Hendrik Eversen volgde hij een opleiding in de 17de eeuwse technieken.
In 1981 werd Jef laureaat concours Galerij Cellart . Zowel Galerie Myrèse in Maastricht, het ING in Amsterdam, galery Lazarev on St. Petersburg, het Drents Museum in Assen als de Belgische Ambassade in Rabat (Marokko) heeft werk van Jef opgenomen in hun kunstcollectie.
Zijn onderwerpen zijn hedendaags maar wel geschilderd in de zeventiende-eeuwse traditie. Jef gebruikt bijna uitsluitend penselen van marterhaar en alleen die van de staart van de marter. Dit is om zo weinig mogelijk, om niet te zeggen geen, penseelstreken te zien. Op deze manier krijg je het effect van wat men op het einde van de 17e eeuw 'beau fini' noemde. De belangrijkste basis van zijn techniek is de monochrome onderschildering, d.w.z. met zeer weinig kleur. De bedoeling is om tot een voorstelling te komen die volledig is uitgewerkt in licht en donker, zonder veel aandacht te schenken aan de kleur. Die komt in de volgende fase (na goede doordroging) zodat het licht en donker erdoorheen schijnen en gefilterd worden. Er ontstaat zo een soort 'kerkrameneffect'. Van heel groot belang hierbij, zowel voor de onderschildering als voor de volgende lagen, is de samenstelling het schildersmedium. Jef Diels heeft in de loop der jaren een twintigtal solotentoonstellingen gehad, zowel in binnen- als in buitenland en werd diverse malen genomineerd.
Het was voor ons dan ook een hele eer deze kunstenaar, weer met de hulp van oud-burgemeester Marc de Laet, in de kapel te mogen brengen.
Jef van Grieken - expo februari - De Kapel Klein Willebroek
Studeerde aan de academie van Antwerpen (1967-69) en Mechelen (1969-73) en vanaf 1973 tot '76 aan het Nat. Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen in de afdeling vrije grafiek. Vanaf 1975 nam hij deel aan talrijke individuele- en groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland.
Met zijn werk is hij ook vertegenwoordigd in vele binnen- en buitenlandse openbare collecties, waaronder de Musea voor Schone Kunsten te Antwerpen en Mechelen, de Koninklijke Bibliotheek in Brussel en in talrijke Belgische bankinstellingen. Ook in de musea van Nürnberg en Taipei en in privéverzamelingen in Columbia, Mexico, de V.S. en Saoedi-Arabië en tal van Europese landen.
Van Grieken werd voor zijn werk onderscheiden met de Prijs voor Jonge Belgische Grafiek 1978, de Grote Prijs Kortenberg en de eerste Prijs voor Tekenkunst Belgica-150 in 1980. Hij was bovendien laureaat van de Biënnale voor Tekenkunst in het Duitse Nürnberg. In 1983 verscheen bij uitgeverij Lannoo een eerste monografie over zijn werk (door Marcel Duchateau) die vrij snel uitgeput was. In het najaar van 2000, ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag organiseerde de Stad Mechelen een grote overzichtstentoonstelling in het Cultureel Centrum A. Spinoy, tevens verscheen er een tweede omvangrijke monografie : "De Getekende Stilte", geschreven door VRT-medewerker Johan Van Cauwenberge. (ook uitgeput) Een recent boek verscheen bij uitgeverij P te Leuven een geeft een overzicht van de pastels en acrylschilderijen van 2000 tot 2010. Bij Pandora-books werd een catalogue raisonné van zijn grafisch uitgegeven, dit betreft alle etsen, een gedeelte van deze werken werd in 2014 voorgesteld in het Jacob Smitsmuseum te Mol.
Zij die er niet waren hadden zoals altijd ongelijk...
Sinds een paar maand zijn we met onze lessen verhuisd naar een nieuwe locatie : zaal Bingo in de Blaasveldstraat. Aan de andere kant van het kanaal dus nu. Niet meer voor de brug staan voor de meesten...betere verlichting, drankbediening, achtergrondmuziekje, wat moet een mens nog meer hebben.
Af en toe gratis 'kunstonderwijs' van de leerlingen ' computer'...
aquareltentoonstelling juni De Kapel-klein Willebroek
8 leerlingen stelden tentoon : Anita Verbruggen, Magda-Lena Aerts, Elly Cools, Liliane De Backer, Annie cjaikowski, Regina Lamberts, Monique Sels en Linda Vanesse.
Bij het bezoeken van een voorstelling bekruipt mij altijd de vraag: wat is kunst? De spinnen die Jan Fabre liet lopen over scheermesjes, katten omhoog gooien in de metro of de kolommen van de aula van de Gentse universiteit bekleed met hesp: is dit kunst.
Voorbijgaande kunst dan. Ik kan U niet vertellen wat kunst doet en hoe maar ik weet dat het dikwijls de beoordelaar veroordeeld of de toekomst toont wat het verleden deed zodat het nooit vergeten wordt. Elke artiest schrijft zo zijn eigen biografie.
Hier hebben we te maken met mensen, die schoonheid betrachten en hun levenservaring uitdrukken in meer duurzaam werk. Ze hebben weliswaar allemaal hetzelfde onderwerp uitgewerkt, het gaat hier tenslotte om leerlingen aquarel. Twee jaar geleden stonden ze hier voor het eerst en U kan zien dat ze allemaal nog zijn. Er is er zelfs sinds een paar maand eentje bijgekomen.
In het begin was het voor onze dames een inspanning, ondertussen is dat al meer
ontspanning geworden . Er wordt hard gewerkt, door de een al wat meer dan door de ander en mits de nodige grappen en grollen gaan onze lessen op maandagavond snel voorbij. Ondertussen weet Magda waarvoor haar kneedgommeke dient en is het geen raadsel meer voor Liliane waarom magda lange tijd zit te kijken. Want aquarelschilderen is 90 % kijken en 10 % schilderen. We beginnen met kijken en luisteren. Dat kijken hebben ze al wat onder de knie, dat luisteren is een ander paar mouwen.
Eerst de Duracels uit Anita halen en Magda en Monique uit hun auto krijgen en de theorie kan starten. Elly van haar kant heeft ons geleerd dat je niet kan luisteren als je stokken in je oren hebt en Linda ziet het dan weer groot: in Bornem hebben de mussen het formaat van een kalkoen. Regina, de meest vlijtige onder ons ziet snorren waar er geen zijn en Monique, die trouwens direct met de rest mee was, ziet graag gele honden.
Toen kwam de kracht van verandering. Neen niet dat we van kleur gaan veranderen, maar na 11 jaar waren we genoodzaakt van lokaal te veranderen en verhuisden we naar lokaal Bingo in de Blaasveldstraat. Veel beter verlichting om te werken, muziek op de achtergrond, geweldige bediening en ons Annie ontdekte daar dat schilderen op Trappist veel beter gaat. Om de 14 dagen krijgen we er gratis een les filosofie omtrent kunst bij van de leerlingen van de computerklas.
Hoe het er tijdens de lessen aan toe kan u zich nu voorstellen, hoe hun werken zijn laat ik U beoordelen. Één goeie raad geeft ik U: moest u een werk willen kopen koop het dan omdat U het mooi vindt en niet omdat het bij je salon past …
