|
intermezzo van herfst en zomer
ontspannen op haar zij, bevallig,
de vingertoppen op het hoofd
uitdagend haar schemeroksel
licht spottend d'r blik, doch beloftenvol
zijn kleren werpt ze langzaam
langs haar schouder, een voor een
al middelbaar, oogt ze opwindend,
schaamrood nog op zijn oude gelaat
onder ‘t eindeloos zachte strelen
plagend beroert ze vergeten plekken
beademt verhitte oren
met woordjes die verwennen
geen moment meer te verliezen
want weldra moet hij gaan
naar zijn thuizige armzaligheid
en als haar tengere vingers
door topjes van bomen zweven
ontsnapt een rauwe kreet..
haar lichaam drooggewreven
gaat hij, nog wat onwennig,
háár passie dan ontketenen...
.
een sigaretje steekt ze op
achterover, uitgeput voldaan
maar na die ene herfstige nacht
zullen zomerse weer volgen
© Eli Stater
|
