|
chronisch blijft de depressie
de drempel dreigt, mijn lief
naar onze herfst
zelden was ik er voor jou
de zomer van ons leven
door mijn stemmingen verspild
terwijl jij je plichten vervulde
spoorden mijn woorden niet
met m'n tollende gedachten
zuchtend vertrok in m'n gezicht
bij wat jij wilde zeggen
en als je jezelf bedwong
hopend op 'n liefdevol gebaar
spotte ik aan één stuk door
met jouw pogingen
je niet vernederd te tonen
slechts af en toe, mijn lief
even mijn stemming omgeslagen
zag ik de pijn van eenzaamheid
in je vermoeide ogen
© Eli Stater
|
