Ik weet u reeds als door een ander licht gewonnen, ik weet u reeds als van uw diepste zelf ontdaan, ik voel gij wordt een luttle druppel in de bronnen waaruit de tranen die wij wenen zijn ontstaan... Gij ligt als vreemd reeds aan uw eigen zwijgen, gij zijt reeds ver van u maar dicht bij wat gij ziet, gij trekt een schaduw aan die teer om u komt zijgen als smolt ze uw broze lijf waaruit uw ziel ontvliedt... O mocht uw ziel, die naar het donker wordt gedreven, o mocht uw ziel in vondel en in licht vergaan, hoe zou 't geheim waarmee ge op aarde waart omgeven in gods verhelderend licht als tot zijn oorsprong gaan . door : Marnix Van Gavere
|