In het jaar 1212 staat Turnhout als stad vermeld, in een diploma,hetwelk een overeenkomst bevat tussen Hendrik I,hertog van Brabant, en zijn leenman Godfried, heer van Breda en Bergen-op-zoom. Het is waarschijnlijk ook van die tijd, dat ons wapenschild dateert. Wij Turnhouters houden van ons wapenschild en vinden het zeer erg dat men dit uit ons straatbeeld wil doen verdwijnen
De markt naar het zuidoosten omstreeks 1900
1897 de overdekte boterhal.De volksmond, die wel eens scherp en spotziek karaktiseerde sprak van een kemelskooi, omdat het ijzerconstruct niet in de smaak viel ,en misschien om de rede omdat er een lievenvrouwenbeeld voor moest verdwijnen
Een foto van om en bij het jaar 1880 Het trapgevelhuisje op de hoek van de Gasthuisstraat was indertijd van Vanderbueren, het hoge huis links, noemde men Den Draeck en werd bewoond door president Van Genechten-Swaan,die er een privémuseum had
De Otterstraat, met in de verte de st Pieterskerk en links voorraan de het kerkje van het toenmalige clarissenklooster
station omstreeks 1900
Doopfond in de St Antoniuskerk in Oosthoven Oosthoven een klein gehuchtje,daar waar ik 22 jaar van mijn leven doorbracht.Maar niemand zegt nog Oosthoven,maar veralgemeend het onder Oud Turnhout
Het station met zijn oude glazen koepel,in het stadspark bij de stoomtreinen kan men er een kleinere versie van zien http://www.stoomgroep.be/
timespender
People come into your life for a reason, a season, or a lifetime. EEN GEDICHT IS MOOI WANNEER HET DOOR ZIJN EENVOUD OPVALT
26-03-2007
Tom Lanoye
Het is een magere troost
dat alles moet verdwijnen en ik hoe dan ook op een keer toch zou moeten missen , bij voorbeeld door de dood. Ik hou van je, al kunnen we waarschijnlijk niet meer worden wat we vroeger waren of dachten te zijn.Geen verhalen over afkeer, over waanzin of grote trouw:ik verlang naar toen terwijl ik ouder word. Ik denk nog veel aan jouw
Om te vergaan
dood, maak mij zoet;
ik ben een lichaam zonder naam,
neem het, wanneer het moet;
die mij in U is voorgegaan
bezit mijn bloed
Dood maak mij voor de aarde goed,
waarin zij ligt;
geef ons hetzelfde soortelijk gewicht,
opdat ik ben geboet
en met haar stof in evenwicht
bij het opstaan;
wij waren samen één gedicht,
doe het om de waan
doe het met de ogen dicht.
Er is een boom geveld, met lange, groene lokken
Hij zuchtte ruisend als een kind
terwijl hij viel, nog voor de zomerwind
Ik heb de kar gezien, die hem heeft weggetrokken.
O, als een jongeman, als Hector aan de zegewagen
met slepend haar en met de geur van jeugd
stromend uit zijn schone wonden
het jonge hoofd nog ongeschonden
de trotse romp nog onverslagen
door: M Vasalis (pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans)
Wat heb ik meer nog dan vragen? Met enkel nog het beeltenis van jou laatste dagen.Ben je mogen gaan zonder teveel pijn? Kende je de weg? wist je waarheen?Was het wel genoeg wat ik deed?kon ik echt niet dat..beetje meer ?
Een gedicht van Hans Andreas, geboren in het jaar 1926, net als mijn vader Een gedicht dat hij schreef ,toen hij te horen dat hij nog maar enkele maanden te leven had,het was de welgevreesde ziekte 'kanker' die ook mijn vader velde binnen de drie maanden.Hij H.A.verkoos om thuis te sterven,ook mijn vaders bewuste keuze ,daarom verkoos ik om dit mooie gedicht van H.A. te plaatsen,omdat het op het lijf van vader zou kunnen geschreven geweest zijn.
Laaste gedicht
Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, nu het met mijn leven is gedaan, de scheppingsdrift me ook wat is vergaan met letterlijk de kanker in mijn lijf,
en, Heer (ik spreek je toch weer zo aan, ofschoon ik me nauxelijks daar iets bij voorstel maar ik praat liever tegen iemand aan dan in de ruimte en zo is dit wel
de makkelijkste manier om wat te zeggen),- hoe moet het nu,waar blijf ik met dat licht van mij, van jou, wanneer het vallenweg in
het onverhoeds onnoemelijke begint? Of is het dat jij me er een onverdicht woord dat niet uitgesproken hoeft voor vindt?
Ik ben een maker van punten en komma's Mijn woorden staan daartussen. Ik stamel poëzie naar het einde van Mijn zinnen, wanneer ik smachtend zing Aan de waanzin van dit bestaan.
Ik rijg prachtig dit alles vol zin aan Mekaar nagelaten als een slangevel Voor de gelukkige vinders van zeldaam Wrakhout. Of een handgranaat.
Ik denk ook wel eens dat het anders is. Maar dat hoef ik niet te schrijven. Mijn potlood wordt te zacht dan. En er is al verdriet genoeg op aarde
Een nog altijd leuk gedicht al is het er ééntje van de 18de eeuw , geschreven door Hieronijmus van Alphen. Gouda, 8/8/1746 / Den Haag 2/4/1803.Deze begon zijn kindergedichtjes te schrijven,na het overlijden van zijn vrouw,en hij alleen stond voor de opvoeding van zijn drie zoontjes.Zijn advocaten praktijk gaf hij op alsook zijn politieke ambities,om zicht toe te leggen op gedichtjes nadat die hem plots heel beroemd maakten.
Jantje zag eens pruimen hangen o! als eieren zo groot. 't scheen dat Jantje wou gaan plukken, schoon zijn vader 't hem verbood. Hier is , zei hij , noch mijn vader, noch een tuinman die het ziet: aan een boom zo vol geladen mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, en niet plukken: ik loop heen. Zou ik om een handvol pruimen ongehoorzaam wezen? Neen. Voort ging Jantje: maar zijn vader, die hem stil beluisterd had, kwam hem in een lopen tegen vooraan op het middenpad. Kom mijn Jantje, zei de vader, kom mijn kleine hartendief! Nu zal ik U pruimen plukken; nu heeft vader Jantje lief. Daarop ging papa aan het schudden Jante raapte schielijk op; Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen, en liep heen in een galop
voordiegene die graag iets maken met photoshop
nieuw document 20/20 kleur achtergrond naar keuze, resolutie 72, modus RGB kleur oke
selecteer met het rechthoekig selectiekader een kader van +_ 3,5 op heel de lengte
selecteer het gummentje ,dan penseel 27 zacht en rond,vervolgens ga je naar penselen tapblad rechts bovenaan en daar kies je "vormpenseel uiteinde",tussenruimte 160
klik nu aan de zijkant van je zwrte figuur om zo de gaatjes te creeren,je klikt eenmaal bovenaan dan ga je naar onder en klikt daar samen met de ingedrukte shiftknop ,dat doe je zo langst beide kanten
vervolgens neem je foto's nar believe ,je knipt en plakt ze op het filmrolleke om deze passend te maken , maak je gebruik van transformatie schalen.indien je wenst kan je hier ook een laagstijl aan toevoegen vb gloed buiten kleur grijs met overvloeimodus op bleken
dan ga je naar laag en "maak één laag"
om de film zijn kronkel te geven ,ga je naar vervorm---schuin --hoekpixels herhalen en je plaatst de verticale lijn naar keuze
neem dan het toverstafje en doe de achterkleur weg ,nu kan je een laagstijl toevoegen aan je filmrolleke,nadien zet je de kleur weer op de achtergrond ,door een nieuwe laag te maken en di onderaan de palet lagen te zetten en te vullen met je gewenst kleur
Een nog altijd leuk gedicht al is het er ééntje van de 18de eeuw , geschreven door Hieronijmus van Alphen. Gouda, 8/8/1746 / Den Haag 2/4/1803.Deze begon zijn kindergedichtjes te schrijven,na het overlijden van zijn vrouw,en hij alleen stond voor de opvoeding van zijn drie zoontjes.Zijn advocaten praktijk gaf hij op alsook zijn politieke ambities,om zicht toe te leggen op gedichtjes nadat die hem plots heel beroemd maakten.
