Nu de herfst zich in volle glorie zijn kleuren en geuren ontwikkelt, is het even tijd om te mijmeren over hetgeen de laatste maanden zich heeft voorgedaan op het belgische (en mondiale) toneel.

=> Nu de blaaderen vallen, duiken ook de koersen van de aandelen op de beurzen wereldwijd naar beneden. Nog nooit is de toestand zo ernstig geweest. De politieke overheden dienden bij te springen om verschillende financiële instellingen uit de nood te helpen. Ook de federale regering liet zich niet onbetuigd door 'Fortis' en 'Dexia', zo goed als het kon, aan een behandeling te onderwerpen. Of de resultaten ook de "tand des tijds" zullen doorstaan, moet de toekomst uitwijzen.

Maar zijn er verantwoordelijken aan te wijzen voor dit 'débacle' op wereldniveau? Volgens mij zijn er twee 'verantwoordelijke actoren' die boter op hun kop hebben.

Ten eerste, de verantwoordelijke monetaire en politieke instanties in de VSA. Zij hebben, volgens mij, té licht omgesprongen met zeer goedkope kredieten toe te kennen aan personen die niet solvabel genoeg waren om de 'lasten' van zulke leningen te dragen. 

Ten tweede, de beheerders van de verschillende fondsen die zich schuil houden in de gekende fiscale paradijzen, en die er enkel op uit zijn om hun winsten te maximaliseren, zonder zich te bekommeren om het 'wel en wee' van de ondernemingen waarvan zijn 'pakken' aandelen gekocht hebben. Speculanten van het pure type, die het stelsel ondermijnen en destabiliseren. Een duidelijk uitwas van een roekeloos kapitalisme zonder enige ethiek.

=> Nu de CD&V zich van het juk van de NV.A verlost heeft, zijn de momenten van de waarheid aangebroken om over te gaan tot een ernstige dialoog van gemeenschap tot gemeenshcap om tot een zoveelste eventuele staatshervorming te kunnen komen.

Wat mij opvalt is dat de verantwoorelijk politici uit het Norden van dit Land, niet officieel weliswaar, zeggen in welke domeinen en op welke vlakken zijn een 'vooruitgang' wensen te realiseren.

Zogezegd ligt er een 'wit blad' op tafel, maar de desiderata die moeten gerealiseerd worden zijn toch, volgens mijn sterk geïnspireerd door de  verschillende drukkingsgroepen die zich 'spierbalend' opstellen in het Vlaamse politieke, economische en soicale landschap.

Ik heb de indruk dat, op dit ogenblik, aan Vlaamse kant er een 'globale visie' ontbreekt op gans het institutioneel gebeuren. De Vlaamse Regering laat zich leiden door 'roepen' uit het publiek, om zo medio volgend jaar goed te kunnen scoren (=eigenbehoud) bij de  regionale verkiezingen.

Het lijkt eerder tot een 'krachtproef' te komen om de federale staat en zijn apparaat te 'pluimen' (zoveel mogelijk federale bevoedheden naar de deelstaten over te hevelen) om zo aan de bevolking in het Noorden van dit Land te kunnen uitleggen dat er een 'zgn. overwinning' binnengehaald is in de zin van "we hebben ze, de federale regering, België dus, gepakt!".