2007 is niet zo een schitterend jaar geweest in vele opzichten!

=> op het binnelandse politieke vlak

Dit is, en waarschijnlijk denken de meeste landgenoten er ook zo over, een echt rampjaar geweest. 

Gedurende meer dan 6 maanden zonder federale regering: nooit gezien en meegemaakt in België, dat bestaat vanaf 1830, en al zeer veel heeft meegemaakt. Onvoorstelbaar en eigenlijk, voor een weldenkende mens, ondenkbaar! Maar echt waar!

Met alle voorspelbare gevolgen natuurlijk: vertwijfeling bij de meeste inwoners van dit Land en zeer duidelijk prestiegeverlies in het Buitenland. 

Aan wie de 'Zwarte Piet' toeschuiven?

Dat is maar al te duidelijk: de overwinnende politieke formatie van de federale verkiezingen heeft zijn stemmenwinst niet kunnen omzetten in verstandige, uitgebalanceerde en voor de bevolking eerbare beleidslijnen.

In plaats van het algemeen belang te behartigen, hebben de verantwoordelijken van deze partij hun eigen belangen naar voren geschoven en dit ten koste van zowel de eigen kiezers als van gans de belgische bevolking.

En nu er een tijdelijke (duur 3 maanden) federale regering op de been werd gebracht, als kerstgeschenk aan de Belgische bevolking, is het fundamentele probleem nog niet opgelost.   

Maar het vervolg van dit verhaal is voer voor mijn commentaar van het volgend jaar!  
 
=> op het buitenlandse vlak

De wanorde die de Amerikanen hebben aangericht in Irak is niet meer te overzien.

De idee om een autoritair regime om te vormen tot een democratie is, op dit ogenblik, nog niet gerealiseerd. En het ziet er niet naar uit dat dit in de komende maanden nog kan goedkomen.

Dit bewijst nogmaals dat een grootmacht niet zo maar haar wil kan opdringen aan een bevolking, een land. De lessen die konden getrokken worden uit het avontuur in Vietnam zijn blijkbaar, in hoofde van de verantwoordelijke politieke klasse van de VS, nog niet doorgedrongen in de beleidsconceptie van deze leiders.

Grootmachten, landen, organisaties, systemen die zich niet kunnen aanpassen en de lessen leren uit de 'fouten' van het verleden, zijn gedoemd om te verdwijnen. De geschiedenis illustreert dit ten volle.

Ook de presidentswissel in ons buurland Frankrijk is niet van die aard om van naar huis te schrijven.

Sarkozy is de 'geïnporteerde amerikaanse' president die niet zo nauw aansluit bij de mentaliteit van de fransen. Zoals in de huidige 'moderne' politiek (ook zichtbaar in ons eigen land), heeft hij geen echt programma (hoeft dit nog wel voor de kiezers die niets verstaan van de zeer technische beleidsbeslissingen - de kandidaad heeft er ook niets van begrepen!) en bespeelt de media enkel in zijn voordeel.

Vooral dit laatste moet toch menige kiezer op de zenuwen gaan werken. Geheel zijn privéleven wordt zomaar tentoonsgespreid. Het is zoals op TV, Reality-show tot en met. En het ergste van al is dat de media daar intrapt.

Ik persoonlijk had liever Mevrouw Royal als Presidente aan de macht gezien. Iemand met een klare kijk op de franse gemeenschap én een vrouw. Hopelijk zal dit zich kunnen realiseren binnen enkele jaren, in Frankrijk, en binnen enkele maanden in de VS. Hoop doet leven!