Deze week is het zover. De federale Minister van de Voorlopige Regering dienen zich te buigen over de begroting 2008, wetende dat we reeds drie maand verder zitten in dit jaar, als de 'definitieve' regering begin april deze begrotingsmaatregelen zal moeten in beleidsdaden omzetten.

Een begroting opmaken, en dit geldt zowel voor een begroting van een Land, een Ministerie, een Openbare Dienst, een Stad of een Gemeente als deze voor een gezin, een familie,  is een 'oefening' waar men alle kanten uitkan.
 
Men kan begroten (voorzien in de soorten en het volume van de inkomsten en de uitgaven op jaarbasis) zoals men wil. Ik verklaar mij nader. Als men de vooruitzichten stoelt op 'realistische' parameters, dan heeft men een begroting waarvan de waarschijnlijkheid dat zij waarheidsgetrouw is (dus na aflopend jaar correct), zeer groot is. Als men de hypothesen niet laat aansluiten met de werkelijkheid (b.v. door de economische groei te onderschatten) , dan heeft men een 'fantasie-begroting'.

Welke kant zal de 'voorlopige regering' met het budget uitgaan, die moet begroten voor de 'definitieve'? Dat is de vraag die zich heden stelt.

Gezien de kalender van de regionale verkiezingen volgend jaar, zullen er voor de verschillende formaties 'geschenkjes' moeten inzitten om hun kiezerspubliek te kunnen bekoren. De 'verhoging' van de (laagste) pensioenen is zo een maatregel. Elke partij heeft dit ingeschreven in haar programma. Een ander punt, waar een groot gedeelte van de bevolking grote hoop koestert op een postitieve beslissing, is de afschaffing van de zgn."solidariteitsbijdrage". 

Een derde voorbeeld waar de burger om vraagt zijn maatregelen om de 'koopkracht' te vrijwaren. Er is de zgn. indexaanpassing; maar iedereen weet dat dit niet voldoende is om de verloren 'koopkracht' terug te winnen. De prijzen van sommige produkten en diensten stijgen meer dan 2 %. Er zijn voorbeelden genoeg te noemen. Dit niet aanvaarden is blind zijn, en dat kan ik toch niet veronderstellen van politici die dagelijks onder de mensen komen en weten (of dit zouden moeten) wat onder de bevolking leeft.

Ik persoonlijk heb de indruk dat de huidige 'voorlopige' Ministers zich maar weinig inlaten met de problematiek van de begroting en met de werkelijke problemen van de burgers. Ik vermoed dat zij meer begaan zijn zich te positioneren om hun partijbelangen of hun eigen politieke loopbaan uit te tekenen. Dit is wat ik ervan denk als ik de verschillende politieke debatten volg op de radio en de Televisie.

Ik hoop dat ik mij vergis, maar de afgelopen zes maanden verleden jaar hebben toch geen positieve indruk op mij achtergelaten wat betreft de doeltreffendheid waarmede men problemen in het algemeen en 'politieke' problemen in het bijzonder oplost.