Na meer dan 9 maanden is het 'kind' geboren! Welke bevalling! Met Verhofstadt als vroedvrouw! En het was niet gemakkelijk. En boven de doopfont gehouden en gedoopt door Albert II.

Als gaat nu opperbest in het koningrijk België. Iedereen tevree (te zien op TV)! De bevolking kan nu rustig Paaseieren gaan rapen en even uitblazen na één van de spannendste politieke trillers van de laatste jaren in Europa life meegemaakt te hebben.

Maar alles wat blinkt is niet van goud! En men moet de kiezer ook niet voor een idioot nemen.

Wat is er dan niet loos aan deze regering Leterme I?

Ten eerste, is er geen vertrouwen tussen de vijf regeringspartners, wat zij zelf ook mogen zeggen. De afgelopen maanden hebben duidelijk bewezen dat diepe kloven zijn geslagen tussen de verschillende partijen die nu de regering uitmaken, door het steeds maar afgeven op personen. Dit laat sporen na, dat kan niet anders. En dit wordt niet zo maar goedgemaakt door 21 uur te onderhandelen aan één stuk! Het beste bewijs van de achterdocht is de regeringsverklaring: een cataloog van intentieverklaringen zonder budgettaire berekeningen. Men kan daarmee alle kanten uit. Dus dit belooft voor de komende weken en maanden.

De wijze waarop deze coalitie is tot stand gekomen is alleen maar mogelijk, denk ik, in een land als België. Surrealistisch tot en met! Niet alleen heeft 'Mister 800.000 stemmen' het zelf niet klaargekregen om een regering op de been te brengen tijdens deze periode - hij kreeg zelfs twee dikke doelkansen, die hij niet benut heeft! - maar is het de aftredende Premier Guy Verhofstadt, die, onder internationale druk en op aandringen van het Hof, België terug institutioneel op de kaart heeft moeten zetten, door een voorlopige regering van drie maanden te leiden. Leterme doet me denken aan Tindemans, die ook een reuze succes boekte, maar zich moest tevreden stellen (kon geen regering op de been brengen) met een post van minister van Buitenlandse Zaken!

Als grote politieke overwinnaar is dus Verhofstadt uit de bus gekomen, hij wiens partij de verkiezingen in Vlaanderen samen met de SP.a verloren heeft. Hij, de Mozart van de Belgische politiek! Mozart (de echte) wiens talent(en) niet door de toenmalige machthebbers (zijn broodheer in Salzburg en de politieke machtshebbers in Wenen, die zweerden bij de Italianen!) kon geappreciëerd worden.

En dit allemaal als men weet dat de bevolking zich bloot betaalt aan energiefakturen die steeds maar zwaarder worden en die de levensstandaard zienderogen doen dalen. Terwijl de de partijbonzen maar postjes bedenken voor hun lievelingen. Staatssecretariaten zonder zelfs inhoudelijk deze te hebben gedefinieerd! Dat is Belgisch, super surrealistisch! 

En laatst, de rol van de communicatie in dit alles. In het noorden van dit Land is het 'Madame non' die gedurende deze 9 maanden er de oorzaak van is, dat er geen beleidsploeg kon worden samengesteld. Dit is de algemene teneur die ik hoor bij mijn vrienden in Vlaanderen. Voor de frantaligen is het de persoon van Leterme zelf en ook als leider van het cartel met de NV.A, die er de oorzaak van is dat het zo stroef ging. De verschillende media in de beide landsgedeelten hebben dit maandenlang zo bespeeld.