Louis Hinssen is weduwnaar sinds 6 december 2007. Na de dood van zijn vrouw begon de gepensioneerde monteur uit te kijken naar een ander onderkomen in zijn thuisbasis Houthalen.

Omdat hij in aanmerking kwam voor een sociale huurwoning, belandde hij op de wachtlijst van huisvestingsmaatschappij Kempisch Tehuis. Afgelopen week werd hij per brief opgeroepen voor een taaltest Nederlands. "Ik heb net met de juf gebeld. Op 24 juli om 14.00 uur moet ik m'n proef afleggen", vertelt hij in keurig Nederlands.

Hinssen begrijpt er niks van. Hij woont sinds 1953 in België. "Ik heb op verschillende plaatsen gewoond, maar nog nooit heb ik moeten bewijzen dat ik Nederlands kan spreken. En nu ik bijna 83 ben, gaan ze me een beetje liggen testen. Ongelooflijk".

Mijn reactie: simpel, arm Vlaanderen!

Wie had dit ooit kunnen denken dat zulke toestanden zich zouden voordoen. De zgn. "Wooncode" is zo rigoureus opgesteld dat zij geen onderscheid kan maken tussen hetgeen hoeft en moet.

Een inwoner van Nederland, op zijn 83ste leeftijdsjaar, die hier al tientallen jaren woont in België een taaltest laten afnemen is, niet alleen 'à la Kafka', maar tevens, volgens mij, onmenselijk.

De vraag die men in Vlaanderen toch eens ernstig moet stellen is: met wat zijn we nu eigenlijk bezig?