Ik ben Tonja, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Toontje of Dichter bij Kunst.
Ik ben een vrouw en woon in Eindhoven (Nederland) en mijn beroep is Dichter bij Kunst, Echtgenote van Jan, Levensgenieter in opleiding.
Ik ben geboren op 21/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dichten, beeldhouwen, sieraden maken, fietsen, fotograferen, tai chi, wandelen.
Mijn grote passie is het dichten in elf. De regels: 1e zin:1 woord 2e zin:2 woorden aanvullend op 1e woord 3e zin:3 woorden (mag een kleur zijn) 4e zin:4 woorden 5e zin:1 afsluitend woord. Naast sfeer zoek ik ook naar een dubbele taalbetekenis. Uitdaging!
gedichten met zelfgemaakte foto's en kunst Gedichten over van alles wat ik meemaak. De gewone alledaagse dingen of bijzondere voorvallen. Bewondering van de natuur tijdens het fietsen of wandelen. Ik schrijf ook over emoties, ziektes, dood, het rouwen na het verliezen van dierbaren.
Over deze serieuze zaken praten we niet zo gauw. We stoppen ze liever weg.
In de afgelopen jaren verloor ik vele dierbare familieleden door kanker.
Mijn keramiekleraar Jac van Someren overleed door een tragisch ongeluk.
Ook schrijf ik over het hebben van een chronische ziekte: fybromyalgie (weke delen reuma) en een psychische ziekte. Naast fybromyalgie heb ik een bipolaire stoornis (manisch-depressief). Hierdoor verloor ik mijn werk. Dit alles zette mijn wereld behoorlijk op zijn kop.
Hierdoor sta ik nu wel veel bewuster in het leven. Ieder nadeel heeft ook een voordeel!
Mijn emoties heb ik verwoord in mijn gedichtenbundels "Geen Gemakkelijke Zoektocht" en "rouwkost". De bundels zijn uitverkocht. Enkele gedichten uit die bundels treft u regelmatig aan op mijn blog.
In 2012 hadden we weer te maken met kanker namelijk bij mijn Janneman. We maakten onzekere en spannende tijden mee. Jan is geopereerd en de tumor is verwijderd. In mei is hij door het Anthony van leeuwenhoekziekenhuis ontslagen. Daarmee sluiten we vijf jaar spanningen en controles af. Alles is gelukkig goed en hopelijk blijft dat zo!
Laat me eens weten wat u van mijn blog vindt. U krijgt altijd antwoord.
31-10-2014
Treurwilgen
Als edele ridders staan zij
Langs de waterkantin een rij
Jarenlang staan zij daar te treuren
Zijn door niemand op te beuren
Echter de lente kleurt hun hout
Met fijn groen en fonkelend goud
In deze groengouden sluier glinsteren
De tranen die de wilgen al zolang hinderen
Verdriet omdat zij alleen naar beneden kunnen groeien
Niet in staat in de blauwe lucht te bloeien
Traan voor traan treuren zij hun verdriet
De vervulling van hun wens nimmer in het verschiet
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Iedereen krijgt gegarandeerd antwoord. Je doet er mij een groot plezier mee.