|
Soms zou ik een hoekje willen kruipen
helemaal alleen
in foetushouding
m'n ogen dichtgknepen
en m'n vingers in m'n oren
Weg van alles en iedereen
verstand op nul
gevoelens uit
onvatbaar voor problemen
volledig in het duister
In 't verste hoekje van de kamer
waar het stil is
en toch warm
m'n ogen vol van tranen
waar niemand het kan zien
Geen problemen om m'n hoofd
geen knoop meer in m'n maag
rust en vree
de stilte om me heen
alleen ... helemaal alleen
Maar de kamer lijkt wel rond
geen hoekjes om en om
nergens kan ik schuilen
en iedereen heeft mij nodig
maar ik ... ik wil alleen maar huilen.
|
