|
Soms mis ik mijn momentjes wel.
Die avondjes thuis…
alleen…
op me zelf…
kaarslicht,
lekker biertje,
heerlijk kaasje erbij,
filmpje op TV of zo…
alleen met m’n gedachten …
fantaseren ...
evalueren …
denken ...
cocoonen enfin!
Maar ik moet toegeven …
dikwijls zakte ik dan weg…
werd ik emotioneel …
voelde ik me alleen …
zielig …
verveling …
donker …
ongelukkig …
vechten tegen de slaap …
traantjes vloeiden dan wel eens …
op de rand van de dronkenschap …
eenzaam dus!
Gelukkig leerde ik mijn liefje kennen en werd alles weer helder en mooi. Eindelijk heb ik weer iemand om van te houden en is er weer iemand die van mij houdt.
Ondanks de burn-out is het nu eindelijk tijd om verder aan een leven te bouwen…
een nieuwe “thuis” te hebben…
te stoppen met cocoonen!
|
