|
Ondanks alle pogingen
ontelbare manieren om het uit te leggen
vele vele malen slikken
heel dikwijls koppig negeren
zelfs door minder te werken
door rustig te praten
door geduldig te luisteren
maar slapeloze nachten
met verse moed
op zoek naar rust.
is het nog steeds of ik aan vele touwtjes hang
als een marionet
waar nog steeds touwtjes worden bijgehangen
en iedereen blijft maar trekken aan die touwtjes
en blijft maar trekken
en blijft maar trekken
is het nog steeds allemaal één grote chaos
waar ik in verdwaal
ik volg het allemaal niet meer
’t is te druk en te snel
veel te druk
veel te snel
kan ik de kritiek niet meer verdragen
maar ze is correct
soms begrijp ik het niet
maar ‘k weet het wel
’t maakt mij kwaad en verward
’t doet zo’n pijn
wordt het steeds ingewikkelder
ik voel me soms dom
te moe om het te begrijpen
op zoek naar rust
laat me gerust
laat me
alstublieft?...
dank u…
tot ik weer beter ben....
beloofd!
|
