|
Woensdag 1 juni Badia Polésine - Budrio (107 km)
Bij Ag Clementine goed geslapen maar vrij vroeg wakker door hanengekraai, ezelgebalk, etc. Gastheer serveert ons ontbijt en legt ons ( in het Frans) een beetje de historie van hun Ag uit . Het wordt vandaag weeral onze laatste vlakke rit en moetie heeft in Budrio een adresje gezien ( hotel Francesco,voormalig franciscanerklooster) waar ze wil overnachten . Aangezien het morgen hier weeral feestdag is ( 2 juni feest van de republiek ) en veel italianen er lang WE van maken vragen we aan onze gastheer of hij voor ons even zou willen reserveren . Certe certe .... na heel gepalaber aan telefoon bevestigt hij ons dat we daar vanavond verwacht worden . Wij dus al om 09.00 u weg voor een lange rit nog altijd door de Po-vlakte. Mooi weer, niet te warm, vlak, ideaal om km's te doen . Kort voor de middag steken we effectief de Po over, rijden nog enkele km's op zijn rechter ( Po destra) oever om zo Ferrara te bereiken . Vorig jaar kwamen we hier ook , maar dan van links (! richting Venetië) en herkennen ons direct . We maken een middag-stop met panini, capucinno en dolce bij Dario, die we ook van vorig jaar kennen, met bijna 60 km op de teller is dat wel verdiend . We verlaten Ferrara lans de imposante vestingsmuren,richting Ravenna, maar net na Marrara kiezen we resoluut richting Bologna de Appennino's tegemoet . Via S.Maria Codifiume, Mezzolara en andere dorpjes, die soms meer letters in hun naam staan hebben dan er bewoonde huizen zijn bereiken we Budrio met 107 km op de teller, meteen onze langste rit . Ruime kamer, groot genoeg om ook de fietsen te herbergen, rondleiding in voormalig klooster door huidige eigenaar ( die er dacht eerst privé-rusthuis, dan congrescentrum van te maken, maar Italiaanse administratie nietwaar ...) dus werd het een albergo/hotel maar de fut is er een beetje uit .
We herhalen ons trucje van deze morgen om ons volgend overnachtingsadres vast te laten leggen en krijgen uurtje later SMS van B&B Silvana dat ze ons morgennamiddag verwacht . Wat een service toch voor simpele fietsers .
Donderdag 2 juni : Budrio - Monghidoro (62 km/ 950 hm)
Vandaag gaan we de Appennijnen in, van quasi zeeniveau naar ca 800 meter hoogte, de pas zelf houden we voor morgen, kwestie van een beetje te doseren . Alhoewel het weer ook hier niet is zoals de Italianen het gewoon zijn, is het voor ons OK, droog, halfzonnig en niet te warm, ideaal klimweer dus .
We rijden onder Bologna door ( bezoek is voor volgende week als we hier trein richting thuis nemen) richting vallei van de Zena. Eerst gaat het nog geleidelijk (fameus vals plat met nu en dan hellingetje), maar na Zena begint het serieuze werk ( ca 5 km 7 á 8% met nu en dan een tussenspurtje naar 10%) . Barbarolo, Sabbioni, Loiano allemaal dorpjes waarvan we de naamborden zullen herinneren in onze strijd bergop . Gelukkig is er weeral het idyllisch mooie landschap en de vele aanmoedigingen van wielertoeristen ( met duim, salvé's, ciao's,buon giorno's , af en toe zelfs kort praatje ) om het goed te maken . Na de zwaarste klim blijft het, zij het in mindere mate, bergop gaan wat wil zeggen : ferm doortrappen anders ga je achteruit ! Het dorpje Monghidoro is langgerekt want het duurt nog enkele km vooraleer we onze B&b Antieca Frontiera in het vizier krijgen . Zeer mooi gelegen wel zo'n 50 m. steil BENEDEN onze route, dus morgenochtend weten we weeral wat gedaan !
Hartelijke ontvangst en onderdak in gelijkvloers appartement met 2 slk, keuken, zithoek en tuin . Na douchen kunnen we nog even op onze ligstoelen zonnen, zalig.... en de gastvrouw brengt ons tegen 7 u het avondmaal met wijntje en vino santo toe, wat wil een mens nog meer ?
Vrijdag 3 juni : Monghidoro - Fiésole /Firenze (67 km / 1050 hm)
Stipt om 8 u. wordt ons ontbijt bijna op bed gebracht . Vandaag nog een zware rit (in de Appennino's en Toscane zijn er geen lichte ritten wisten we al uit onze RR gids) richting Firenze . We nemen hartelijk afscheid van Silvana en husband, die ons nog meegeeft dat de stijgings% in onze gids nog optimistisch (!?) ingeschat zijn . Allez vooruit . Het begint al goed, want van bij de B&b terug omhoog naar onze route moeten we al eventjes "voet aan grond zetten" wegens te steil . De Passo della Raticosa (968 m) ligt op ons te wachten, maar daarvoor mogen we eerst nog kort afdalen om daarna met 9 á 11 % terug omhoog te kruipen . Het is koel hierboven met slechts hier en daar een streepje zon, toch blijft het zweten om de top te halen . De volgende pas (della Futa, 902 m.) ligt 15 km verder, en alhoewel die iets lager ligt blijft het behoorlijk op en af trappelen . Tegen de middag ronden we ook die kaap weliswaar onder zwaarbewolkte hemel en licht gedruppel. Enkele paninis met prosciutto (ferme sneden brood met dito hesp) van "chalet della futa" brengen ons weer op krachten .
Met extra jasje aan kunnen we aan afdaling beginnen via Panna, Bosco ai Frati naar S Piero á Sieve. Daarmee ben je wel nog niet in Fiésole of Firenze want er ligt nog een heuvelrug tussen die ettelijke km's bergop betekent . Na 67 km met 1050 hoogtemeters (hm) lijken we toch weer geluk te hebben dat er bij B&b Casa Torrini iemand geannuleerd heeft, waardoor wij de kamer (eerder suite) op bovenste verdieping mogen kiezen met panoramisch zicht op stad en vallei . Waarschijnlijk nemen we hier een extra nachtje zodat we morgen eens zonder fietsen Firenze herbezoeken.
|
