Het woord april komt van het Latijnse werkwoord aperire : zich openen.
April opent. De grond, de aarde (althans op het westelijk halfrond), de mensen, de knoppen en vogels barsten los uit hun sluimertoestand; uit de braakliggende grond spuit het leven. Inclusief dat wat ik onkruid noem.
Ondanks de koude dagen, de nachtvorsten aan de grond (o guttegut de bascilicum), de lente die fysiek maar niet wil lukken, fantaseren we al over blote, opwaaierende zomerjurken en blote, bruine benen. April blijft voor mij dé maand van het leven. Als ik ooit doodga zal dat niet in april zijn.
Ja. De perenbloesem is aangetast door de nachtvorst, maar had wijselijk nog iets achter de hand. De nieuwe knoppen komen te voorschijn alsof er niets gebeurd is, vechtlustiger dan ooit tevoren. Ja. Het regende veel te veel, zodat de helft van mijn zaaigoed verdronk in plaats van te kiemen, en toch, vanmorgen verschenen er een paar petieterige blaadjes naast de bascilicum-snot. En toch, de spinazie kwam voorzichtig boven de grond en de pastinaken haalden hun schade in door met lichtgroen en 5 cm te debuteren.
Even terug naar de spinazie.
Ongeveer een maand geleden lag er in de supermarkt spinazie in een bak. Grote bladeren en groengeel. Turkse spinazie stond er op het bordje. Dat kon wel kloppen want het was een Turkse supermarkt. Zo te zien direct van het land geplukt, want de worteltjes zaten er nog aan. Direct schoot ik in de zuinig-modus. Spinazie snijden, bladeren opeten...
(voor 4 personen) 1,5 kg snijbiet (ontdaan van lelijke bladeren/stelen en gewassen) 1 kg spinzie (bladeren gewassen) 60 gram roomboter zeezout vers gemalen zwarte peper
1. Scheur de snijbiet- en spinaziebladeren in stukken ter grootte van een hand. 2. Smelt de helft van de boter op een matig vuur in een grote braadpan. 3. Voeg, wanneer de boter begint te schuimen, de snijbiet en spinazie met een handvol gelijk toe en voeg meer toe als de groente slinkt. 4. Meng de groente met een tang, door steeds de geslonken blaadjes op de ongekookte te leggen. Het neemt even de tijd ! Druk de blaadjes NIET aan in de pan, laat de hitte haar werk doen. 5. Als alle blaadjes zo verwerkt zijn draai dan het vuur wat hoger en laat in 5 tot 7 minuten het vocht dat uit de groente kwam, inkoken. 6. Breng op smaak met zout en peper. 7. Roer de rest van de boter er door en schep het losjes in een schaal. 8. Serveer
Houdt u iets over (wat ik niet vermoed) zijn de restjes lekker voor een quiche, op een boterham, opgewarmd met blokjes feta of bij de pasta.
... en de worteltjes van de spinazie bewaren. Het was weliswaar maart en flink koud, maar dan hadden ze maar geen wortels moeten willen worden. Als ze zich gemanifesteerd hadden als mens dan zaten ze lekker bij de kachel en sliepen in een verwarmd bed. Zo is het leven. De één warmt zich aan de theepot, de ander gaat de koude grond in.
Goed. Terug naar de spinazie. Hoewel allemaal geplant op dezelfde tijd, op dezelfde grond, met dezelfde hoeveelheid liefde, bleek dat onder gelijke condities de uitkomst verschillend was. De één deed het beter dan de ander. Net mensen. Daarvan vraag je je ook vaak af hoe het mogelijk is, dat iemand die alle materiele geneugten van het leven heeft meegekregen, toch maar niet gelukkig wenst te worden. Of juist, net zoals planten, weliswaar op de verkeerde plaats staat maar tegen de verdrukking in groeit.
Soms, heel soms, komen er onverwachte dingen op je pad die je heel gelukkig maken. Er komen ook wel dingen op je pad die je ongelukkig maken, maar daar wil ik het, nu althans, even niet over hebben. Geluk dus. De voorzitter van onze volkstuinvereniging kwam kijken hoe de tuin er bij stond en zei tussen neus en lippen: "ik ga morgen effe wat koolplanten halen bij Jansen. Hartstikke grote en maar voor een paar euro".
Dat plaatste mij direct voor een dilemma. Als fundamentalistische volkstuiner is het de bedoeling dat je de planten die je aan de grond toevertrouwd natuurlijk opkweekt vanuit zaad. De harde weg, zogezeid. Nou had ik al een aantal zaden van 'bijzondere tomaten' (hierover later meer) netjes in een bakje met zaai/stekgrond gedaan, op de kachel gezet en laten kiemen. En waarachtig, na lang en aandachtig kijken, praten en nevelen, kwamen er zowaar wat groene puntjes boven de aarde. En tot groot genoegen ontwikkelden deze puntjes zich tot plantjes van ongeveer 1,5 centimeter.
En toen was het feest over.
Geen beweging meer in te krijgen. Slap. Dood.
Praten, dreigen, nevelen, niets hielp meer. Treurnis al om.
Nog een keer dan. Zelfde procedure. Alleen nog meer praten, nog meer kijken. Zelfde resultaat. Alle tomatenzaden hartstikke dood.
Dus, toen de voorzitter het bestaan van voor-gekweekte planten noemde, wankelde mijn fundamentalistische overtuigingen een beetje. Er werden wel 184 George Clooneys beloofd als ik mijn overtuigingen zou handhaven, maar ja... echte tomatenplanten van 10 cm hoog is natuurlijk ook niet mis.
Wat nu te doen ?
Wat je natuurlijk altijd doet om jezelf te misleiden. Je verzint een smoes.
"Ahhh, ik ga gewoon even kijken. Zal wel niks wezen", smoesde ik mijn geweten op een zijspoor.
Goed. Op weg naar Kwekerij Jansen in Nuenen dus. Eerst de routeplanner geraadpleegd, toch verkeerde afslag genomen, links naar Kwekerij en tuinen 'De Walburg' (http://www.dewalburg.nl) terwijl het rechts moest zijn naar de kwekerij Jansen. Ten eerste weet ik in noodsituaties niet waar links en rechts zitten en ten tweede was er geen bordje richting kwekerij aangegeven. En dat was eigenlijk het enige minpuntje.
Ik kom de kwekerij binnengereden en denk nog: "och, klein... zal wel niks wezen". Fout, helemaal fout.
Kwekerij Jansen in Nuenen is een kleine, maar ontegenzeggelijk, mooie kwekerij. Keurig netjes onderhouden. Plantnamen op alfabet. Geen verdorde blaadjes, Mooie collectie en uiterst aangenaam geprijst. Ik noem bijvoorbeeld 0,75 euro voor een vaste plant (flink formaat) en 8 voor 5 euro. 6 groentenplanten in een bakje voor 0,95 euro Kom daar tegenwoordig maar eens om.
Mooie collectie, zoals gezegd. Aparte clematissen, speciale fuchsia's, de mensen die je te woord staan (ik denk de eigenaars, maar zo familiar ben ik nog niet) zijn deskundig en reuze klantvriendelijk.
Kortom, iedereen die in de buurt van Nuenen woont (en ook iedereen die niet in de buurt van Nuenen woont) ... ga eens kijken bij Kwekerij Jansen (voor degenen onder ons met een routeplanner: Boord 14, 5674 ND Nuenen). Daar word je heel gelukkig van.
