De vele goede en soms ook wel slechte dingen in Turkije.
Er zijn vele goede dingen aan een verblijf in Turkije. Een mooi land, goed weer, lekker eten, vriendelijke mensen enz. Maar ik begin met de vervelende zaken, dan kan ik langer uitweiden over de goede
We zwerven door de ruines van Side, plots duikt er een man op die me vraagt van welk land we komen. Hij heet ons welkom en staat er op om ons even een aantal zaken te laten zien. Op een drafje loopt hij met ons door de ruines, ondertussen zijn uitleg gevende in een mengeling van Duits en Engels. Ondertussen plukt hij wat veldbloemen en geeft ze aan mijn vrouw. Na een 10-tal minuten omarmd hij me, kust me en zegt blij te zijn dat ik zijn land bezoek. Ik bedank hem en wil hem een paar euro geven als drinkgeld, want ik zie dat hij dat verwacht. Dan zegt hij: "paper money!!" Ik heb alleen briefjes van 50 . Geen probleem hij zal wel wisselen? Ik zeg neen, en geef hem 10 YTL, meer dan 5, maar daar is hij niet tevreden over, hij wil plots 10 YTL de man !! Ik zeg dat we helemaal niets afgesproken hadden, en dat ik niet wist dat zijn gastvrijheid niet vrijblijvend was. Dan neemt hij genoegen met de 10 YTL, alhoewel wreed tegen zijn goesting. Dan voel je je even afgezet, en ben je boos, maar je kan een volk niet beoordelen omwille van een enkeling die op deze manier wel heel veel geld verdient, want de volgende dagen zie ik hem telkens weer.
Ik ben in de bazaar van Antalya en neem een foto van mijn vrouw voor een unieke boom. Een jongen van pakweg 12 neemt mijn camera uit de handen en geeft aan dat hij een foto van ons beiden wil maken. Ik geef hem een euro, en hij lijkt daar blij mee. Dan geeft hij mijn vrouw een kleine pizza die hij op een schotel op zijn hoofd draagt. Proef zegt hij. Ik geef hem nog een euro, omdat hij toch wel vriendelijk is. Daarop krijg ik er ook een. Ik weiger, omdat ik echt geen honger heb, maar hij is beledigd en wil dat ik het aanneem. Ik neem hem dan maar aan, omdat hij zo aandringt. Hij staat erop dat ik er in bijt, om daarna te zeggen dat de pizza's 2 euro per stuk kostten. Tja, dat was dan 5. Alweer opgelicht
Bij een bezoek aan de Tjeldjoekenbrug, komen kinderen de vrouwen een katoenknop geven, ze lopen van voor naar achter, de hele buslading krijgt er één. Daarna lopen ze terug naar vooraan in groep, en vragen iedereen een euro in ruil voor het takje met de katoenpluis. Zo klein als ze zijn, ze weten dat het lukt, en hebben al rap 20 euro vast. Verderop komen nog diverse kinderen appelsienen aanbieden, en alweer verwachten ze euro's in ruil.
Al doende leert men. Het veiligste is dus om niets aan te nemen, hoe vriendelijk men ook is. het is altijd om iets terug te krijgen.
Nadat ik 35 jaar met Turken werkte, wou ik hun land ook wel eens leren kennen. Vorig jaar was ik in Bodrum, en dit jaar 15 dagen in Side. Omdat ik telkens enkele dagen nodig had om achter allerlei zaken te komen, wil ik hier wat tips geven opdat je geen tijd zou verliezen, want er is zoveel te zien, zoveel te beleven. En ik wil je ook wat info geven over de manieren waarop men je tracht op te lichten. Het is geen diefstal, maar het is ook niet netjes wat men soms doet.
