Hierbij wat foto's die bij vorig bericht horen maar eerst verkleind moesten worden ;)
Toch ook nog even zeggen dat het hier nu al weken niet meer donker wordt. Degenen die niet weten hoe dat is moeten maar eens naar de film Insomnia kijken.
Het wordt zomer ... ttz lente zou ook al goed zijn
Er is niets op TV dus ik dacht: zou ik niet nog eens op onze blog schrijven? Dat lijkt me al een tijdje geleden …. foei foei, ik schaam me diep! 6 weken geleden al en ik had zulke goede voornemens. Zoals het meestal gaat met goede voornemens is er altijd wel iets anders te doen dat dringend is.
Here we go: een tandarts hebben we gevonden in Bjästa en daar konden we snel terecht en zijn er goed geholpen. Weer iedereen op zijn sokken, ttz wij op onze sokken en de tandartsen, tandhygiëniste en tandartsassistentes op hun pantoffels. Het blijft grappig maar het zal wel wennen! Morgen heb ik daar een tweede afspraak want ik heb een af en toe wat pijn. De afspraak is om 7:40u en het is 60 km rijden … op een ontiegelijk vroeg uur mijn bed dus en dat ben ik niet meer gewend. Update van de dag erna, na het tandartsbezoek: ik heb 12 gaatjes!!!! bedankt belgische tandarts! :(
Mar het is zo rustig rijden en zo'n mooie natuur onderweg dat het niet lang duurt. Vanmorgen weer in het volle spitsuur …. 1 auto is me voorbij gestoken!
Een paar dagen geleden heb ik nog eens naar de belgische radio geluisterd online, het allereerste dat ik hoorde was: ”file van Heverlee tot Evere” … ik heb die radio terug afgezet!
Vorige keer schreef ik over onze buren die een ”grill” zouden organiseren. Die hebben we ook meegemaakt al was het een weekje later dan voorzien toen het al 6°C was. Speciale belevenis toch zo'n ”barbecue” met dikke laarzen, muts, sjaal en handschoenen maar het was supergezellig zo aan de rand van ons meer. Onze buren waren hartverwarmend vriendelijk, hebben zich stuk voor stuk voorgesteld, veel Anneli's (makkelijk onthouden) en getoond in welk huis ze wonen.
De vraag die letterlijk iedereen stelde was of we hier permanent komen wonen. Er zijn zoveel zomerhuizen dat veel diensten stoppen omdat er tijdens de andere 10 maanden van het jaar niet genoeg volk woont. Dus ons ”ja” werd bijna met gejuich ontvangen!
Het is dus toch wel wat zoeken naar mensen of bedrijven die we nodig hebben.
We willen bv graag de grote badkamer renoveren. Ik heb via via al 1 naam gekregen, die gebeld, zou komen, na 2 maanden nog niks.
Dan zelf iemand gezocht, heeft geen tijd vóór september. Dat is nu ondertussen al niet meer zo lang, als hij nu nog eens zou willen langskomen om iets af te spreken … het wordt nog een belevenis want we hebben 1 persoon nodig die de waterdichte ”matten” komt leggen – tegels is ons afgeraden omdat het land hier nog steeds beweegt – dan iemand voor de buizen en de toestellen – ik twijfel nog over een bad – en dan de electriciteit. Die mag alleen maar gelegd of aangepast worden door een zweed met een diploma.
We zijn dus nog niet aan de nieuwe patatjes zoals men zegt.
Een kapper vinden was ook geen sinecure maar mijn ”vriendin” Åsa van Colorama waar we wekelijks langskomen voor verf en/of behang had vorige week een mooi nieuw kapsel, dus heb ik haar ”bestoeft” en gevraagd naar welke kapper zij gaat.
Naam en adres gekregen van KlippAnn, afspraak gemaakt en vorige dinsdag konden wij daar alletwee terecht om daar te horen dat eerder genoemde Colorama mensen in dienst heeft die de badkamermatten leggen! Antwoord van Colorama: ge hebt niks gezegd over een badkamer … tja ...
Wat ik al begrepen heb is dat een goed netwerk héél belangrijk is :) en dat iedereen iedereen kent.
Trouwens: we zijn héél blij met onze kapster, we zijn geen van beiden ooit beter geknipt! Daarvoor moet ge dan in een piepklein boerengat is een salonnetje van 6 m² je haren laten knippen!
Het weer: volgens wat we horen is het van 1800 en een beetje al geleden dat het nog zó lang zó koud is gebleven.
De meeste nachten vriest het nog, vorige week hadden we nog sneeuwbuien en die komen natuurlijk net nadat je de winterbanden heb verwisseld voor zomerbanden.
Gisteren was het warmer maar vandaag heeft het dan weer de ganse dag geregend. Je kan zien dat de natuur zich echt moet inhouden, alle bomen staan al weken in knop maar nog geen blad te zien … ben benieuwd om de lente te zien losbarsten want dàt is blijkbaar wel een fenomeen.
Volgens de weerberichten wordt het nu stilaan warmer …. blazen jullie allemaal eens wat warmte richting noorden aub? Jos zit al weken op hete kolen want hij heeft een hogedrukreiniger gekocht om het terras af te spuiten maar het is er nog te koud voor.
Deze week hebben we (ik) eindelijk beslist over de gordijnen in de living en eetkamer, ik steek een foto in bijlage. Opbouwende kritiek mag :)
Zo we zijn nu bijna klaar voor de zomer, binnenkort kunnen we de buren van Körning (een van de 11 gehuchten van Nordingrå) uitnodigen op een drankje en het hapje zal wel ”korv” worden waarschijnlijk, je kan je niet voorstellen hoeveel verschillende soorten worst je hier kan vinden en ik moet zeggen dat we er al een paar hebben geprobeerd en dat ze lekker zijn.
Eigenlijk heb ik qua voeding nog helemaal niets belgisch gemist. Er is mosterd die ik lust, er is Nutella, ik heb ook lekkere salami gevonden. Eén ding vind ik hier niet en dat is pickles, gelukkig heeft onze belgische buurman een supergrote pot meegebracht bij zijn vorige reis. Doet er me aan denken dat ik pickles op mijn ”mee te brengen” uit België moet zeggen. En zoniet moet ik bij Jeroen Meus eens gaan kijken hoe hij ze zelf maakt. We hebben toch een fantastische ”jordkällar” als is de onze een rotskelder, om al die dingen in te bewaren. Gratis koelkast dus!
Morgen is het Jos zijn verjaardag, dan gaan we eens op stap … 't moet toch niet altijd verven, behangen en poetsen zijn nietwaar? We hebben samen met de buren al een paar mooie plekjes ontdekt. Er is er eentje bij dat in alle boekskes over Zweden en de Höga Kusten staat maar onze lieve buurvrouw wil het geheim houden omdat het er anders te druk wordt, dus daarover vertel ik niks, maar als je komt nemen we je mee! Haha
Er is volgens kenners een supergoed visrestaurant op 18km van hier in Norrfällsviken, ik denk dat we dat eens gaan proberen.
Vanavond komen onze naaste buren eindelijk eens bij ons eten, het huis is nu netjes genoeg om bezoek te ontvangen. Op het menu: stoofvlees!!!
't zal wel met patatjes zijn want met frieten sta ik de halve maaltijd in de keuken …
Dat stoofvlees: we hebben al een paar keer vlees gekocht in de winkels en dat telkens donkerrood, lekker en mals.
Tijdens ons gezamelijk uitstapje toonde onze buurvrouw een boerderij en wist te melden dat die een winkel ”köttbutik” hebben bij ons in het dorp. Tijdens de zomerperiode zijn ze open op vrijdag van 11 tot 16u. Dus ik er naartoe vanmorgen …. aanschuiven verdorie! Maar ik ben nu benieuwd, verser en natuurlijker kan niet denk ik …. hoop ik!
Tijd voor een frisse douche en wat plamuurwerk want om 6 uur staat het bezoek aan de deur, zo stipt dat ze zijn!
Tot hoors, ziens, lees! Ha det bra! En ge moogt ook eens terugschrijven hé! Jullie hebben toch ook wel eens iets te vertellen, 't moet daarom niet waar zijn LOL
We wonen dus officieel vanaf 1 maart dit jaar in Zweden en we zijn gepensioneerd, dat weet ondertussen iedereen al wel.
Vorige week kreeg Jos een brief van de belgische pensioendienst met daarbij een formulier "bewijs van leven" dat jaarlijks! moet ingevuld worden door 'een' zweedse overheid om te bewijzen dat hij nog leeft ..... na 3 weken!!!!
Ok, het zal wel weer nodig zijn zeker ? Wij vanmorgen dus naar de politie van Kramfors maar die mogen dat blijkbaar niet meer doen, daarvoor moet je een advocaat hebben.... De vriendelijke dame van het loket was ook nog zo behulpzaam om ons een naam en telefoonnummer te geven van een advocaat die dit ind de regio doet.
Eenmaal terug in de auto bellen we die man op, in de veronderstelling dat we een afspraak zullen moeten maken en dat het niet voor direct zal zijn.
Maar neen, de brave man zegt sorry omdat hij net onderweg is van Kramfors naar huis in Nyland en vraagt of wij ons kunnen verplaatsen tot bij hem. Ja dat was geen probleem, wanneer kan dat? ja nu, kom maar af en dus kregen we de uitleg hoe er te geraken, ongeveer 1 mil (dat is 10km in Zweden!) tot aan een oude kerk, daar naar rechts en voorbij de kerk naar links en dan tot het einde van de straat, het laatste huis rechts.
Hop wij daar naartoe, weer in de veronderstelling dat het een huis in een bebouwde kom zou zijn. Zijn uitleg was duidelijk geweest dus na de kerk rijden we links een weg in ... na ongeveer 100m wordt dat een grindwegje dat eindigt in een boswegje maar daar staat dan rechts wel een huis, een groot huis zelfs. Ligt een eind van dat wegje en eens wat dichterbij ziet het huis er al wat minder impressionant uit want niet echt goed onderhouden.
We denken al allebei dat we verkeerd zitten maar we parkeren de auto en tegen de tijd dat we uitgestapt zijn vliegt de voordeur open en staat daar een meneer op zijn sokken! die ons vriendelijk binnen vraagt, we moeten onze schoenen niet uitdoen want het is alleen maar water en we worden gevraagd hem te volgen.
Wat verwacht jij als je naar een advocaat gaat? Een kantoor toch? Maar neen, wij kregen een stoel aangeboden in de keuken! er werden wat papieren opzij geschoven en het document voor Jos ingevuld en ondertekend, kosten: 20 euro en je krijgt een betalingsbewijs.
Er stonden ook wat muziekinstrumenten naast de keukentafel en meneer blijkt ook nog een rockmuzikant te zijn met een band ... dus hebben we daar ook nog wat over gekletst. Supersympathiek was die man!!
Gewoonweg hartverwarmend is zo een ervaring! in België zijn we gewend aan een héél ander soort advocaten en notarissen, toch??
Voor mij was dit weer een bewijs van het zweedse woord "lagom" wat "niet te veel, niet te weinig" of "doe maar gewoon" betekent.
Het maakt het alleen maar leuker om hier te wonen en met een beetje geluk is Jos zijn formulier op tijd bij de belgische pensioendienst zodat die ook weer op twee oren kunnen slapen.
De zweedse humor is ook niet mis: op het dokument voor Jos had de man een stempel gezet maar die had ik niet bekeken. Bij het buitengaan vraag ik of hij ook testamenten en zo opmaakt, ja dat deed hij. Ik zeg dat ik dacht dat we daarvoor een "notarius publicus" moesten zoeken. Zijn antwoord: ja als je die nodig hebt is er eentje in Kramfors, je kan zijn gegevens opvragen bij de politie.
Thuisgekomen zie ik dat op die stempel met zijn naam ook "notarius publicus" staat!!! dus ipv mij te antwoorden dat hij die titel heeft en die man is stuurt hij me fijntjes het bos in!!
Daarnaast kan ik melden dat het 3 dagen gedooid heeft maar dat sinds een uur geleden de sneeuw weer met pakken naar beneden komt ... komende zaterdag hebben de buren van ons 38 huizen grote gehucht een ontmoeting met ons gepland op een bbq-plaats naast het meer ... we zullen ons thermisch ondergoed maar aantrekken! en misschien ook maar een fles Aquavit meenemen?
Alleszins geen harde broodjes want ik heb net een stuk van een tand afgebroken ... volgende verhaal: op zoek naar een tandarts .... :)
Mijn vorige bijdrage aan het blog eindigde met ons vertrek in oktober om een huis te gaan bekijken. Sinds toen is alles zo snel gegaan en ondertussen hebben we dat huis gekocht en zijn we verhuisd en komt hier het vervolg:
Eindelijk hebben we internet en kan ik jullie weer meer nieuws laten weten over onze eerste maand in Zweden.
We zijn dus op 23 februari vertrokken in afgrijselijk slecht weer, harde wind en ijskoude regen.
Gelukkig hadden we in onze B&B d' Hollehoeve in Heist-op-den-Berg een leuke kamer met comfortabele bedden zodat we toch een beetje nachtrust hadden want de vorige dagen waren nog emotioneel met afscheid van familie en vrienden … toch niet te onderschatten!
Gelukkig hadden we tijd genoeg voorzien om in Kiel te geraken want de boot was gereserveerd dus je moet er op tijd zijn. En met een aanhangwagen mag je niet meer dan 80km per uur rijden, dat is geen lachertje op de Duitse snelweg maar alles ging goed en we geraakten op tijd in Kiel.
Ik ben al geen “bootmens” en dan was er nog eens storm voorspeld … onderweg waren we hem voorgebleven maar wat zou het worden op de boot ? 14 uur lang ! Ik hield mijn hart vast en vroeg me af of we plastieken zakjes bij ons hadden.
Suzy en Eric stonden ons al op te wachten want zij emigreren ook binnenkort maar rijden nu nog eens op en af met een volle bestelwagen. Dat zullen ze nadien nog eens doen om daarna op 27 maart definitief naar Dalsland te vertrekken. We woonden al die jaren op amper 6 km van mekaar zonder elkaar te kennen en nu zijn we al dikke vrienden. Jammer dat we nu 730 km van mekaar zullen wonen maar dat is hier bijna naast de deur, let op: ik zeg bijna! :)
Op tijd de boot op, valiesje mee, onze hut zoeken en dan met mekaar een hapje gaan eten. En wat zou dat zoal mogen zijn? Ja natuurlijk köttbullar med lingon och potatismos !!!
Nadien nog een pintje drinken aan astronomische prijzen, ik geloof dat ze dat zo duur maken om er geen te moeten verkopen, besparing op personeel haha
Daarna naar bed want iedereen was toch moe na alle stress van de voorbije dagen, weken, maanden …
Ik kan niet zeggen dat ik geslapen heb als een roos want je voelt het trillen van de motoren en het bewegen van de boot, maar al bij al waren we redelijk uitgerust toen we tijdens het ontbijt de haven van Göteborg binnen vaarden.
Afscheid genomen van Suzy en Eric en op weg naar de volgende halte want als we de hele rit zouden doen tot Nordingrå kwamen we daar toe in de late avond, pikkedonker en de wegen vol ijs. Dat wilden we met de aanhangwagen niet riskeren.
Rond 17:00 aangekomen bij Totra stuga in Gävle, geboekt voor één nacht via Booking.com. Een hele lieve Nederlandse gastvrouw en een mooi en gezellig huisje.
De 25ste zijn we dan richting Nordingrå gereden, kort na de middag toegekomen aan (bijna) ons huis. We wilden de aanhangwagen daar laten omdat onze B&B voor de komende 4 dagen aan een steil straatje lag. Maar met gewone winterbanden geraakten we de oprit niet op, dat heeft de eigenaar dan maar vriendelijk voor ons gedaan.
Even kennis gemaakt en dan zijn we ons gaan installeren in Lugnvik in Villa Grönstedt waar we in oktober ook al hadden gelogeerd. Voor de prijs van een kamer krijg je daar een heel appartement, we hadden zelfs 2 slaapkamers. Maar we hadden ook veel plaats nodig want alle spullen die in onze koffer staken wilden we met die vriestemperaturen toch graag binnen zetten.
Het heeft dan een paar dagen gevroren en gesneeuwd, we konden direct het sneeuwschuiven oefenen. Gelukkig kwam daar ook een tractor om het zware schuifwerk te doen.
Tijdens de volgende dagen zijn we op zoektocht gegaan naar alle mogelijke winkels die we konden nodig hebben in de komende weken.
We zijn ook naar de bank geweest (3x) om onze rekeningen te openen en kaarten aan te vragen. Dat was dan toch al één ding dat zonder persoonsnummer kon al hebben we zeker 7 à 8 verschillende papieren moeten tekenen vooraleer alles in orde was.
Net zoals in België heb je in Zweden tijd en geduld nodig om één en ander gedaan te krijgen.
Voor ons vertrek heb ik alle Facebook forums en websites en checklists afgespeurd naar informatie, allemaal genoteerd, gecheckt, aangevraagd, gekopieerd, gescand …. je begrijpt wat ik bedoel: we waren voorbereid!
Sorry dat het wat heeft geduurd eer deze blog weer wat leesvoer kreeg maar zoals jullie al kunnen denken worden we stilaan bedolven onder de verhuisdozen. Maar ja dat hoort er bij.
Vorige keer vertelde ik over de verkoop van onze woning in België. Dat ging dus uitermate vlot, zo snel dat we plots maar 3 maanden meer hadden ipv de geplande 8 à 9 maanden.
Wat doet een mens dan zoal? Je schuimt Hemnet.se af (zweedse equivalent van Immoweb) en je praat met wat mensen op de Faceboekgroep Zweden Forum (https://www.facebook.com/groups/1593444450898722/?ref=bookmarks), dé plaats om info te vinden over emigreren naar en wonen in Zweden. Soms serieus, soms ludiek maar altijd informatief!
Een onbekend iemand schrijft: "binnen 12 dagen vertrek ik naar mijn net gekocht huis in Zweden" ... natuurlijk ben ik nieuwsgierig en vraag waar dat huis dan staat. Antwoord: Höga Kusten!
Tja 't is daar mooi maar 't is ver ... maar we krijgen toch de link naar de makelaar ginder. http://www.hogakustensfastighetsmaklare.se/English/
Toch eens gaan kijken ... mmmm ... toch niet helemaal de huizen die we zoeken .... 't is toch ver ... ja maar wat is ver .... de dag nadien nog eens geklikt op de link .... scrollen door het aanbod ... en daar staat dan plots dat huis waar je al 12 jaar van droomt maar waarvan je dacht dat het we zoiets nooit zouden vinden.
Tijdens al onze vakanties hebben we tientallen keren huizen zien staan aan een meer en telkens was onze bedenking dat we zoiets wel wilden maar dat we dat niet zouden kunnen kopen.
Het huis dat ik dus eind september vond in Nordingrå was precies wat we zochten, instapklaar, betaalbaar, aan een meer en zelfs aan zee! A dream came true.
Jaja dat zal wel maar we hadden het nog niet gezien, op foto's lijkt alles mooi én daarbij ben je verplicht het huis te bezichtigen voor je het kan kopen. Nu is 2.000km niet de afstand die je even snel over en weer doet. Dus mijn stoute schoenen aangetrokken en contact genomen met de mijnheer die ons de link had bezorgd. Ondertussen heeft de brave man een naam, Guy, en wordt hij onze buurman op 12km afstand, dus echt om de hoek naar zweedse normen.
Guy kreeg de opdracht (braafkes en vriendelijk gevraagd!) om dat huis al eens te gaan bekijken voor ons om te zien of het de moeite was dat we zover zouden rijden.
En "buurman" was zo vriendelijk om dat te doen én ons dezelfde avond een bericht te sturen met volgende tekst: "spring in je auto want ge moet dit zien!"
Goed nieuws dus maar mijn kleine arme Mazda Demio was volgens mijn "sambo" niet geschikt voor zo'n verre reis. Dan maar een nieuwe auto gekocht hé (neen niet gewonnen met de Lotto), valiezen gepakt, overnachting geboekt en vertrokken. Op 21 oktober om 5uur 's morgens zijn we onderweg ... met hooggespannen verwachtingen ....
Er komt meer ... een beetje de spanning erin houden :)
Eerst en vooral wens ik alle familieleden, vrienden, kennissen en lezers een vreugdevol, vredevol, gelukkig maar vooral gezond 2017 toe!
Ja, we hadden dus beslist om te emigreren naar Zweden. Hoe begin je daar nu aan? Waar gaan we wonen? Wanneer verhuizen we? dat laatste was snel gepland: vanaf mei 2017, niet in de winter dus.
Waar, dat was een ander paar mouwen, we hadden al wel afgesproken dat we niet in een bos gingen wonen op ik weet niet hoeveel afstand van winkels en andere noodzakelijke instanties. We wilden ook niet in een klein gehucht wonen waar enkel in de zomer wat volk rondloopt op vakantie maar waar je de rest van het jaar alleen woont tussen leegstaande huizen.
Värmland stond nog altijd op nummer 1 dus op Hemnet.se werden zoekcriteria ingesteld voor het soort huis dat we zochten: genoeg kamers op familie te kunnen logeren, rustig gelegen, goed in orde, in de buurt van water, op max 10km van winkels, apotheek, bank, ...
En zo begonnen dagelijks e-mails binnen te lopen met potentiële kandidaat-huizen ... Ik zei al dat er nogal wat verschil op zit ... het ging van helemaal vernieuwde zwart/wit ingerichte dure zomerhuizen naar goedkope bouwvallen, alles zat er tussen. Hier en daar eentje dat wat meer voldeed maar ja ... we moesten natuurlijk eerst onze woning in België verkopen want 2 huizen onderhouden was te duur.
Dus zijn we begonnen aan de grote schoonmaak, een paar keer over en weer naar het containerpark, hopen foto's gemaakt en gesorteerd en weer weggegooid tot we er een paar hadden die ons bevielen. Dan heb ik de advertentie aangemaakt op Immoweb met in het achterhoofd dat het wel eens maanden zou kunnen duren eer onze woning zou verkocht zijn, niet omdat die niet in orde zou zijn, verre van dat, maar je weet nooit hoe het loopt.
Wel, ik denk dat we een wereldrecord hebben gebroken! Amper 2 uur nadat ik de advertentie had gepubliceerd op Immoweb hadden we een kandidaat-koper, die 2 dagen nadien is komen kijken en ons appartement heeft gekocht .... wij durfden dat zelf niet te geloven!
Dan kwam natuurlijk de andere kant van de zaak: we hadden dus 3 maanden om een huis in Zweden te kopen en we hadden nog niets ...
In februari 2017 verlaten we (Jos en Ann) België om in het (midden) hoge Noorden te gaan wonen.
Hoe kom je op dat idee? Dat is de vraag die we al tientallen keren gehoord hebben.
Tja, hoe leg je zoiets uit ? Op een dag in 2005 stelde Jos voor om naar Zweden op vakantie te gaan ipv naar Frankrijk, Portugal, Spanje of Italië.
Zoals de meeste mensen stond ik niet te trappelen want "het is daar koud" maar ik liet me toch overhalen en half september waren we onderweg, via de vele files in Duitsland en het al wat rustiger Denemarken kwamen we met de overzet Helsingor-Helsinborg in Zweden aan. En na nog een paar uurtjes over goede wegen en zonder files kwamen we in Gräsmark toe.
Blauwe lucht, stralende zon, heerlijke temperatuur tussen de 20 en 25°C en dat heeft zo twee weken geduurd .... hoe koud? waar koud ? Na 15 september werden de nachten wel plots een stukje frisser maar tijdens de dag zat er precies ook al meer zuurstof in de lucht.
En dan zag je elke dag nog een extra boom die plots van groen naar rood of geel of oranje kleurde, het hele palet!
We hebben gedurende die 2 weken veel kilometers door Värmland gereden, telkens weer een lus van en naar ons verblijf, een gezellige blokhut met zicht op een meer, verscholen in een bos. We herademden!
Maar het vreemdste was dat in voor de eerste keer in mijn leven het gevoel had thuis te komen en dat is 12 jaar later nog niet veranderd. Bijna elke dag lees ik op Facebook's Zweden Forum https://www.facebook.com/groups/1593444450898722/ hetzelfde verhaal van andere mensen, dat thuiskomen, wat is dat ? tot nu toe weet ik het ook niet, misschien heb ik Vikingbloed door mijn aders stromen ?
Eens weer thuis was er heimwee, alles beginnen lezen en bekijken wat er over Zweden te volgen viel, zweeds gaan studeren, Hemnet.se afgespeurd, terug op vakantie naar een ander plekje, weer heimwee nadien, "we zouden toch graag willen maar we werken nog", " we bekijken het nog eens als we met pensioen zijn", alle twijfels doormaken, enz enz tot we dan op een dag met pensioen zijn en we toch nog maar eens de vakantie in Zweden doorbrengen, in juli dit jaar. Ooooh die lange dagen, de heldere kleuren, de zuivere lucht, de stranden, kanalen, bootjes, heuvels .... het lokte en trok nog altijd even hard!
We hebben dan wat afspraken gemaakt met een aantal makelaars om enkele huizen te bekijken om een idee te krijgen van de prijs/kwaliteit. Laat ons zeggen dat daar veel verschil op zit!
Eens weer thuis zijn we er rustig voor gaan zitten en hebben we gewikt en gewogen en uiteindelijk beslist om er voor de gaan!
Het lijkt allemaal niets maar 12 jaar denken, twijfelen, plannen, opzoeken, praten, nog eens zoeken, nog meer twijfelen, beslissen, toch nog eens twijfelen, ..... het vraagt wat van een mens maar de roep uit het Noorden is te groot, we gaan ervoor!
De laatste paar maanden is alles zo vlug gegaan en we gaan de voorlaatste belgische fase in: inpakken!
Under construction: Er komt meer ! schrijf je in op de mailinglist en dan krijg je op tijd en stond bericht over onze avonturen.
Je kan ook in het gastenboek een berichtje laten.
Even geduld aub want we hebben nu veel aan ons hoofd en om handen.
We wensen iedereen alvast zeer fijne feestdagen en een gezond nieuw jaar.
Wil je graag onze avonturen volgen? Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.Je krijgt dan een e-mail zodra we iets toevoegen.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
