Vr. 5/8 Rit 5 : Monte Velo – Passo del Brocon (1615m) – Strigno (155km)

De regelmatig aan 5,5 % stijgende klim naar de Passo del Brocon bereikt na 10km zijn hoogste punt en blijft dan 5km boven de 1600 hm lopen over stil en smal asfalt. Op 2,5 km van de Brocon passeert men eerst de Passo di Monte Agaro met skigebied Lagorei. De pas met glooiende hellingen omgeven kent geenGiro- maar wel een oorlogsverleden. Bovenop de pas staat een monument dat herinnert aan de Alpineoorlog tussen Oostenrijk-Hongarije en Italie (1915-1918).

Het voorspelde weer voor vandaag ziet er minder goed uit met donkere wolken bij het opstaan. In het restaurant zijn we op tijd voor ons gekende ontbijt dat in niets verschilt van de vorige dagen.

Het is fel aan het regenen bij het laden van de wagen. We nemen afscheid van het vriendelijk personeel en gaan op weg naar Strigno in het val Sugana. Het is 100km en rijden over Mori, Rovereto, autostrade tot Trento en verder over de SS47. Onderweg hopen we vergeefs op opklaringen maar bij het uitstappen is het toch over gegaan. Tegen de donkere bergen bewegen witte wolkenslierten zich traag over het dal. De temperatuur is zeer aangenaam en op een parkeerplaats maak ik mij klaar voor de klim. Petje onder de helm en mouwstukken zijn mijn eerste beschermstukken tegen mogelijke neerslag.

De Passo Brocon is 29km lang, 1615m hoog en overbrugt een hoogteverschil van 1420m aan gemiddeld 3,9%. De klim verloopt in twee trappen van 6 en 10km.

De komfortabele weg over de SP78 helt aan 7% al stevig het dorp Strigno uit (482m). Na 500m wordt het zelfs fors op de pedalen drukken op een steiler stukje. Op weg naar Bieno (778m) blijft het over 4 km gelijkmatig stijgen om wat te minderen in het dorp. Met voorbij het dorp een stevig knikje zit de eerste trap van de klim erop. Bij een eerste stop heb ik ondertussen mijn mouwstukken en petje afgedaan. Met 9 dalende kilometers voor de wielen, nu en dan onderbroken door steile opwippertjes, oversteek ik bijna in het voorbijrijden op een bergweg net voor Pieve Tesino de Passo della Forcella (910m). In het dorp een brug over de rivier de Grigno en een gezapig klimmetje tot in Castello Tesino (862m). Bart heeft in het dorp een plaatsje gezocht. Ik hou er een kleine rustpauze. De volgende twee kilometers verlopen vlak tot aan een kruispunt waar links de afslag ligt naar de Brocon. Van hier is het nog 15km naar de top op de iets smallere SP79. Voorbij de laatste hotels verdwijnt de weg in het bos en komt de eerste haarspeldbocht eraan. Met gelijkmatige tred en een stijging van rond 7% voor de eerstvolgende 10km probeer ik mijn fiets zonder veel moeite door een 8-tal haarspeldbochten te loodsen op deze rustige klim zonder verkeer, waar geen enkele fietser mijn pad kruist. Waarschijnlijk is men afgeschrikt door het mindere weer dat nu zienderogen verslecht. Halfweg is het beginnen regenen uit de lage bewolking die in een steeds dichter mistgordijn de bergen in haar greep heeft genomen. Hoe hoger ik kom hoe dichter de mist wordt. Ik zet mijn bril af om beter te zien. Ook is de temperatuur fel gezakt. Stoppen brengt nu geen baat meer behalve om mijn jasje aan te trekken. Dat wil ik doen aan de skiliften waar ik ondertussen ben gekomen. Na het aantrekken begint het opeens heel hard te regenen. Aan de Passo di Monte Agaro geraakt op 1630m stap ik na bijna 2 uur en 27km (gemiddeld 14km/h) in de wagen.

We rijden de 3km verder tot op de pas waar het nog steeds fel regent. In het eerste restaurant kan ik mij omkleden. We nemen er een stukje taart met cappuccino en drinken nadien nog een bier. We gaan ook aan de overkant in de Albergo Passo Brocon nog een cappuccino drinken. Bij het buitenkomen is het regenen bijna gestopt en kunnen we een foto nemen aan de plaat en het oorlogsmonument.

We dalen voorzichtig af en tanken de wagen in Castello Tesino. Hierna rijden we naar ons nieuw verblijf in Strigno waar de zon ondertussen volop schijnt. Het fleurige hotel ligt mooi gelegen met uitzicht op het brede Val Sugana. We melden ons aan om vijf uur voor twee nachten. Na een verkwikkende douche genieten we van de geboden vrijheden in de inkomsthal en op het terras.

Voor het diner om half acht krijgen we als eersten een plaatsje aangeboden in een gezellig hoekje van de restaurantzaal vanwege de vriendelijke hotelhouder. We worden er even vriendelijk bediend door zijn echtgenote. Voor de wijn kiezen we voor een rode streekwijn. Na een gezond salade buffet kiezen we voor tagliatelli met tomaat en brood. De fijne hoofdschotel omvat polenta met worst in tomatensaus en courgetten. Het nagerecht bestaat uit tiramisu.

Na het diner maken we een wandeling naar het kerkje in het dorp waar typisch klokgelui onze oren verwendt. In de gelachzaal nemen we de krant door en verdiepen ons in het aanbod aan toeristische info van de streek. We drinken er een Weissbier. Nadien probeert Bart boven vanop zijn balkon nog een nachtopname te maken van het geboden uitzicht.

De dag is goed geëindigd en houdt beloften in voor morgen !