GEEN TE GROTE BUTTONS TOEVOEGEN.... BEDANKT Het is heel moeilijk om ze te verwijderen en ze kunnen alles blokkeren
geboren tussen 23 december en 20 januari
geboren tussen 21 januari en 19 februari
Alles heeft een verband met elkaar. Zo vormen de 12 dierenriemtekens een eenheid. Het ene teken vloeit over in het andere en mag niet als een op zichzelf staand iets gezien worden. De Dierenriem of de Zodiak vormt een twaalfvoudige eenheid.
geboren tussen 20 februari en 21 maart
geboren tussen 22 maart en 20 april
geboren tussen 21 april en 21 mei
geboren tussen 22 mei en 21 juni
geboren tussen 22 juni en 23 juli
geboren tussen 24 juli en 23 augustus
geboren tussen 24 augustus en 23 september
geboren tussen 24 september en 23 oktober
geboren tussen 24 oktober en 22 november
geboren tussen 23 november en 22 december
Deze oefeningen zijn gemaakt met het foto programma Adobe Cs ze zijn gemaakt door mezelf ....... Iedereen mag gerust zijn sterrenbeeld kopiëren en op zijn blog zetten Vera
Al de foto´s met bloemen zijn in de tuin genomen .....
O.L.Vrouwetoren Antwerpen Ook al is de toren net geteld 123 m. hoog, hij is niet één, twee, drie gebouwd: de werkzaamheden hebben net 100 jaar geduurd en daarmee bereikte de bouw van de kerk er in 1518 echt zijn ‘hoogtepunt’ mee. !!
Geniet van mooie teksten,en oefeningen van Photoshop . Alles komt recht uit mijn eigen gedachten- en gevoelswereld . Ook de tuin is één van mijn geliefde plekjes. Ik geniet van mooie gebruiksvoorwerpen en mooie, kunstig gemaakte zaken
Ook mijn geboortestad "Antwerpen" - die zo dikwijls negatief in het nieuws komt..
Mooie panoramische foto bij link´s ; rechts klikken , zeker de moeite !!!
11-05-2005
Hendrik Concienceplein - de oude beurs
Hendrik Concienceplein
Nog zo'n oase is het Hendrik Conscienceplein. Hier sluit de stad u in haar beschermende armen. De triomfantelijke barokfaçade van de Sint-Carolus Borromeuskerk vormt er een harmonisch geheel met de statige classicistische gevels van de Stadsbibliotheek, bewaakt door de 19de-eeuwse Vlaamse auteur naar wie het plein genoemd is.
De oude beurs
De Oude Beurs in de Hofstraat dateert van 1515 en verving een nog oudere. De galerij rondom het binnenplein vertoont Italiaanse architectuurinvloeden, maar voor het ruimtelijke concept stonden de 'panden' model waar de Antwerpse kooplieden handel dreven. Hier ontstonden de eerste moderne beursactiviteiten.
Antwerpen was toen een van 's werelds belangrijkste financieel-economische centra. Vandaar dat reeds in 1531 in de Twaalfmaandenstraat een nieuwe en zeer grote Handelsbeurs werd opgericht: 'de Moeder van alle beurzen', die onder meer model stond voor de beurzen van Amsterdam, Londen en Rijsel (Lille). Het gebouw brandde af in 1581 en werd twee jaar later heropgebouwd. In 1856 werd ook deze beurs door brand verwoest. De huidige reconstructie dateert van 1872, maar is, afgezien van de overkapping, nog steeds gebaseerd op het oorspronkelijke plan.
De Meir is niet alleen Antwerpens beroemdste winkelwandelstraat. Heb ook oog voor de 19de-eeuwse eclectische gevels en voor monumenten als het voormalig Koninklijk Paleis of het Osterriethhuis. En natuurlijk kan u onmogelijk naast de 'Boerentoren' kijken. Dit 97 meter hoge torengebouw werd in 1932 voltooid en was toen de eerste 'wolkenkrabber' op het Europese vasteland.
Na een wandeling over de Meir vindt u verpozing op de terrasjes van de de Keyserlei. Loop ook even het Centraal Station binnen. Deze monumentale 'spoorwegkathedraal', met een enorme overkoepelde hal werd 100 jaar geleden gebouwd en behoort tot de mooiste stations van Europa.
De Grote Markt
Op de Grote Markt verwelkomt Brabo u in de sfeer van een wereldstad uit de 16de en 17de eeuw. Daarvoor zorgen de trotse gildenhuizen met hun trapgevels en gouden beelden; staaltjes van hoogbouw uit ver vervlogen tijden, bedoeld om de macht en de rijkdom van de gilden te etaleren. Een aantal van die gebouwen zijn wel reconstructies uit de 19de eeuw, gebaseerd op de talrijke oude schilderijen van de Grote Markt. Net als Brabo getuigen de gildenhuizen dus ook van een romantische hang naar een roemrijk verleden van welvaart en vrijheid.
Eén stap in de Vlaeykensgang en u bent in een andere tijd, een andere wereld. Zelfs de geluiden van de moderne stad dringen niet door tot deze wirwar van steegjes en gangetjes. Neem, zoals de kenners, die stilte te baat als de beiaard speelt.
Omgeving Steen
Niet alleen op de verhoogde wandelterrassen bij het Steen, maar ook onder de 'hangars' kunt u langs de Schelde flaneren. Hier hangt nog helemaal de sfeer van de 19de-eeuwse haven. Nu worden er nog maar weinig schepen gelost of geladen, maar geregeld varen wel degelijk merkwaardige vaartuigen aan, zoals cruise- en zeilschepen of oorlogsbodems.
Verder noordwaarts strekt zich 'het Eilandje' uit, als een bizar filmdecor, met monsterachtige ophaalbruggen, drijvende kranen, droogdokken als amfitheaters en monumentale stapelhuizen waaronder Sint-Felix of het 16de-eeuwse Hessenhuis. In het Bonapartedok, gegraven op bevel van Napoleon, kan u oude binnenschepen bekijken.
Antwerpen biedt heel wat moois aan architectuur uit het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw. In diverse stadskernen vindt u een concentratie van herenwoningen: in de Leopoldwijk om de Belgiëlei en het Leikwartier, in de omgeving van de Markgravelei, Van Putlei en Jan Van Rijswijcklaan. Hét paradepaardje is ongetwijfeld de wijk Zurenborg op het grondgebied Berchem, een woonkern die gelegen is tussen het station van Berchem en de Tramplaats. Naast de prestigieuze Cogels-Osylei stralen nog zes andere straten met prachtige stadswoningen de sfeer uit van de fin-de-siècle bouwkunst.
Daar kan u een zeldzame verscheidenheid aan bouwstijlen bewonderen, die de buurt tot een internationaal vermaard architecturaal curiosum maakte. De beste architecten konden hier hun talenten welig botvieren en een bezoek is beslist de moeite waard. De wijk Zurenborg werd in 1980 beschermd als stadsgezicht.
Er was eens een man die een vrouw had die zo jaloers was dat ze al haar tijd besteedde aan het doorzoeken van zijn jaszakken , het lezen aan zijn brieven en het snuffelen in zijn orders om maar bewijzen te vinden van overspel.
Elke avond als hij thuis kwam , onderwierp ze hem aan een streng verhoor, controleerde ze de nieuwe telefoonnummers in zijn agenda en zocht ze naar haren op zijn jas.
Toen op ze op een dag niet een enkele haar en ook geen enkel ander bewijs kon vinden , barstte ze in tanen uit .Haar man was stomverbaasd. Wat is er nu weer , vroeg hij ,je hebt toch gen enkel haar gevonden ?
Ze snikte precies. Nu ga je al uit met kale vrouwen !
Zo werkt een jaloerse geest
ALS JE JALOERS BENT , WIJS JE JEZELF AF
Jezelf afwijzen wil zeggen dat je jezelf geen liefde, achting of respect waard acht.Het komt voort uit een diep gevoel van onzekerheid, uit een onvermogen werkelijk van jezelf te houden, jezelf erkenning te geven en te respecteren .Iemand die jaloers is, zal altijd zoeken naar iets om jaloers te zijn. Het is belangrijk dat we onze verbeelding niet op hol laten slaan
Hee, kleine meid op je kinderfiets De zon draait steeds met jou mee Hee, kleine meid op je kinderfiets De zomer glijdt langs je heen Met je haar in de wind En de zon op jouw wangen Rij je mij zomaar voorbij
Hee, kleine meid op je kinderfiets Je lacht en je zwaait naar een zwaan En de vijver weerspiegelt jouw witte jurk En het riet fluistert je naam En het zonlicht speelt In de draaiende wielen Schitterend strooi je met licht
Hee, kleine meid op je kinderfiets Als een witte stip in het groen Slingert jouw blinkende kinderfiets Zich dwars door het zomerseizoen En je rijdt maar door En je fiets wordt steeds kleiner Plotseling ben je weer weg
Voor mijn lieve kleindochter het liedje van Herman Van Veen Veveke
t en is van U, hier nederwaart geschilderd of geschreven mij, moederken geen beeltenis geen beeld van U gebleven geen tekening geen lichtdrukmaal geen beitelwerk van stene tenzij dat beeld in mij dat gij gelaten hebt aleene O, moge ik U Onweerdig Nooit die beeltenis bederven Maar eerzaam Laat ze leven in mij Eerzaam in mij Sterven
Kort verslag Communiefeest Oliver we hebben geluk gehad , de ganse dag zon , blije en mooie kindjes , gelukkige ouders , broers en zusjes en grootouders , weer een dagje om nooit te vergeten
Verhaaltje , misschien kinderlijk naïef maar toch om even bij stil te staan : Puzzelstukjes
Op de zolder van de speelgoedwinkel heerste een geweldige drukte.
Het was vakantie, dat wil zeggen ; twee weken lang zouden de deuren van de speelgoed winkel dicht blijven .
De poppen waren zich al aan het verkleden . De autootjes reden hun eigen parcours, de voetballen rolden door elkaar en de knuffels speelden gezelschapspelletjes
Maar in de puzzelhoek daar was lawaai van jewelste;
De doos van de mooie puzzel was helemaal geopend .Al de puzzelstukjes wilden er kijkje nemen op de grote speelgoedzolder
Wij mogen eerst, riepen enkele van de stukjes!En waarom jullie riep een klein blauw stukje.
Wij zijn toch de belangrijkste stukjes van de hele doos .Wij zijn de hoeken , als de kinderen beginnen te puzzelen , halen ze ons steeds eerst uit.
Wat denken jullie wel , riepen ineens enkele andere stukjes . wij zijn minstens even belangrijk, wij vormen de rand , wij houden heel de puzzel bij elkaar .
Maar kijk eens goed , riep een puzzelstukje met een mooi paardenhoofd , op jullie is bijna niets te zien van de mooie puzzel ?Jij bent enkel blauw van de lucht , en jij bent zo bruin als zand op de grond ..
En wij dan , wij zijn toch wel het belangrijkste op de puzzel het hoofd van Kobe ..
Het geruzie bleef maar duren ! Ze geraakten er niet uit!
Tot na een tijdje een klein groen puzzelstukje het woord nam . Zeg, met hoeveel zijn wij hier ? Met 35 , antwoorden de anderen bijna tegelijk .Hebben jullie al eens een puzzel gezien waar een stukje van ontbreekt ?
Wat zou er gebeuren als iemand van ons er niet meer bij zou zijn ?
Al die 35 stukjes zijn nodig voor de mooie puzzel !!!En iedereen , welk stukje ook is even belangrijk !!!!
Daar moesten de puzzelstukjes eens diep over nadenken
Vicky en Alain bedankt voor het gezellige en gemoedelijk feest , het was prima verzorgd mooie tafelversiering en heel lekker eten xxx
EENZAAMHEID ONTSTAAT NIET OMDAT WE GEEN MENSEN OM ONS HEEN HEBBEN .MAAR VANUIT EEN GEVOEL VAN AFGESCHEIDENHEID IN ONS ZELF .......
Als we geloven dat we helemaal alleen zijn in een vijandige wereld, zullen we ons altijd eenzaam voelen . Mensen gebruiken het woord "alleen" om een staat van eenzaamheid te beschrijven , maar als je goed kijkt zegt het woord eigenlijk :al-een , en dat is de waarheid van het leven
Wij zijn nl met elkaar verbonden door de levenskracht die door ieder levend wezen stroomt.Als kralen aan een halssnoer , allemaal verschillend van vorm en soort, maar toch allemaal met elkaar verbonden.........
ALS WE ONSZELF KUNNEN TOESTAAN ONS BEWUST TE WORDEN VAN DEZE LEVENSDRAAD,WORDT HET GEWOONWEG ONMOGELIJK ONS NOG LANGER EENZAAM TE VOELEN
Lieve dame ,ik weet dat woorden gemakkelijk zijn,gevoelens meestal ons verstand overheersen, maar ik hoop dat je deze tekst nu en dan even leest , mij heeft hij wel beholpen
Een knuffel is het mooiste gebaar van affectie. Het kan zoveel betekenen. Meer dan woorden kunnen zeggen. Een gebaar van liefde, van troost, van vertouwen, van respect, van vriendschap of van vrede. Een knuffel geeft weer wat je voor de ander voelt.
Een knuffel geeft energie, positieve energie want negatieve knuffels bestaan niet.
Dus knuffel er lekker op los. Al maakt het de dag van ook maar één mens goed, dan is het de moeite waard. En ..als je de kans krijgt doe het dan niet alleen digitaal, maar durf ook je echte armen eens om iemand heen te slaan. Laat anderen zien wat je voor ze voelt en zij zullen tonen wat ze voor jou voelen.
Bij dit thema denk ik niet alleen aan schilderkunst of beeldhouwkunst ook aan dichtkunst , danskunst, enz
Alles wat door een mens wordt gecreëerd en dat uit zijn of haar gevoelswereld komt kan als kunst worden omschreven
Gevoel is dan ook de voornaamst
Ik kan non-figuratieve kunst heel zeker appreciëren , en zelf iets creëren is alleen echte kunstenaar gegeven
Mensen als Piccasso bv .zijn echt kunstenaar ze hebben een vormgeving die alleen mensen met echt aangeboren talent kunnen , al lijk het eenvoudig
Maar de manier waarop hij bepaalde voorwerpen kan stileren en tot de kern kan herleiden is echt meesterlijk .
Stileren is ; vereenvoudingen , karakter behouden , en fantasie gebruiken .
Het is altijd gemakkelijk om iets na te doen maar zelf iets ontwerpen en dan nog mooi voorstellen is alleen echte grote gegeven
Ik kan ook de kunst van Appel of andere hedendaagse kunstenaar mooi vinden . De kracht die uitgaat van de compositie en de kleuren is zeer sterk
Ook na het uiteenvallen van CoBrA heeft hij de gevoelsmatige benadering van zijn onderwerp weten te behouden. In de jaren vijftig ontwikkelde hij een steeds heftiger schildertrant; lijn en kleurvak smolten samen in een bewogen verfmassa. Naast schilderen heeft de veelzijdige Appel zich ook bezig gehouden met het maken."
Ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd."
Een mail-groep is iets totaal anders dan een blog , dat is mijn ervaring
Ik vind het leuk om dingen die ik even kwijt wil op mijn blog te zetten
Waar ik mij wel bewust van ben is dat je u publiek wat bloot geeft maar dat bepaal ik zelf .
Of men nu voorstander is of tegenstander ik vind het een reuze initiatief waar ik altijd stiekem van heb gedroomd
Neen , laat de mensen die echte woordenkunstenaar zijn maar hun teksten op de mail-groepen zetten ze zijn van onschatbare waarden
Ook kan je door een blog nieuwe mensen aanmoedigen om regelmatig het seniorennet te bezoeken en zich aan te sluiten bij mail-groepen , ik spreek uit ervaring
Ik jonge twintiger ,kreeg enkele dagen voor het schooljaar , een telefoon van mijn latere directrice om mij te komen voorstellen
Ik belde aan en een in mijn ogen oude dame kwam de deur opendoen en vroeg met en typische schoolstemmetje ben jij de nieuwe leerkracht voor die enkel vakante uren plastische opvoeding ?
Ja mevrouw
Komt u binnen
Ik met trillende benen en een hartslag van 150 , werd in de wachtplaats geleid........ de directrice zal je dadelijk ontvangen "
Ik had een blauw grijs mantelpakje aan, mijn haren mooi gekapt en blinkende schoenen en zat in spanning te wachten tot de deur zou opengaan en mevrouw de directrice tijd had om mij te ontvangen (kledij die mij helemaal zelf niet beviel , want ik droeg toen lieve losse gekleurde hippie-achtige kledij )
Kom u binnen .
Een rondborstige dame , vroeg mijn diploma en van die rare vragen , vooral of ik wel christelijk geïnspireerd was en iedere morgen voor de les met de leerlingen wou bidden
Enfin, om een lang verhaal kort te maken ;ik weer aangenomen
Dus op 2 september de dag van mijn verjaardag stond ik naast de rijen van de zesdejaars , meisjes van 17 a 18 jaar en ik was er zelf maar 21
Ik kan jullie verzekeren dat ik eigelijk schrik had van de leerlingen en dat ik uit gewoonten opzij ging als je ll. aankwamen
Ook waren er in de school (in mijn ogen ) veel oude leerkrachten, want het was vroeger zo dat men wanneer men huwde niet meer mocht lesgeven in het katholiek onderwijs
Ik, als kunstminnende leerkracht droeg van die hippie-achtige kledij en de oude dametjes bekeken mijn alsof ik van een andere planeet kwam ..
Ja , dat was wel wat die eerste schooldag als leerkracht ..
Ik heb het dan ook 35 jaar volgehouden en het eigelijk ook heel graag gedaan
Wat voorbij is, neemt geen keer . Tenzij in onszelf. Van daaruit kan men zich bekeren , zich af-keren van het kwade, terug-keren naar de juist richting zich om-keren en opnieuw ja zeggen op het betere, zich toe-keren naar wat men weet dat moet zich opnieuw keren naar de Liefde die ons voortrekt door de dag van proberen naar de morgen van de hoop .
Zonder die bewustwording verdwazen we in het gekkenhuis der vervlakking.
Bedankt voor je bezoekje aan mijn blog , het doe heel veel plezier en laat gerust een berichtje achter , zo kan ik wat rekening houden met jullie wensen !!!
Ik durf het haast niet schrijven , maar mijn vriend is altijd chef-kok geweest , hij kan dan ook goed koken . Naar het einde van zijn carrière is hij diensthoofd geworden in een ziekenhuis
In het begin dat ik hem kende , had ik het moeilijk omdat hij zich stilaan meester maakte van de keuken
Maar nu , weet ik maar eerst wat een luxe dat is , hij doe graag boodschappen , hij kan echt heel goed koken, fijne desserten maken , alles wat hij maakt zijn echte schilderijen, ja ik ben zelf ondertussen het koken verleerd ; ik ben eigelijk echt verwend
Een feest is hier geen probleem , eigelijk is het hier alle dagen feest !!
Jullie kunnen je misschien de taart nog herinneren die hij had gemaakt met mijn verjaardag
Ik zou zeggen ,heb je een probleem met het maken van een gerecht of tips nodig over lekkere dingen voor de feestdagen , mail gerust hij zal je vraagjes met plezier beantwoorden
De Meir is niet alleen Antwerpens beroemdste winkelwandelstraat. Heb ook oog voor de 19de-eeuwse eclectische gevels en voor monumenten als het voormalig Koninklijk Paleis of het Osterriethhuis. En natuurlijk kan u onmogelijk naast de 'Boerentoren' kijken. Dit 97 meter hoge torengebouw werd in 1932 voltooid en was toen de eerste 'wolkenkrabber' op het Europese vasteland.
Eén stap in de Vlaeykensgang en u bent in een andere tijd, een andere wereld. Zelfs de geluiden van de moderne stad dringen niet door tot deze wirwar van steegjes en gangetjes. Neem, zoals de kenners, die stilte te baat als de beiaard speelt. 
