Leven
.
Toen ik kind was , was ik zielgelukkig , genoot van klimmen , klauteren ,spelen
Op een dag vroeg ik mijn moeder waar moet ik nu een jongen ontmoeten
toch niet op de hoek van de straat ?
Als puber dacht ik een grote schilderes te worden en zat ik dikwijls weg te dromen , op zoek naar de zin van het leven
Maar vrij jong werd ik verliefd, ja ik dacht dat het zo moest zijn ; maar achteraf wist ik dat ik veel te jong was
Maar we bleven samen en huwde , vlug had ik twee kinderen ; schatten van kinderen en eindelijk zou het leven beginnen , of werd ik voor een stuk geleefd ?
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na vier jaar stond alles STIL ; alleen als groot kind met twee kleine kinderen
Toen moest ik beginnen nadenken , hoe, wat, waar
In mijn dromen zag ik steeds wegwijzers staan met pijlen die in alle richtingen wezen
Welke weg
oefening naar eigen fantasie , naar een idee van Bobbieke Cs Adobe Vera
|